In de Aardschok van Juli 2010 lees je alles over:
I.M. PAUL GRAY 1972 – 2010 — DAGOBA — THE BIG FOUR — SOILWORK — VANDEN PLAS — EDENBRIDGE — HEADCHARGER — JOHN NORUM — THUNDERSTONE — EQUILIBRIUM — GAVIN HARRISON — WE ARE THE FALLEN — HELLYEAH — LOUDNESS — GRAND MAGUS — DE KLASSIEKER: NEVERMORE — HOLLOWPOINTS — REFUSE RESIST — PRO-PAIN — OFF WITH THEIR HEADS — KINGS OF NUTHIN’ — CALL TO PRESERVE — DEFTONES — BLACK TUSK — MYRATH — WITCHERY — DANZIG — WHITECHAPEL — MUTINY WITHIN — SEVERE TORTURE — PERIPHERY — ALLEGAEON — KVELERTAK — LENG TCH’E
I.M. PAUL GRAY 1972 – 2010
Paul Gray was één van de brokkenpiloten van Slipknot. De afgelopen jaren was hij meer dan eens betrokken bij incidenten, waarbij drugs vrijwel altijd een rol speelden. Het meest geruchtmakend was een ongeluk dat hij in 2003 veroorzaakte. De politie trof in zijn auto een breed arsenaal aan drogerende middelen aan. De arrestatie zorgde voor extra ophef omdat zijn foto, de zogenaamde ‘mugshot’, gepubliceerd werd. En dat terwijl de leden van Slipknot zich tot die tijd alleen gemaskerd in het openbaar vertoonden.
Drugs lijken ook een rol gespeeld te hebben bij de dood van de bassist. Op 24 mei werd zijn levenloze lichaam aangetroffen in een hotel in Urbandale, een voorstad van Des Moines, in de staat Iowa. De officiële oorzaak van zijn dood is overigens nog in onderzoek. Gray stierf op het moment dat zijn vrouw op het punt stond te bevallen van hun kind. Een dag later gaven de leden van Slipknot een persconferentie. De band zat er, vanzelfsprekend, zeer aangeslagen bij. Er werden met horten en stoten herinneringen opgehaald, waarbij heel wat tranen vloeiden.
Het is de vraag wat voor een gevolg de dood van de bassist zal hebben voor de toekomst van de Amerikaanse metalband. Zijn rol als muzikant was groot. Hij schreef veel van de riffs die de muziek van Slipknot zo onweerstaanbaar maakten. Volgens diverse insiders was de aimabele muzikant bovendien een soort diplomaat, die de verschillende kampen in de band bij elkaar hield. Zijn nummer in de band was bovendien 2; hij was één van de drie oerleden van Slipknot.
In de nabije toekomst zal moeten blijken of deze tragedie Slipknot fataal wordt of niet. Het feit is dat gitarist Jim Root en zanger Corey Taylor de komende twee jaar de handen vol hebben aan Stone Sour. Drummer Joey Jordison staat op het punt een album uit te brengen met zijn groep Murderdolls. In juli verschijnt ook nog eens het officiële debuut van Dirty Little Rabbits, de band van slagwerker Shawn Crahan. En dan nog eens deze tragedie.
Heeft Slipknot nog wel toekomst? Toen ik daar voorzichtig naar informeerde bij zanger Corey Taylor, enkele uren voor zijn recente optreden met Stone Sour in Amsterdam, wilde hij daar geen uitsluitsel over geven. „Het is veel te vroeg om daar een beslissing over te nemen. We moeten eerst zien te verwerken wat ons allemaal overkomen is. Daar hebben we nu onze handen vol aan. Daarna zien we wel verder.”
DAGOBA
‘POSEIDON’ STUDIO REPORT
Dagoba’s ‘Face The Colossus’ werd twee jaar geleden gematigd ontvangen. Het album zou te soft zijn en Tue Madsen plamuurde de te bombastische plaat ook nog eens pot- en potdicht. Daarom besloot de band het over een andere boeg te gooien. Met producer van het eerste uur Dave Chang maakte Dagoba een nieuw, harder album: ‘Poseidon’. Aardschok luisterde alvast mee.
THE BIG FOUR
FOR THE FIRST TIME IN HISTORY
De Grote Vier zijn in Nederland de laatste weken dagelijks in het nieuws. Het betreft in dit geval echter vier voetballende vaderlanders die zichzelf, al dan niet terecht, boven de rest hebben verheven. Elders in Europa doen de Grote Vier op heel andere wijze van zich spreken. Voor het eerst in de geschiedenis namelijk, delen de vier meest vooraanstaande thrash metalbands één en hetzelfde podium. Metallica, Slayer, Megadeth en Anthrax zijn samen op pad. Eindelijk. Voor het eerst in hun meer dan vijfentwintigjarige bestaan. Een historische gebeurtenis waar Aardschok natuurlijk bij is.
SOILWORK
HERVONDEN PASSIE
Soilwork heeft een turbulente periode achter de rug. Interne strubbelingen leidden tot het vertrek van bandleden, waarvan vooral dat van voornaamste songschrijver Peter Wichers flink pijn deed. Zonder hem werd drie jaar geleden het enigszins voorspelbare en wisselvallige ‘Sworn To A Great Divide’ uitgebracht: tot nu toe het enige smetje op Soilworks indrukwekkende oeuvre. Anno 2010 is Wichers gelukkig weer terug en niet geheel toevallig brengt de band direct weer een ouderwetse topplaat uit. Dirk Verbeuren, de in Amerika (en deels in Frankrijk) woonachtige Vlaamse drummer van de Zweedse band, praat Aardschok bij.
VANDEN PLAS
MUZIKALE GESCHIEDVERVALSING
Het mag dan al vier jaar geleden zijn dat Vanden Plas ‘Christ O’ heeft uitgebracht, in de tussentijd hebben de bandleden niet stilgezeten en aan maar liefst vijf musicals meegewerkt. Toch hebben ze tijd gevonden een nieuwe plaat op te nemen: ‘The Seraphic Clockwork’, gebaseerd op het idee van een tijdreis in de zestiende eeuw die ervoor gezorgd heeft dat de geschiedenis is geworden zoals wij die nu kennen. Gitarist Stephan Lill over deze opmerkelijke kijk op onze geschiedenis, muziek als werk en Vanden Plas als belangrijk bijproduct.
EDENBRIDGE
ALPENBOMBAST
Het Oostenrijkse Edenbridge begon ooit als studioproject en is in feite al sinds 1998 stiekem een verkapte eenmanszaak. Gitarist Lanvall heeft namelijk de regie in handen en schrijft alle nummers, inclusief de orkestrale arrangementen; een werkwijze waarmee de overige bandleden al zeven albums lang totaal geen problemen hebben. Voor Lanvall zelf is het einde ook nog lang niet in zicht en het nieuwe album ‘Solitaire’ is daar slechts een voorproefje van.
HEADCHARGER
BEGIN VAN HET EINDE
Het moment lijkt daar dat Headcharger ook buiten thuisland Frankrijk potten gaat breken. Het onlangs verschenen derde album ‘The End Starts Here’ laat namelijk geen twijfel bestaan over de kwaliteiten van dit getalenteerde vijftal. Hardcore, metal, stoner en zelfs southern rock, de band draait er de hand niet voor om. Drummer Guillaume Rocha licht toe hoe de band zich heeft ontwikkeld.
JOHN NORUM
SPIRITUEEL EN BEVLOGEN
John Norum behoort al decennia tot de beste Europese hardrockgitaristen. Ook buiten Europa zijn er maar weinig die zich zo smaakvol etaleren als deze kleurrijke Zweed. Naast zijn baan bij Europe houdt Norum er namelijk ook een veelzijdige solocarrière op na. De zeven studioplaten die hij tot dusver onder zijn eigen naam heeft uitgebracht zijn behoorlijk verschillend van karakter, maar staan wel altijd garant voor kwaliteit. Zo ook het fonkelnieuwe ‘Play Yard Blues’, dat de insteek vormt voor dit artikel, maar vanzelfsprekend blijft ook Europe niet onbesproken. De integere Zweed opent echter ook zijn hart over het persoonlijke drama dat hem twee jaar geleden overkwam. Een agressieve hersentumor maakte toen een abrupt einde aan het leven van zijn echtgenote Michelle Meldrum, gitariste in bands als Phantom Blue en Meldrum.
THUNDERSTONE
MET DANK AAN IDOLS
Thunderstone begon in 2000 als het soloproject van de Finse gitarist Nino Laurenne. Inmiddels is Thunderstone toe aan de vijfde CD en is het een echte band geworden. Laurenne belt met Aardschok om ons bij te praten over de bezettingswisselingen, de lichte muzikale koerswijziging en natuurlijk het nieuwe plaatwerk ‘Dirt Metal’.
EQUILIBRIUM
Een klasse apart
Hordes pagan metalbands stormen de laatste jaren door Europa, maar Equilibrium is altijd een klasse apart geweest. Vanaf het debuut ‘Turis Fratyr’ (2005) houdt het gezelschap uit de Duitse deelstaat Beieren zich overtuigend staande in een genre dat zijn kindertijd inmiddels ontgroeid is. Equilibrium maakt zich dan ook op voor het grotere werk. Na het succes van het twee jaar geleden verschenen ‘Sagas’ moet ‘ReKreatur’ de zegetocht vervolgen. Ondanks enkele tegenslagen toont frontman/gitarist René Berthiaume zich een tevreden man.
GAVIN HARRISON
DE RUGGENGRAAT VAN PORCUPINE TREE
Achter elke succesvolle band zit een sterke drummer. Dat geldt ook voor Porcupine Tree. Slagwerker Gavin Harrison werd in 2002 ingehuurd om succesalbum ‘In Absentia’ in te drummen. Sindsdien drukt hij met zijn onorthodoxe ritmes en smaakvolle drumpartijen een behoorlijke stempel op het geluid van de band én het progressieve rockgenre.
WE ARE THE FALLEN
GEVALLEN EN OPGESTAAN
De vergelijkingen met Evanescence liggen voor het oprapen. Drie voormalige leden maken deel uit van We Are The Fallen, de muziek ligt lijnrecht in het verlengde van de millionseller en het vijftal beschikt ook nog eens over een zangeres die qua stemgeluid gelijkenis vertoont met Amy Lee. De gitaristen John LeCompt en Ben Moody staan Aardschok te woord voorafgaand aan hun debuut op Nederlandse bodem. Plaats van handeling, de kleedkamer in de Melkweg in Amsterdam. De stemming is uitermate enthousiast.
HELLYEAH
LOSGESLAGEN BEESTEN
Het had niet veel gescheeld of de stokken van Vinnie Paul Abbott (ex-Pantera/Damageplan) waren voor altijd aan de wilgen gehangen. Na de moord op broer Dimebag Darrel door een gestoorde fan eind 2004, leek de drummer achter albums als ‘Cowboys From Hell’ en ‘Vulgar Display Of Power’ de muziekwereld voorgoed de rug toe te keren. Chad Gray, Greg Tibbett (beiden Mudvayne) en Tom Maxwell (Nothingface) wisten hem echter te overtuigen zich aan te sluiten bij de ‘superband’ Hellyeah. Het resultaat: ‘five wild fucking animals on stage’.
LOUDNESS
CLASSIC THUNDER IN EUROPE
Loudness is onbetwist Japans beste en bekendste metalband. Al meer dan vijfentwintig jaar. Geen enkele andere groep uit het land van de rijzende zon wordt in Europa met zoveel respect tegemoet getreden als het viertal rond meestergitarist Akira Takasaki. Bij de herinnering aan vroege albums als ‘Disillusion’, ‘The Law Of Devil’s Land’ en het briljante dubbel-livealbum ‘Live Loud Alive’ gaat nog steeds het hart van menig Aardschokker sneller kloppen. In juli doet Loudness voor het eerst in tien jaar ons land aan voor twee concerten, op de Zwarte Cross en in Eindhoven. Takasaki – volgend jaar wordt hij 50 – heeft er nu al heel veel zin in.
GRAND MAGUS
BETOVERD DOOR DE NATUUR
‘Hammer Of The North’ is de titel van de nieuwe CD van Grand Magus. Het is opnieuw een album vol majestueus klinkende metal geworden. Het werkstuk is geïnspireerd door al het moois dat het vaderland Zweden te bieden heeft; van de weidse natuur tot de historische verhalen. Zanger en gitarist Janne ‘JB’ Christoffersson over wat nu zijn enige band is.
DE KLASSIEKER: NEVERMORE
DEAD HEART IN A DEAD WORLD
Nevermore zette in 2000 een belangrijke stap voorwaarts met het album ‘Dead Heart In A Dead World’. De Amerikaanse metalband wist meer dan voorheen de diverse muzikale invloeden te versmelten tot een krachtig, avontuurlijk geluid. Toch werd er destijds ook gemord. „Sommige fans vinden het nog steeds onze slechtste plaat”, weet Warrel Dane. De zanger blikt nog één keer terug op het album dat zo belangrijk bleek voor zijn band Nevermore.
HOLLOWPOINTS
PUNK IS GEEN MODESHOW
Dat Seattle vooral bekend is geworden door de grungeperiode in de jaren negentig is Hollowpoints een doorn in het oog. De band is al zo’n acht jaar actief en heeft na lang zwoegen een beetje naam gemaakt in de punkscene. Het tweede album ‘Old Haunts On The Horizon’ is onlangs uitgekomen en laat een frisse mix van verschillende punkstijlen horen. Op het moment van spreken is de band bezig aan de laatste loodjes van een lange Amerikaanse tournee. Zanger Matty is hard toe aan een normaal bed.
REFUSE RESIST
TEGEN WIL EN DANK
Bij de naam Refuse Resist denk je in eerste instantie met een metalband te maken te hebben. Beluistering van de (tweede) CD ‘Socialized’ maakt echter duidelijk dat het om een typische hardcoreband uit Boston gaat, in het straatje van Slapshot en Kill Your Idols. Zanger Shawn Refuse stelt zijn band aan ons voor.
PRO-PAIN
POWER TO THE PEOPLE!
Het nieuwe ‘Absolute Power’ is het meest gevarieerde album van Pro-Pain tot nu toe en leidt in de media tot uiteenlopende reacties. Feit is dat het een groeialbum is, waar de doorgewinterde fan aan moet wennen. Zanger/bassist Gary Meskil neemt zoals altijd ruim de tijd voor Aardschok.
OFF WITH THEIR HEADS
MISSCHIEN WORDT HET NOG WEL EENS WAT
Off With Their Heads is sinds het debuutalbum ‘From The Bottom’ uit 2008 een van mijn favoriete Amerikaanse punkbands, en het verbaasde me dat het geen onderdak wist te vinden bij een groter label. Enkele maanden geleden kwam daar verandering in; Epitaph brengt het tweede album ‘In Desolation’ uit. Zanger Ryan Young is er nog steeds verbaasd over.
KINGS OF NUTHIN’
TWEE JAAR ZONDER MUZIEK
De negen uit Boston afkomstige mannen van Kings Of Nuthin’ mixen op hun vierde album ‘Old Habits Die Hard’ wederom allerlei stijlen door elkaar, variërend van punkrock tot rock-’n-roll uit de jaren vijftig. De band werd in het verleden zelfs al eens omschreven als een kruising tussen Ramones en Little Richard. Zanger Torr Skoog is een apart persoon. Zo luistert hij zelf al twee jaar niet meer naar muziek.
CALL TO PRESERVE
DANKBAARHEID
Call To Preserve is amper terug van een Europese tournee met Agnostic Front en This Is Hell, en is nu al weer op pad met Take It Back door Amerika. De mannen van Call To Preserve leven voor hun muziek, en ondanks hun christelijke achtergrond hebben ze veel succes bij de doorsnee hardcoreliefhebbers. Zanger John raakt nog steeds niet uitgepraat over de Europese tournee.
DEFTONES
DAGDROMEN
Eind 2006 kopte het vorige interview met Deftones ‘Klaar voor de toekomst’, doelend op de zware opnamesessies van ‘Saturday Night Wrist’, waar de band bijna aan ten onder ging, maar er uiteindelijk veel sterker uitkwam. Hoewel drie en een half jaar later wederom drummer Abe Cunningham het woord voert, is de toon van het interview compleet anders. Logisch ook, als je bassist (Chi Cheng) al anderhalf jaar in een soort semi-coma verkeert. Tegelijkertijd is er echter hoop, getuige het verrassend sterke en optimistische zesde album ‘Diamond Eyes’.
BLACK TUSK
DE SMAAK VAN SUCCES
De verwachtingen rond Black Tusk zijn groot. De afgelopen vijf jaar nam de band uit Savannah, Georgia een lange aanloop. Met het nieuwe album ‘Taste The Sin’, de eerste plaat van de band op het prestigieuze label Relapse, wil de band een grote sprong voorwaarts maken. Een gesprek met zanger en gitarist Andrew Fidler.
MYRATH
Arabische progmetal
Met het album ‘Hope’ (2007) gooide Myrath uit Tunesië al hoge ogen in de progmetalwereld. Inmiddels is de opvolger ‘Desert Call’ al enige tijd verkrijgbaar. Daarop combineert de band wederom een stevig staaltje progmetal met traditionele Tunesische muziek. In oktober zullen de heren Nederland aandoen. Daarop vooruitlopend praat gitarist Malek Ben Arbia alvast met Aardschok.
WITCHERY
DE WITCHKRIEG BARST LOS
Vier jaar na het woeste ‘Don’t Fear The Reaper’ komt het Zweedse Witchery met een snoeiharde nieuwe plaat vol thrash, black en traditionele metal. Oorspronkelijk zanger Toxine is niet meer van de partij, maar met voormalig Marduk-boegbeeld Legion heeft Witchery een uitstekende vervanger ingelijfd. Tijd voor een onderhoud met Witchery-bassist Sharlee D’Angelo, die we natuurlijk ook kennen van Arch Enemy, en eerder Mercyful Fate en King Diamond. Een gesprek over vreemdgaan en over volwassen, succesvolle muzikanten, die zich met het fanatisme van een 17-jarige op hun hobbyband storten.
DANZIG
MAN MET EEN MISSIE
Glenn Danzig heeft de reputatie een enorme blaaskaak te zijn, maar als ik hem op een zonnige donderdagavond netjes op de afgesproken tijd aan de telefoon krijg, blijkt hij juist een uiterst rustige gesprekspartner. Hij praat zelfs zó zachtjes, dat ik zijn antwoorden slechts met moeite kan verstaan en hem herhaaldelijk moet vragen iets harder te spreken. Aanleiding voor dit gesprek is ‘Deth Red Sabaoth’, de eerste echt nieuwe Danzig-CD sinds het in 2004 verschenen ‘Circle Of Snakes’.
WHITECHAPEL
HOUDT ZICH NIET AAN REGELS
Drie jaar geleden leverde het met ‘The Somatic Defilement’ een dijk van een deathcoredebuut af. De platenlabels stonden dan ook, zonder overdrijven, in de rij. Het derde album van Whitechapel, ‘A New Era Of Corruption’, is volgens velen het beste tot nu toe. Aardschok spreekt gitarist Zach Householder aan het begin van een korte Europese toer.
MUTINY WITHIN
DIVERSITEIT OP HOOG NIVEAU
Met het onlangs verschenen titelloze debuut maakte het Amerikaans/Britse Mutiny Within een goede start. Het zestal speelt melodieuze metalcore met een progressieve inslag. Het niveau ligt behoorlijk hoog en om dit te bereiken selecteerden de gebroeders Andrew (bas/zang) en Brandon Jacobs (gitaar) op kritische wijze hun mede-bandleden. Aardschok belt met ‘bandbaas’ Andrew ‘AJ’ Jacobs.
SEVERE TORTURE
AUDITIEVE HORROR
‘Slaughtered’, zo kopt de korte maar krachtige titel van de vijfde CD van Severe Torture. De band staat bekend als een van de beste Nederlandse death metalacts, en toont bovendien elk album aan weer een stukje gegroeid te zijn. Aardschok sprak met de sympathieke gitarist Marvin Vriesde over de koers van het nieuwe album en de samenwerking met Jochem Jacobs van Textures.
PERIPHERY
DOE-HET-ZELFBAND
Het is tegenwoordig mogelijk om jezelf via internet gratis over de hele wereld te promoten en vrijwel voor niets een plaat op te nemen. Als je die vervolgens aanbiedt aan een platenmaatschappij, kun je eigenaar van de rechten blijven, volledige creatieve vrijheid houden, en toch een lucratieve deal sluiten, waar zowel band als label beter van wordt. Periphery sloot zo’n deal. Met vijf verschillende labels maar liefst. Misha Mansoor, brein van de progressieve metalband, denkt dat de komende jaren veel bands en labels hun voorbeeld zullen volgen.
ALLEGAEON
WETENSCHAPSMETAL
Metal Blade bewijst keer op keer een neus te hebben voor nieuw talent. Vooral de Amerikaanse afdeling van het label tekent de ene na de andere veelbelovende nieuwkomer. De meest recente aanwinst is de uit Fort Collins, Colorado afkomstige melodieuze thrashband Allegaeon. Zanger Ezra Haynes vat de tweejarige geschiedenis van de band kort samen.
KVELERTAK
TRUE NORWEGIAN BLACK-’N-ROLL
Nederland staat bekend om zijn tulpen, Heineken en kaas, Noorwegen om de grote hoeveelheid black metal die geëxporteerd wordt. Afgelopen tijd is er echter maar weinig spannends op dat gebied te beleven. Zelfs iconen als Darkthrone en Satyricon zijn de laatste jaren immers leentjebuur gaan spelen bij andere genres, met name rock-’n-roll. Kvelertak is mijns inziens pas de eerste band die het beste uit beide werelden écht goed weet de combineren. Hoog tijd dus om eens wat dieper op de materie in te gaan met frontman Erlend Hjelvik.
LENG TCH’E
ENJOY THE RAZORGRIND
Als ik in één woord de discografie van het grindcoregenootschap Leng Tch’e zou moeten omschrijven, zou ik kiezen voor ‘divers’. De almaar veranderende line-up had immers tot gevolg dat de term ‘razorgrind’ op elk album weer van een geheel nieuwe invulling werd voorzien. Hoe dan ook, op het onlangs verschenen ‘Hypomanic’ klinken de Belgen agressiever dan ooit. Bassist Nicholas Malfeyt praat ons bij over de huidige stand van zaken.