CD van de maand Augustus/September 2010

MY FAVORITE SCAR

My Favorite Scar

(Universal)
www.myspace.com/myfavoritescarofficial
Robert Haagsma
85

 

 

Het debuut van My Favorite Scar komt bepaald niet uit de lucht vallen. De Nederlandse band bracht jarenlang in de oefenruimte en de studio door om te sleutelen aan deze eerste CD. Via filmpjes en berichten op internet werden belangstellenden op de hoogte gehouden van de vorderingen. Op gezette tijden kwam de band tevoorschijn om op te treden op festivals of als voorprogramma van grootheden als Kiss, Nickelback en Megadeth. De band bestaat uit muzikanten met een verleden in groepen als Feeler, Kingfisher Sky en Within Temptation. Het is een verleden waar ze inmiddels een dikke streep onder gezet hebben. Alle kaarten zijn ingezet op My Favoriet Scar. Wat de band dan ook kenmerkt is ambitie. Dit vijftal wil de sensatie van 2010 worden. Uiteraard ga ik geen voorspellingen doen, maar aan de muziek zal het niet liggen. Zoals inmiddels bekend is, werkte My Favorite Scar de afgelopen jaren intensief samen met geluidskunstenaar Oscar Holleman, die zo enthousiast raakte over de nieuwe formatie dat hij de hele onderneming adopteerde. Hij produceerde niet alleen de muziek, maar schreef mee aan de songs en arrangementen. Wat mij enorm bevalt aan de muziek die het opleverde, is de verrassende combinatie van stijlen die er in samenvloeien. Soms klinkt de muziek weerbarstig; beïnvloed door industrial metal à la Rammstein, zoals in de gespierde openingssongs ”Liberty Is Dead“ en ”Waste“. Elders op de plaat duiken meer referenties op. Het stoere gitaargeluid riekt naar dat van Metallica. De pompende tempo’s doen denken aan Disturbed. De melancholieke samenzang lijkt overgeheveld uit het beste van Alice In Chains. Wanneer zanger Jay in ”The Poison Love“ de bombast niet schuwt, doet het mij onwillekeurig denken aan een ballad uit het oeuvre van Live. Uit deze opsomming zou je de conclusie kunnen trekken dat My Favorite Scar heel slim een aantal populaire invloeden bij elkaar veegde. Toch geeft de muziek – ‘dark rock’ aldus de band zelf – op dit debuut daar geen seconde aanleiding toe. Het komt vooral omdat de CD (ook uit op vinyl!) vol staat met werkelijk prachtige songs: van het intense en weelderig georkestreerde ”Lie To Me“ waarmee de plaat afsluit, tot het agressieve ”No Love Lost“ – met een gastrol voor Jan-Chris de Koeijer. Het titelnummer ”My Favorite Scar“, dat gaat over de dood van de moeder van de zanger, levert een emotioneel hoogtepunt op. Het laat horen dat deze heren niet alleen ambitieus zijn, maar ook wat te vertellen hebben. Uit alles blijkt dat zanger Jay, de gitaristen Evan en Dan, bassist Pat en drummer Stephen een hecht team vormen, dat in Holleman de ideale artistieke partner vond. Ze schiepen hoge verwachtingen. Die worden met dit debuut ruimschoots ingelost.