In de Aardschok van December 2011 lees je alles over:
MOTÖRHEAD — ILL NIÑO — GOD DETHRONED — JÄGERMETAL! — TANK — ALLEN – LANDE — HARDCORE SUPERSTAR — THE STORM — SIN7SINS — SOLEFALD — DAY SIX — SEVENTH VOID — THE SHADOW THEORY — UFO — THERION — ANTILLECTUAL — DEAL WITH IT — BAD RELIGION — PACESHIFTERS — TEAMKILLER — DONNYBROOK — UNDERØATH — NEGLIGENCE — SODOM — ENGEL — SUICIDAL ANGELS — WHITECROSS
MOTÖRHEAD
STOPT NOOIT
Terwijl andere rockiconen als Rolling Stones, Aerosmith of AC/DC zo eens in de tien jaar een album uitbrengen en van tijd tot tijd opnieuw binnen?lopen met stadiontournees, levert Lemmy Kilmister met zijn Motörhead nog altijd om de twee jaar een nieuw studio-album af, waarna de band weer op pad gaat en speelt waar het maar kan. Dat wordt ook opgetekend in de rockumen?taire ‘Lemmy’, die hier op 24 januari het witte doek bereikt. Voor het zover is verschijnt in december eerst nog het twintigste Mötorhead-studioalbum, ‘The Wörld Is Yours’.
ILL NIÑO
HET EEUWIGE GEVECHT
Een beroerde jeugd is een goudmijn voor een artiest, wordt er wel eens gezegd. Alleen heeft Ill Niño de ingang daarvan nog niet gevonden. Toch blijft de Amerikaanse nu-metalband het dapper proberen. De nieuwe CD ‘Dead New World’ is zelfs het resultaat van ijverig doe-het-zelven. Zanger Cristian Machado legt uit.
GOD DETHRONED
OPNIEUW OP OORLOGSPAD
Net als bij elke andere band, stagneert ook bij God Dethroned de CD-verkoop. Het metalparadepaard van het noorden, dat dit jaar twintig jaar bestaat, toerde afgelopen jaar echter wel twee keer door de Verenigde Staten en Canada en voegde daarnaast Zuid-Amerika aan zijn territorium toe. En ondanks de tweede ronde personele wisselingen in drie jaar, leveren bandbaas Henri Sattler en zijn strijdmakkers opnieuw een ijzersterk en staalhard album af. ‘Under The Sign Of The Iron Cross’ is na ‘Passiondale’ (2009) het tweede conceptalbum over de Eerste Wereldoorlog. Sattler legt uit waarom.
JÄGERMETAL!
Iedereen kent Jägermeister wel, al is het maar van naam. De kruidenlikeur, van origine overigens een geneesmiddel, staat prominent in de top tien van de grootste drankmerken ter wereld. Bovendien is Jägermeister wereldwijd prominent aanwezig in de rock- en metalwereld. Neem bijvoorbeeld de Verenigde Staten. Daar trekt de ene na de andere Jägermeister-tournee door het land, momenteel met Megadeth, Anthrax en Slayer. Ook in Nederland timmert Jägermeister de laatste jaren stevig aan de weg. Een gesprek met Ralph Roelvink.
TANK
TIJD VOOR VERANDERING
Het Britse Tank bestaat al dertig jaar, maar alle leden van het eerste uur zijn inmiddels vertrokken. Muzikaal heeft de band zich ontwikkelt van een Motörhead-achtige sound naar traditionele Britse metal à la Iron Maiden en Saxon, niet in de laatste plaats omdat Tank in Doogie White beschikt over één van Engelands betere zangers. Gitarist Cliff Evans vertelt hoe het allemaal zover gekomen is en waarom er acht jaar na ‘Still At War’ pas weer een nieuwe plaat in de schappen ligt.
ALLEN – LANDE
BEST OF BOTH Worlds
Het samenwerkingsverband tussen twee van de beste rockzangers van dit moment heeft geresulteerd in een derde album, getiteld ‘The Showdown’. Met composities van de hand van de Zweedse gitarist Magnus Karlsson hebben Russell Allen en Jorn Lande weer een knappe plaat afgeleverd. Omdat Allen zich heeft ontwikkeld tot een productief baasje bellen we hem op om bij te praten over Allen – Lande, zijn eigen band Symphony X, Star One en zijn soloplaat.
HARDCORE SUPERSTAR
ZWEEDSE SPIERBALLETJES
In slechts vijf dagen tijd nam Hardcore Superstar zijn nieuwe album ‘Split Your Lip’ op. Het doel? Klinken als een allesverwoestende kracht. Het resultaat? Een uitstekend sleazy rockalbum, door de band zelf gecategoriseerd als ‘street metal’, gevuld met elf ongecompliceerde tracks. Het Zweedse viertal staat in eigen land al aan de top van de glamscene, maar is vast van plan ook de rest van Europa te veroveren. Aardschok voelt drummer Adde Andreasson aan de tand.
THE STORM
FRISSE WIND IN METALLAND
In thuisland Denemarken is The Storm een veelbesproken band. De twee bandleden, Pernille Rosendahl en Johan Wohlert, werden daar ieder al eerder met een eigen formatie beroemd. Inmiddels vormen ze niet alleen samen The Storm, maar zijn ze ook privé een stelletje. Daarnaast maakt Rosendahl deel uit van de jury van X-Factor, ook in Denemarken een kijkcijferkanon. De zangeres praat met Aardschok naar aanleiding van het tweede The Storm-album ‘Black Luck’.
SIN7SINS
LEKKER EIGENZINNIG
Een paar maanden geleden bracht de Nederlandse female fronted metalband Sin7sinS in eigen beheer het debuut ‘Perversion Ltd.’ uit. Ondergetekende was zwaar onder de indruk en bleek niet de enige, want al snel volgde een deal met Massacre Records. In oktober is het debuut via deze maatschappij wereldwijd uitgebracht. Reden om gitarist/zanger Gen Morphine eens aan de tand te voelen.
SOLEFALD
ONVOORSPELBAAR ALS ALTIJD
Solefald mag met recht worden gerekend tot een van de peetvaders van de avant-gardistische metal. Vijftien jaar al verwerkt het Noorse duo Cornelius Jakhelln en Lars Nedland verschillende onconventionele elementen in de van oorsprong zwart getinte metal. Ook op het zevende album ‘Norrøn Livskunst’ zijn de heren weer innovatief bezig. Misschien niet meer zo verrassend als anderhalf decennium geleden, maar op de kwaliteit van de nieuwe Solefald-release is opnieuw weinig af te dingen. Aardschok spreekt met een enthousiaste Nedland over ‘zijn’ band en natuurlijk het nieuwe album.
DAY SIX
HET PLAATJE COMPLEET
Het Nederlandse Day Six begon ooit als de punkband Peanuts. Inmiddels is de band geëvolueerd naar een retestrak progrockkwartet, zo bewees het afgelopen zomer verschenen ‘The Grand Design’ nog maar eens. Aardschok haalt verhaal bij zanger/gitarist Robbie van Stiphout en bassist Nick Verstappen.
SEVENTH VOID
DE EERSTE STAP
De dood van Peter Steele, eerder dit jaar, betekende het onverbiddelijke einde van Type O Negative. Twee leden van het Amerikaanse kwartet, gitarist Kenny Hickey en drummer John Kelly, hadden toen hun eigen project al in het leven geroepen: Seventh Void. In april 2009 verscheen het debuut al in Amerika, nu is de rest van de wereld eindelijk aan de beurt. In muzikaal opzicht houdt de band een midden tussen Candlemass, Alice In Chains en Soundgarden. Kenny Hickey over de lange aanloop van zijn nieuwe band en het tragische einde van zijn vorige.
THE SHADOW THEORY
DUBBELE DIENST VOOR DEVON GRAVES
Devon Graves zit in een spagaat. Hij is apetrots op zijn nieuwe band The Shadow Theory, maar kan er niet mee de podia op. De kale zanger/fluitist/gitarist staat eerst een tournee met Psychotic Waltz te wachten. Daarin speelt hij onder zijn artiestennaam Buddy Lackey met de originele line-up in het voorprogramma van Nevermore en Symphony X. Hoewel de timing belabberd is, is Graves hoogstpersoonlijk verantwoordelijk voor de reünie. “The Shadow Theory is een kracht waarmee rekening gehouden dient te worden, maar met Psychotic Waltz hebben we een aanbod gekregen dat we niet konden weigeren.”
UFO
STRANGERS IN THE NIGHT
De jaren zeventig staan bekend als het era van de memorabele liveplaten. Denk bijvoorbeeld aan ‘Made In Japan’, ‘Double Live Gonzo’, ‘Live And Dangerous’, ‘Tokyo Tapes’ en ‘Unleashed In The East’. Een heel speciale, en voor vele hardrockliefhebbers wellicht de állerbeste, is ‘Strangers In The Night’, het fameuze in 1978 verschenen dubbelalbum van het Britse UFO. Ten tijde van de opnames beleefde deze invloedrijke band zijn ‘finest hour’, maar niet lang na de release verliet wonderkind Michael Schenker de band om zijn eigen formatie MSG op te richten. Zowel UFO als MSG haalde vervolgens nooit meer het het niveau van die gloriejaren en de reünie die in 1993 plaatsvond, hield slechts met veel gepiep en gekraak een jaar of tien stand. De drie studioplaten die in die tijd verschenen (‘Walk On Water’, ‘The Covenant’ en ‘Sharks’) waren weliswaar degelijk, maar de magie van weleer was er niet meer. Het heilige vuur was veranderd in een stevige waakvlam en in 2003 verliet Schenker UFO definitief. Met Vinnie Moore als diens opvolger maakte de band vervolgens al weer drie prima studioalbums, maar tot in lengte der jaren zal UFO mét Schenker het meest tot de verbeelding spreken
THERION
SITRA AHRA-TOUR 2010
De hele maand november toert het Zweedse Therion door Europa. Op vrijdag 29 oktober vond de aftrap plaats in 013 in Tilburg. Het publiek kreeg een voortreffelijk optreden te zien. De twee uren dat de band op het podium stond vlogen voorbij. De voorbereidingen daarentegen hebben ontzettend veel tijd gekost. Therion gaf Aardschok een exclusief kijkje achter de schermen. Zo mochten we aanwezig zijn bij de generale repetitie, een dag eerder in 013. Niet alleen de band-, maar ook de crewleden gaven tekst en uitleg over het tot stand komen van deze tournee.
ANTILLECTUAL
SLIMME PUNK
Antillectual uit Nijmegen is uitgegroeid tot een van de betere Nederlandse punkbands, hoewel het woord ‘punk’ de gevarieerde stijl van deze alleskunners tekortdoet. De stem van zanger/gitarist Willem klinkt bovendien zo on-Nederlands goed dat hij de muziek van Antillectual in zijn eentje naar een hoger platform tilt. Ook het derde album ‘Start From Scratch!’ doet me weer afvragen waarom deze band nog niet veel groter is. Willem legt uit.
DEAL WITH IT
WETENSCHAP ALS BASIS!
Deal With It uit het Engelse Leeds speelde zich met het debuutalbum ‘End Time Prophecies’ meteen in de kijker. Opvolger ‘Eyafjallajokull’ is wederom een knaller van de eerste orde. Deal With Its mix van hardcore à la Leeway en Cro-Mags en thrash metal is een must voor elke crossoverliefhebber. En de plaat verschijnt ook nog eens op een Nederlands label: Reflections Records. Zanger Michael Carves is er erg blij mee.
BAD RELIGION
GA TOCH FIETSEN!
Onlangs verscheen ‘The Dissent Of Man’, het vijftiende album van dé Amerikaanse punkband Bad Religion. Om daarover meer te weten te komen storen we gitarist en Epitaph Records-eigenaar Brett Gurewitz bij het mountainbiken.
PACESHIFTERS
MET DE VLAM IN DE PIJP
Drie jonge muzikanten uit het oosten des lands maken momenteel furore met een sprankelende mix van punk en rock. Je zou de sound het beste kunnen omschrijven als een bonte mengeling van Ramones, The Hellacopters en Peter Pan Speedrock. Na twee geslaagde singles is het jonge drietal klaar voor het grote werk met de debuut-CD ‘One For The Road’. Zanger/gitarist Seb Dokman blijft nuchter onder het succes.
TEAMKILLER
AUFWIEDERSEHEN!
Teamkiller is sinds de debuut-CD ‘Bad Signs’ (2006) een van de smaakmakers van de Duitse hardcorescene. De onlangs verschenen tweede CD ‘Bound To Samsara’ bevestigt die status nog eens. Maar wat blijkt? Teamkiller kapt ermee! De band toert nog twee weken door Europa en geeft op 6 januari zijn afscheidsconcert in thuishaven Stuttgart. Gitarist Felix Grammer legt uit waarom.
DONNYBROOK
HAASTIGE SPOED IS ZELDEN GOED
Donnybrook komt uit Los Angeles, maar klinkt typisch als een band uit New York. De mannen zijn overduidelijk geinspireerd door het oude werk van Biohazard en Madball. Sterk punt van Donnybrook is echter dat er ondanks die invloeden een eigen sound word neergezet, zoals voor het eerst (en laatst) te horen was op ‘Lions In The Game’ uit 2005. Opvolger ‘The Beast Inside’ heeft dus wel erg lang op zich laten wachten. Zanger Dre Stewart en zijn broer, gitarist Martin Stewart zijn de enigen van de debuutbezetting die nog over zijn. Dre legt uit waarom.
UNDERØATH
ØPSTAAN EN DØØRGAAN
Sinds enkele maanden zit er geen enkel origineel bandlid meer in Underoath. Toch levert de band met ‘Ø (Disambiguation)’ doodleuk zijn beste album tot nu toe af. Zanger Spencer Chamberlain legt dan ook uit dat juist dat laatste overgebleven originele bandlid – drummer Aaron Gillespie – degene was die de band onnodig afremde.
NEGLIGENCE
SLOVEENSE BAY AREA
Soms zie je jochies, zó jong dat ze nog niet eens blokfluitles hebben gehad, die toch al gehuld gaan in de meest obscure metalshirts. Negligence’s zanger Alex was er zo eentje. Nog voor zijn tiende formeerde hij de band Metalsteel, en al op zijn twaalfde zong hij hun eerste album in. Daaraan wordt de nu twintigjarige Sloveen liever niet herinnerd, en dat doen we dan ook maar niet. Het onderwerp van gesprek is tenslotte Negligence’s onlangs verschenen tweede album ‘Coordinates Of Confusion’.
SODOM
NIET KAPOT TE KRIJGEN
De recensie van de allereerste Sodom-plaat in Aardschok kan ik me nog goed herinneren. Die eindigde namelijk met de zin: ‘So dom heb ik het nog nooit meegemaakt!’. Sinds de release van ‘In the Sign Of Evil’ is Sodom de afgelopen zesentwintig jaar echter uitgegroeid tot een vaste waarde in de Duitse metalscene. Samen met Kreator en Destruction vormen ze de ‘big three’ van de Duitse thrash metal. En waar vooral Kreator in de jaren negentig de weg een beetje kwijt was op muzikaal vlak, stond Sodom altijd als een rots in de branding garant voor compromisloze thrash metal. Ook het nieuwe album ‘In War And Pieces’ zal de fans van Tom Angelripper en co niet teleurstellen. Voordat we over die nieuwe plaat gaan praten met de zanger/bassist, vraag ik hem even naar een op zijn zachts gezegd vreemd voorval tijdens de meest recente editie van Baroeg Open Air in Rotterdam.
ENGEL
GESTRUCTUREERD EN EXOTISCH
Engels debuutalbum ‘Absolute Design’ uit 2007 kende verschillende minpunten, maar beloofde vooral vanwege de compositorische kwaliteiten van gitarist Niclas Engelin – de interim-gitarist van In Flames, die het complete album bij elkaar pende omdat hij op dat moment het enige bandlid was – veel voor de toekomst. Die belofte is meer dan uitgekomen op het tweede album ‘Threnody’, waarvan Engelin wederom elke noot schreef. Dat laatste vindt hij zelf juist erg jammer.
SUICIDAL ANGELS
DROOMBAND
Het heropgeleefde thrash metalvirus is ook aan Griekenland niet onopgemerkt voorbijgegaan. Bands die zich laten inspireren door oudgedienden als Metallica, Slayer en Exodus schieten er als paddenstoelen uit de grond, als we Nick Melissourgos mogen geloven. De zanger/gitarist is zelf bandleider van Suicidal Angels, de bekendste aller Griekse thrashbands. De levensloop van zijn groep laat zich lezen als een jongensboek, met als laatste wapenfeit de release van het derde album, ‘Dead Again’. Melissourgos vertelt.
WHITECROSS
WEER AAN DE SLAG
Christelijke hardrock is, met uitzondering van Stryper, altijd een onderschoven kindje in de mainstream muziekscene geweest, voornamelijk omdat toonaangevende bands als Guardian, Petra en White Heart zich daar niet of nauwelijks waagden. Whitecross is ook zo’n spraakmakende band. Een die volgens velen de beste white metalgitarist in huis heeft: Rex Carroll. Na lange afwezigheid keerde het kwartet onlangs weer terug. Aardschok sprak de mannen in Utrecht.