In de Aardschok van Januari/Februari 2012 lees je alles over:
EPICA — METALLICA — LACUNA COIL — LAMB OF GOD — DE KEUZE VAN KATATONIA — NICKELBACK — MORTAL SIN — MY DYING BRIDE — THE MAGNIFICENT — ROYAL HUNT — ARENA — PRIMAL FEAR — DE KLASSIEKER: DIMMU BORGIR — AFM 15TH ANNIVERSARY SHOW — ABORTED — THE 11TH HOUR — VILDHJARTA — BLUT AUS NORD — OPERA DIABOLICUS — PILGRIM — H20 — PUNISHABLE ACT — DEAD TO ME — CLOSE YOUR EYES — BURNING STREETS — DRAGONLAND — RAM — MASTER OF WAHA — THE KANDIDATE
EPICA
ROAD TO 013
Als er één dorp in Nederland is dat je metal kunt noemen, dan is dat Reuver wel. In het dik zesduizend inwoners tellende plaatje ontstonden bands als After Forever, Sahara Dust, HDK, Trillium en Epica, en misschien ben ik er nog wel een paar vergeten. De meest succesvolle daarvan is heden ten dage Epica. Op 9 maart ligt ‘Requiem For The Indifferent’, het vijfde, echte studioalbum, in de winkels. De opvolger van ‘Design Your Universe’ verschijnt in het jaar dat de band tien jaar bestaat. Aardschok gaat in huize Mark Jansen alvast checken wat jullie te wachten staat.
METALLICA
XXX – 30 YEARS STRONG
Jongstleden oktober was het precies dertig jaar geleden dat Metallica werd opgericht. Reden voor een feestje, zo dachten de vier. En je moet het ze nageven: als de mannen van Metallica iets vieren, dan vieren ze het goed. Ter gelegenheid van de dertigste verjaardag werd een week lang San Francisco’s bekendste concertzaal afgehuurd: The Fillmore. Het prachtige gebouw – tapijt op de vloeren, kroonluchters aan het plafond – is gesitueerd in downtown San Francisco en kent een enorme historie, die teruggaat naar midden en eind jaren zestig, toen San Francisco het episch centrum was van de psychedelische pop- en rockscene. In The Fillmore is geschiedenis geschreven. Jimi Hendrix, The Who, Pink Floyd, The Doors, Santana: welke grootheid heeft er niet opgetreden? Ook vandaag de dag is het nog een prestigieuze aangelegenheid om hier te kunnen en mogen optreden. Groot is The Fillmore niet. De officiële capaciteit bedraagt twaalfhonderd bezoekers, mits het balkon voor het publiek geopend is. Is dat niet het geval, dan stokt de teller rond de duizend.
Metallica resideert in The Fillmore van 5 tot en met 10 december en treedt in die zes dagen vier keer op. De tickets voor die shows zijn enkel en alleen verkocht aan leden van de fanclub, Metclub geheten. De prijs: zes dollar per kaartje; hetzelfde bedrag als dat van Metallica’s allereerste show in San Francisco in 1982!
Het beloven bijzondere concerten te worden. Van tevoren maakte Metallica al bekend er iets speciaals van te willen maken. The Fillmore is in Metallica-stijl aangekleed, er is een museum ingericht, de te spelen sets zullen vol verrassingen zitten en er zijn tal van gasten uitgenodigd om bij te dragen aan de feestvreugde. Zo wordt het publiek elke avond verwelkomd door The Soul Rebels Brass Band, een blazersensemble uit New Orleans dat zich heeft toegelegd op het spelen van Metallica-covers. Het is slechts één van de vele opmerkelijke gewaarwordingen tijdens een opmerkelijke week in San Francisco. Aardschok is erbij en doet verslag.
LACUNA COIL
GEDREVEN DOOR DUISTERNIS
De leden van de Italiaanse band Lacuna Coil hebben woelige jaren achter de rug. Relaties liepen op de klippen. Dierbaren vielen weg. Het verdriet dat dit veroorzaakte, vond zijn weg naar het nieuwe werkstuk ‘Dark Adrenaline’, dat eind januari zal uitkomen. Verder is het een vertrouwd album, gemaakt door een groep die zich staande probeert te houden in snel veranderende tijden.
LAMB OF GOD
STRIJD BRENGT RESULTAAT
Lamb Of God is het afgelopen decennium uitgegroeid tot een van de grote bands in de metalen wereld. Als een van de eerste extreme acts werd het vijftal uit Virginia destijds getekend door een major label. De gevolgen daarvan zijn een grote fanschare, hitnoteringen, Grammy Awards-nominaties en steevast uitverkochte optredens. Op 23 januari moet het zevende album ‘Resolution’ de groep nog groter maken. Zanger/aanvoerder Randy Blythe en gitarist en voornaamste songschrijver Mark Morton strijken neer in Amsterdam en staan Aardschok te woord.
DE KEUZE VAN KATATONIA
December is een mooie maand om iets weg te geven. Abonnees van Aardschok vinden bij deze uitgave daarom een CD met nummers uit de rijke catalogus van platenmaatschappij Peaceville, met nummers speciaal geselecteerd door Anders Nystrém en Jonas Renske van Katatonia. Op ons verzoek voorziet Anders alle nummers van een persoonlijke toelichting.
NICKELBACK
HIER EN NU
Al vanaf de begindagen is het Canadese Nickelback niet bepaald onomstreden. In de pers worden de albums niet altijd even positief ontvangen, maar feit is dat er van elke release gewoon miljoenen exemplaren worden verkocht en de band grossiert in edelmetaal en awards. ‘Here And Now’ is het zevende studioalbum van het kwartet en bassist Mike Kroeger is er trots op. Ook op deze plaat heeft Nickelback weer de balans gevonden tussen schaamteloos poppy en behoorlijk heavy.
MORTAL SIN
LEST BEST
De band is meer dan 25 jaar oud en heeft een geschiedenis van vallen en opstaan. De mannen van Mortal Sin hebben het niet gemakkelijk gehad. Toch zijn ze weer terug van (heel vaak) weggeweest. De nieuwe CD ‘Psychology Of Death’ werd Eremetaal in de vorige Aardschok. Voorafgaand aan het optreden op het Thrashfest Classics in Leeuwarden, spreekt Aardschok met drummer Luke Cook en zanger Matt Maurer.
MY DYING BRIDE
EIGENZINNIG ALS ALTIJD
De doom metalband My Dying Bride heeft dit jaar twee bijzondere CD’s uitgebracht. In de zomer verscheen ‘Evinta’, waarmee werd stilgestaan bij het twintigjarig bestaan van de band. Vorige maand volgde de EP ‘The Barghest O’Whitby’. Er staat slechts één nummer op dit schijfje, maar met dik 27 minuten is het wel de langste My Dying Bride-track ooit. Voldoende aanleiding om even bij te praten met frontman Aaron Stainthorpe.
THE MAGNIFICENT
WE LOVE THE EIGHTIES!
Platenmaatschappij Frontiers heeft de laatste jaren een heus imperium met interessante, melodieuze rockbands op poten weten te zetten. Bands die na jaren van roem in het slob waren geraakt, vonden onderdak en nieuw succes bij het Italiaanse label. Ook muzikanten uit diverse bekende bands werden door de platenbonzen in een studio gedropt om de creativiteit de vrije loop te laten. The Magnificent is een van die georkestreerde kruisbestuivingen, waarin de Finse producer/gitarist Torsti Spoof (Leverage) en de Noorse zanger Michael Eriksen (Circus Maximus) de touwtjes in handen hebben. Aardschok praat met laatstgenoemde over het prima klinkende debuut ‘The Magnificent’ en de stand van zaken bij Circus Maximus.
ROYAL HUNT
TERUGKEER VAN DE VERLOREN ZOON
Hoewel hij op slechts twee van de voorafgaande tien CD’s zong, is DC Cooper door de fans altijd gezien als dé zanger van Royal Hunt. Zelfs klassezangers als John West en Mark Boals konden daar niets aan veranderen. Na dertien jaar is het dan zover: Cooper is terug en dat wordt gevierd met een dubbel-DVD en een nieuwe studioplaat, ‘Show Me How To Live’. Oprichter, bandleider, toetsenist en componist André Andersen en de teruggekeerde Cooper praten ons bij.
ARENA
ROUWALBUM
Door de dood van de ouders van drummer Mick Pointer en de vader van toetsenist Clive Nolan is de vriendschap tussen beide Arena-oprichters nog hechter geworden. De trieste gebeurtenissen waren bovendien directe aanleidingen voor het maken van een nieuw studioalbum. ‘The Seventh Degree Of Seperation’ vertelt het verhaal van iemands laatste levensuur en de kennismaking met het hiernamaals. Aardschok belde met Pointer.
PRIMAL FEAR
LAAT ZICH NIET BREKEN
Hoewel alle bandleden in 2011 een of meerdere albums uitbrachten (o.a. Voodoo Circle, Sinner en Scheepers) blijft Primal Fear voor allen de hoofdmoot. En dus ligt er in januari gewoon weer een nieuw album op de mat. Met ‘Unbreakable’ levert de band wederom een oerdegelijke heavy metalplaat af. Komt dat even goed uit, want de band begon ooit omdat Ralf Scheepers de rol in Judas Priest néet kreeg. En laat die band er nou net mee ophouden. Aardschok belt zanger Scheepers thuis, in een klein dorp nabij Stuttgart.
DE KLASSIEKER: DIMMU BORGIR
‘ENTHRONE DARKNESS TRIUMPHANT’
Verderop in dit artikel noemt producer Peter Tégtgren ‘Enthrone Darkness Triumphant’ het album dat black metal vercommercialiseerde. Het leverde Dimmu Borgir in 1997 uiteraard veel hoon en woede op, afkomstig van de in zijn eigen patronen vastgeroeste black metalelite, maar de positieve kant was vele malen groter: vanuit het niets was dat kleine Noorse bandje opeens een naam van formaat. Veertien jaar later, voor aanvang van de eerste show van de tournee waarbij Dimmu Borgir zijn derde album integraal speelt, graaft gitarist Silenoz in zijn geheugen om te vertellen over een album dat de metalwereld op zijn kop zette.
AFM 15TH ANNIVERSARY SHOW
De Duitse platenmaatschappij AFM Records bestaat dit jaar vijftien jaar. Op de laatste zaterdag van november viert het label dit op passende wijze in (tegenwoordige) thuisstad Hamburg. Vijftien bands van zowel klein als groot formaat bespelen de twee podia in de Markthalle, waar de sfeer alom gemoedelijk is. Aardschok is van de partij.
ABORTED
DEATH METALNOMADEN
Zanger Sven de Caluwé is al sinds het eind van de vorige eeuw de drijvende kracht achter de belangrijkste metalband die Belgié ooit heeft voortgebracht. Met De Caluwé, die enkele jaren terug ook nog eens is verkast naar Israél, als enige Belg in de line-up, kun je Aborted eigenlijk geen Belgische band meer noemen.
THE 11TH HOUR
GESTOLDE MELANCHOLIE
Ed Warby verraste twee jaar geleden vriend, vijand en collega’s met een vrijwel helemaal alleen opgenomen album onder de naam The 11th Hour. Terwijl hij in de voorgaande decennia bekend was geworden als de drummer van onder andere Elegy, Gorefest en Hail Of Bullets, beroerde hij op deze plaat ook andere instrumenten. De Rotterdamse duivelskunstenaar ontpopte zich bovendien tot een zeer verdienstelijke zanger. De muziek: loodzware doom metal, voorzien van teksten vol melancholie en droefheid. Op 27 januari verschijnt de opvolger: ‘Lacrima Mortis’.
VILDHJARTA
THALL!
Het Zweedse Vildhjarta laat de muziek voor zich spreken. En dat is maar goed ook, want Calle Thomér, één van de drie gitaristen van de djentband, moet het nu niet bepaald van zijn vlotte babbel hebben. Thomér begint zijn uitgebreide betoog met de betekenis van ‘thall’, een mysterieus woord dat iedereen rondom Vildhjarta maar blijft roepen.
BLUT AUS NORD
OCCULT UNIVERSUM
Blut Aus Nord schuwde het experiment al nooit, maar momenteel is de Franse band halverwege zijn meest prestigieuze project tot nu toe: ‘777’. Deze trilogie is niet alleen van een bijzonder hoog muzikaal niveau, maar de drie hoofdstukken volgen elkaar ook nog eens in ram tempo op: ‘Sect(s)’ verscheen afgelopen april, ‘The Desanctification’ vorige maand en het afsluitende ‘Cosmosophy’ zal naar verwachting in maart 2012 verschijnen. Bandleider Vindsval beantwoordt de vragen die Aardschok hem voorschotelt.
OPERA DIABOLICUS
THEATRALE METAL
Onder de naam Opera Diabolicus is in Zweden zo’n vijf jaar geleden een nieuwe band geboren. De basis wordt gevormd door componist/muzikant David Grimoire en tekstschrijver Adrian de Crow. Samen met Snowy Shaw (Therion), Mats Levén (Krux) en Niklas Isfeldt (Dream Evil) hebben ze de doomy rockopera ‘?1614’ in elkaar gesleuteld. Gezien het boeiende eindresultaat, besluiten we contact op te nemen met Grimoire.
PILGRIM
DE éCHTE DOOM METAL VAN PILGRIM
De trage, slepende en beklemmende doom metal van Pilgrim hakt er ouderwets lekker in. Debuutalbum ‘Misery Wizard’ van de band uit Rhode Island klinkt ongeveer als Black Sabbath in de betonmolen. De true doom metal van bijna even oude helden als Pentagram en Saint Vitus is echter de werkelijke inspiratiebron, aldus frontman The Wizard. En hij blijft maar hameren op het onderscheid tussen echt en nep. Aardschok is dus benieuwd wat in zijn ogen dan échte doom metal is.
H20
HET FAMILIEGEVOEL TERUG
H20 startte in 1994 als een verzameling roadies van diverse hardcorebands. Het titelloze debuutalbum (1995) en opvolger ‘Thicker Than Water’ (1997) luidden een internationale doorbraak in, wat geconsolideerd werd met ‘F.F.T.W.’ in 1999. H20 tekende vervolgens bij grootmacht MCA Records, maar het afwijkende album ‘Go’ (2001) was een teken dat de samenwerking tussen label en band niet optimaal was. De droom spatte uiteen en vijf jaar lang stond de band praktisch stil. In 2008 keerde de bevlogenheid echter terug, resulterend in het ‘ouderwetse’ comebackalbum ‘Nothing To Prove’. Ook het nieuwe ‘Don’t Forget Your Roots’ laat H2O’s wortels horen en staat vol met punk- en hardcorecovers van onder meer Madball, Social Distortion, Rancid en 7 Seconds. Bassist Adam Blake legt uit waarom.
PUNISHABLE ACT
VRIENDSCHAP, FAMILIE EN HARDCORE
Punishable Act is als een van de weinige bands uit de succesvolle Berlijnse hardcorescene van midden jaren negentig nog steeds actief. De band maakte vijf goede albums: ‘Infect’ (1994), ‘Punishable Act’ (1996), ‘Against The Stream’ (1999), ‘Anti-Vision’ (2004) en ‘Rhythm Of Destruction’ (2008). Het vuur is nog lang niet gedoofd, want onlangs verscheen het zesde studioalbum ‘Unbreakable Spirit – Dogs Of Hardcore’, dat bol staat van de old-school hardcore. Zanger Mike Gode is nog altijd strijdlustig.
DEAD TO ME
PODIUMBEESTEN!
Dead To Me bestaat uit muzikanten die al jaren actief zijn in de punkscene en voorheen speelden in bands als One Man Army, New Mexican Disaster Squad en Western Addiction. Van de originele bezetting zijn echter alleen zanger/bassist Tyson en drummer Ian Anderson nog over. Voormalig zanger/gitarist Jack Dalrympe speelt tegenwoordig bij Swingin’ Utters, maar zijn rol is prima overgenomen door Sam Johnson. Juist die keuze voor twee zangers met elk een eigen stemgeluid, vormt één van de sterke punten van Dead To Me, dat indruk maakt met het onlangs uitgekomen derde album ‘Moscow Penny Ante’. Aardschok belt met Tyson.
CLOSE YOUR EYES
NIET TE PLAATSEN!
‘Empty Hands And Heavy Hearts’, het tweede album van Close Your Eyes uit Texas, kreeg van collega Haagsma onlangs een lovende recensie. De frisse aanpak en de mix van stijlen zorgt ervoor dat deze band niet in een hokje te plaatsen is. Punk, rock, hardcore en pop worden in de blender gegooid en komen er weer uit in de vorm van geweldige nummers met krachtige meezingrefreinen. Close Your Eyes wordt daarom vergeleken met bands als A Day To Remember en Comeback Kid, maar is drummer Tim Friesen daar wel zo blij mee?
BURNING STREETS
SIMPELE AMERIKANEN
Twee jaar geleden werd ik verrast door debuutalbum ‘Is It In Black And White’ van Burning Streets: de zoveelste goede punkband uit Boston die naar meer smaakte. De opvolger ‘Sit Still’ verscheen onlangs en is wederom een puike mix van punk en rock, maar klinkt ook volwassener en gevarieerder. Een gesprek met gitarist Steve Zarba.
DRAGONLAND
FANTASY WORDT WERKELIJKHEID
Vijf jaar hebben we erop moeten wachten, maar nu is er dan eindelijk een nieuw Dragonland-album. En wat voor een! Na het sterke ‘Astronomy’ uit 2006 kregen de Zweden al een aardige voet aan de grond in de (power) metalwereld, maar met het nieuwe ‘Under The Grey Banner’ hopen de heren hun naam definitief te vestigen. Niet alleen is er jarenlang aan de muziek en het concept gewerkt, de Zweden zorgen er tevens voor dat ook het oog niets tekort komt. Aardschok spreekt met meesterbrein Olof Mérck.
RAM
DODELIJK FEESTJE
De mannen van de heavy metalband RAM hadden een heel duidelijk plan voor ogen: een album met feestelijke metal, voorzien van teksten die louter over de dood zouden gaan. De Zweden houden wel van een contradictie. Overigens slaagden ze maar gedeeltelijk in die opzet. Luisterend naar het voortreffelijke ‘Death’ kunnen we daar alleen maar blij mee zijn. Zanger Oscar Carlquist laat zijn licht schijnen over de derde volledige CD van zijn band, die op 27 januari uit zal komen.
MASTER OF WAHA
XAVIER CARION: NIET TEN DOVE OPGESCHREVEN
Gitarist Xavier Carion kennen we nog van Channel Zero. De bekendste Belgische metalband doet het nu echter zonder hem. De kale Waal heeft echter niet stilgezeten. Sinds tien jaar heeft hij zijn eigen studio. Naast veel produceerwerk leverde dat vijf jaar geleden zijn eigen studioproject Sons Of Jonathas op. Nu keert hij eindelijk terug op het podium met de grungy stonerformatie Master Of Waha. En dan is er ook nog een nieuw album, ‘Wasteland’. Dat alles is opmerkelijk, want heeft Carion geen tinnitus, oftewel doofheid? Aardschok hoort hem uit.
THE KANDIDATE
NU MéT INHOUD!
Bij de Deense thrashband The Kandidate gaat het allemaal maar moeizaam. Eerst gingen er vier jaar, twee opnamesessies én twee zangers voorbij voordat het debuut ‘Until We Are Outnumbered’ verscheen. Daarna mocht de band weliswaar met Volbeat mee, maar won het daarmee weinig nieuwe fans. Eenmaal terug in Denemarken viel de groep bijna uit elkaar. Toch verschijnt op 27 januari het tweede album ‘Facing The Imment Prospect Of Death’. Dat werd wederom opgenomen in de Dead Rat-studio van brulboei Jacob Bredahl (ex-Hatesphere). De sympathieke frontman praat ons bij.