In de Aardschok van Augustus/September 2012 lees je alles over:
TESTAMENT — QUEENSR?CHE — MANOWAR — FOZZY — THRESHOLD — BLACK-BONE — KATATONIA — DE KLASSIEKER: SAVATAGE — IN THIS MOMENT — JONAS & THE MASSIVE ATTRACTION — HESS — GRAVEDIGGER — TANKARD — THE (ORIGINAL) IRON MAIDEN — TRIUMPH — CRIPPER — KONG — ATTIKA 7 — VERSUS THE WORLD — OLD HABITS — THE OTHER — DEW-SCENTED — NACHTMYSTIUM — MERRIMACK — PERIPHERY — GRASPOP METAL MEETING — BOSPOP — ZWARTE CROSS — DOKK’EM OPEN AIR
TESTAMENT
BOOMKNUFFELAARS
Eind juli verschijnt het tiende studioalbum van Testament. ‘Dark Roots Of Earth’ biedt een adequate dwarsdoorsnede van alle muzikale stijlen die de Californische veteranen de afgelopen pakweg dertig jaar hebben doorlopen, van de furieuze maar melodieuze thrash metal waarmee de band bekend werd, tot een rustige ballad en zelfs death metalachtige blastbeats. Tekstueel bevat ‘Dark Roots Of Earth’ een serieuze ondertoon, namelijk dat het niet goed gaat met onze aarde. Het is een thema dat frontman Chuck Billy na aan het hart ligt. Hij is immers een zogenaamde ‘Native American’. In goed Nederlands: een volbloed indiaan. Een Pomo om precies te zijn.
QUEENSR?CHE
GOEDE T?DEN SLECHTE T?DEN
Op 20 juni werd het persbericht de wereld ingestuurd waarin Todd La Torre als nieuwe zanger van Queensrÿche bekend werd gemaakt. La Torre, frontman van Crimson Glory, vervangt Geoff Tate. Al maanden zoemden er geruchten op het internet die melding maakten van problemen tussen Tate enerzijds en de andere bandleden: bassist Eddie Jackson, gitarist Michael Wilton, drummer Scott Rockenfield en gitarist Parker Lundgren anderzijds. Hoewel de betrokken hun mobieltjes niet beantwoordden toen ondergetekende ze om een reactie wilde vragen, willen we toch proberen om duidelijk te maken hoe deze soap verloopt. Onze informatie stamt van de Facebook-pagina’s van de leden, eigen onderzoek en berichten op diverse websites. Tate heeft op 12 juni een rechtszaak aangespannen om uit te zoeken wie het recht op de bandnaam heeft. Die rechtzaak dient trouwens pas in november 2013. Wel verloor Tate op 13 juli al een kort geding om dezelfde kwestie.
MANOWAR
DE VORK IN DE STEEL
Voor- en tegenstanders van Manowar tuimelen regelmatig over elkaar om de band op te hemelen of tot aan de grond toe af te branden. Met het uitkomen van ‘The Lord Of Steel’ is dat niet anders. En, wat de band ook doet, een rel is nooit ver weg. Vandaar dat we graag een goed gesprek hadden gehad met bassist/bandbaas Joey DeMaio. Een ‘druk toerschema’ stond dat echter in de weg. Toen maar een mailtje gestuurd?
FOZZY
EINDELIJK ERKENNING
Ooit begonnen als coverband onder de naam Fozzy Osbourne, heeft de band die inmiddels Fozzy heet zich ontwikkeld tot een serieus gezelschap dat op het punt staat zijn vijfde studioalbum, ‘Sins & Bones’ getiteld, op de wereld los te laten. Gitarist Rich Ward (tevens Stuck Mojo) vertelt over welke vooroordelen Fozzy heeft moeten overwinnen.
THRESHOLD
DREMPELS OVERWONNEN
Het op 24 augustus te verschijnen ‘March Of Progress’ is het langste album van Threshold tot nu toe. De band had dan ook iets goed te maken. ‘Dead Reckoning’, het eerste album dat de Britse metalband met progressieve invloeden via Nuclear Blast uitbracht, dateert uit 2007. Daarop zijn de laatste bijdragen van zanger Andrew ‘Mac’ McDermott te horen, die in 2007 plotseling uit beeld raakte en vorig jaar is overleden. Damian Wilson had intussen zijn plek overgenomen en keerde daarmee terug op zijn oude nest. Ook hij had zo zijn problemen tijdens de opnames van het nieuwe studioalbum. Gitarist en producer Karl Groom gaat dieper op het zangersleed in.
BLACK-BONE
ALL FOR ONE
Een van de meest opwindende nieuwe rockbands van Nederland is Black-Bone. Het drietal jonge honden is inmiddels een veelgeziene liveact. Sinds kort hebben de Eindhovenaren ook een album in handen: ‘Back To Mayhem’. “Omdat we de oude rock willen terughalen en klaar zijn met die pussybands van tegenwoordig.” Het loont de moeite, want Black-Bone deelde al het podium met iconische namen als Deep Purple, Slash en Chickenfoot. Hoog tijd voor een onderhoud met zanger/gitarist Steef, bassist Sven en drummer Jules, die spreken als één.
KATATONIA
WERKT VANUIT DE ONDERBUIK
Zanger Jonas Renske en gitarist Anders Nyström zitten ook in de allstar death metalband Bloodbath. Hun melodieuze, atmosferische en folky kant brengen ze echter al twintig jaar tot uiting in Katatonia. Op ‘Dead End Kings’, het negende album, ronken de gitaren iets harder dan op voorganger ‘Night Is The New Day’ uit 2009. Dat was echter niet het doel. “We willen alleen maar steeds betere songs schrijven en volgen het gevoel in onze onderbuik.”
DE KLASSIEKER: SAVATAGE
HALL OF THE MOUNTAIN KING
Op 28 september is het precies vijfentwintig jaar geleden dat ‘Hall Of The Mountain King’ het levenslicht zag. Het album betekende een keerpunt in de geschiedenis van de band. De doomy heavy metalstijl maakte plaats voor een bombastisch en melodieus geluid, sporadisch opgesierd met klassieke thema’s. Met dit album lukte het Savatage om de grotere Amerikaanse concertzalen te bezoeken en de videoclip van het titelnummer was veelvuldig te zien op MTV. Je zou het album zelfs als het startpunt van Trans-Siberian Orchestra kunnen zien. ‘Hall Of The Mountain King’ zou er echter nooit gekomen zijn als een zekere Paul O’Neill niet als reddende engel had opgetreden. Aardschok blikt terug met frontman Jon Oliva.
IN THIS MOMENT
ZONDER BLOEDVERGIETEN
Het Amerikaanse In This Moment heeft maar één doel: de wereld veroveren. Tot nu toe lijkt de band daar aardig in te slagen. Het in 2010 verschenen album ‘A Star-Crossed Wasteland’ heeft In This Moment vooral in eigen land enorm veel succes opgeleverd. Gitarist Chris Howorth is er van overtuigd: “Onze nieuwe CD ‘Blood’ gaat ons nog veel meer moois brengen.”
JONAS & THE MASSIVE ATTRACTION
NO RISK NO GAIN
Natuurlijk ligt de vergelijking met de landgenoten van Nickelback heel erg voor de hand. Ook Jonas en zijn mannen maken makkelijk in het gehoor liggende, radiovriendelijke rocksongs. Twee jaar na de release in thuisland Canada is de debuut-CD ‘Big Slice’ ook in Europa verkrijgbaar en gaan we zien of Jonas & The Massive Attraction hier net zo succesvol wordt. Twee dagen na de Europese tournee pakt zanger Jonas Tomalty de telefoon en geniet nog even na.
HESS
PIETJE PRECIES
Harry Hess heeft naam gemaakt als zanger van de Canadese melodieuze rockband Harem Scarem, dat wereldwijd zo’n miljoen platen verkocht. Daarnaast is hij een succesvol producer en songschrijver en heeft hij tijd gevonden om een tweede soloplaat af te leveren, ‘Living In Yesterday’.
GRAVEDIGGER
SPITTEN IN DE GRIEKSE GESCHIEDENIS
Een gevoel voor timing kan Grave Digger niet ontzegd worden. Terwijl vanwege de eurocrisis de relatie tussen Duitsland en Griekenland op een historisch dieptepunt is beland, komt de Duitse metalband voor de dag met een album vol teksten over de rijke Griekse historie. Zanger Chris Boltendahl heeft er echter alle vertrouwen in. ,,Ik heb er veel vrienden en de band heeft er veel fans. Geen crisis die daar tussen komt.”
TANKARD
MOTÖRHEAD VAN DE THRASH
Dit jaar viert Tankard zijn dertigjarig bestaan. Dat gebeurt met ‘A Girl Called Cerveza’, de bands eerste release bij Nuclear Blast. Zanger en bandlid van het eerste uur Andreas Geremia, alias Gerre, is net terug van een vakantie in Italië en vertelt hoe de Frankfurters bij Nuclear Blast zijn beland, en hoe de nieuwe CD tot stand is gekomen.
THE (ORIGINAL) IRON MAIDEN
ONTSNAPT AAN DE VERGETELHEID
De band bestond een paar jaar. Er werd in 1970 een single uitgebracht, die vervolgens door niemand gekocht werd. De teleurstelling daarover was zo groot dat de mannen meteen de handdoek in de ring wierpen. De groep zou allang opgeslokt zijn door de vergetelheid, als er niet die bandnaam geweest was. Na meer dan veertig jaar ziet het volledige repertoire van ‘de oorspronkelijke’ Iron Maiden eindelijk in aanvaardbare kwaliteit het levenslicht. De titel: ‘Maiden Voyage’. Er zit mogelijk meer in het vat.
TRIUMPH
KORTSTONDIGE COMEBACK
Na zijn vertrek uit Triumph in 1988 sprak Rik Emmett bijna twintig jaar niet met zijn voormalige bandleden. In 2008 stond het Canadese trio toch weer op de planken van het Sweden Rock Festival. Een registratie van dat unieke optreden komt op 24 augustus uit op CD en DVD. Hoe kijkt de band terug op zijn eigen verleden? Volgen er meer shows? Mogen we nog een nieuwe studioplaat verwachten? Vragen genoeg voor zanger en gitarist Rik Emmett.
CRIPPER
OP EIGEN KRACHT
De Duitse thrashband Cripper pakt de zaken anders aan. De groep doet alles op eigen kracht. Voor de derde keer op rij, ditmaal voor de nieuwe langspeler ‘Antagonist’, betaalt het vijftal alles uit eigen zak. Cripper legde opnieuw een kant-en-klaar product neer bij SAOL (Service for Artist Owned Label). Ook de kosten voor de promotie is voor rekening van Cripper. De hamvraag: hoe komt al dat geld terug bij de band? Frontvrouw Britta Görtz legt het ons uit.
KONG
‘Merchants Of Air’ is de tweede plaat van Kong sinds de comeback van 2009. Alles wat het Amsterdamse kwartet zo bijzonder maakt, is op dit album aanwezig: sfeervolle samples, aanstekelijke tempo’s en hoekige gitaarakkoorden. Het werkstuk is bovendien gestoken in een prachtige hoes. Een gesprek met bassist en oorspronkelijk bandlid Mark Drillich en gitarist David Kox.
Robert Haagsma
ATTIKA 7
DE EENVOUD VAN ROCK EN METAL
Evan Seinfelds nieuwe band Attika 7 bracht onlangs zijn debuutalbum ‘Blood Of My Enemies’ uit. Naast Seinfeld bestaat de band uit gitarist Rusty Coones (bekend van het tv-programma ‘Hell Raisers’) en bassist Tony Campos (Static-X, Prong, Soulfly). Naar een drummer wordt nog gezocht. Muzikaal laat Attika 7 zich het beste omschrijven als een mix van Black Sabbath, Pantera en Thin Lizzy. Seinfeld verliet vorig jaar zijn vorige band Biohazard op het slechtst denkbare moment: het door hem ingezongen comebackalbum ‘Reborn In Defiance’ stond op het punt van uitkomen en een tournee was reeds geboekt. De muzikant/pornoacteur heeft dus wat uit leggen.
VERSUS THE WORLD
KWALITEIT BOVEN KWANTITEIT
Versus The World werd in 2006 opgericht door bassist Mike Davenport (The Ataris) en zanger Donald Spence. Later voegden zich daar gitarist Chris Flippin (Lagwagon) en drummer Bryan Charlson nog bij, en binnen afzienbare tijd was het titelloze debuutalbum een feit. Na een Europese tournee werd het stil rondom de band, maar die stilte wordt nu doorbroken met het prachtige tweede album ‘Drink. Sing. Live. Love.’. Reden genoeg om zanger Donald te ondervragen.
OLD HABITS
DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG
“We play insane hardcore for the kids who wanna hear the real power, not the fake stuff of today.” Aldus de wijze woorden van Old Habits, een band gevormd door voormalige muzikanten van Toe Tag, Gunfight, Culture en Morning Again. En inderdaad, het gezelschap uit Florida brengt een album uit waar de passie en agressie vanaf spatten. Zanger Billy Hart legt uit waarom de oude rotten Old Habits hebben opgericht.
THE OTHER
HALFVOLBEAT
Het Duitse The Other, ooit begonnen als Misfits-coverband, heeft inmiddels al vijf albums afgeleverd. Ik heb altijd geweten dat de band ooit het respect zou krijgen dat het verdient, en dat lijkt nu eindelijk uit te komen. Zelfs vanuit de metalscene regent het positieve kritieken voor het vijfde album ‘The Devils You Know’. Zanger Rod Usher is dan ook zeer vereerd.
DEW-SCENTED
TWINTIG JAAR EN NET BEGONNEN
De Duitse thrashband Dew-Scented bestaat dit jaar twintig jaar. Alhoewel, Duits? Nadat er opnieuw een leegloop plaatsvond laat bandleider Leif Jensen zich inmiddels omringen door vier Hagenaren. Met hen maakte hij de door gitarist Marvin Vriesde (Severe Torture) geschreven plaat ‘Icarus’. Het is al weer Dew-Scenteds negende wapenfeit dat, traditiegetrouw, met de letter I begint. Leif Jensen en Marvin Vriesde praten met Aardschok over het nieuwe werkstuk, vriendschap en het jubileum.
NACHTMYSTIUM
UNIEK EN VERTROUWD
Fans van Nachtmystiums black metalroots hebben het de afgelopen jaren zwaar te verduren gehad vanwege het zeer experimentele maar populaire ‘Black Meddle’-tweeluik: ‘Assassins’ uit 2008 en ‘Addicts’ uit 2010. Wie de band om die reden links heeft laten liggen, doet er goed aan om het felle zesde album ‘Silencing Machine’ te beluisteren. Voordat zanger/gitarist Blake Judd ingaat op die gedeeltelijke terugkeer naar de black metal, legt hij eerst uit waar de burn-out vandaan kwam die dit interview meerdere malen deed uitstellen.
MERRIMACK
UIT HET HART
Black metal uit Frankrijk is de laatste jaren sterk in opkomst. Bands als Deathspell Omega en Blut Aus Nord krijgen in de internationale media de meeste aandacht, maar in de underground zijn er nog veel meer goede bands actief. Een van de vaste waarden is Merrimack, dat zichzelf onlangs overtrof met het vijfde album ‘The Acausal Mass’, waarop de rauwheid en agressie van voorheen wordt gekoppeld aan sterke composities en een prima productie. Gitarist Perversifier steekt van wal.
PERIPHERY
EINDELIJK STABIEL
Periphery leverde in 2010 een overrompelend debuut af. Voor het verschijnen van dat titelloze album rommelde het al hevig in de bezetting. De afgelopen twee jaar bleef het onrustig rond de Amerikaanse progressieve metalband. Nu is er het tweede album, dat voluit ‘II: This Time It’s Personal’ heet. Volgens nieuwkomer Mark Holcomb is de band er alleen maar sterker uit tevoorschijn gekomen.
GRASPOP METAL MEETING
22 – 24 JUNI STENEHEI – DESSEL (B)
Met een gemiddelde van 45.000 bezoekers per dag was de Graspop Metal Meeting 2012 een doorslaand succes. Het déja vû-gehalte was weliswaar hoger dan ook, maar hoe kan dat ook anders, met bijna tachtig optredende bands? Logisch dat er dan groepen tussen zitten die al eerder, in sommige gevallen zelfs al veel vaker op Graspop geprogrammeerd stonden. Daar tegenover stond echter een werkelijk vlekkeloze organisatie. Een beter en soepeler georganiseerd festival dan Graspop zul je in Europa niet snel vinden. Het enige dat je als bezoeker tekortkwam was een extra paar ogen en oren om alles te kunnen aanschouwen. Als er dan ook een puntje van kritiek moet zijn, dan is het dat er op Graspop eigenlijk té veel tegelijk gebeurt voor een mens om te bevatten. Metal Mike en André Verhuysen waren ter plekke om de hoogte- en dieptepunten samen te vatten. Andrea Beckers, Rudy de Doncker en Metal Mike zorgden voor de plaatjes.
BOSPOP
7 & 8 JULI – FESTIVALTERREIN – WEERT
Bospop 2012 zal vooral herinnerd worden als de editie van de vijfduizend weggeefkaarten vanwege de tegenvallende kaartverkoop. Een goede zet als je het mij vraagt, deze vorm van ‘damage control’. Het zorgt immers voor extra horeca-omzet en alsnog voor een goed gevuld veld. Aan de aanwezigheid van duizenden doorgaans niet-festivalgangers hangt echter ook een keerzijde. Nooit tevoren was Bospop namelijk zo’n bloedeloze aangelegenheid. Het stempel ‘oubollig’, dat al jaren aan het festival kleeft, wordt zo onbedoeld nog extra kracht bijgezet. De respons voor een oldtimer als Tom Jones vaart er daarentegen wel bij, zo blijkt. Een chronisch gebrek aan rock-‘n-rollspirit ten spijt, met voldoende heup- en beenruimte, een eclectische affiche en het overwegend goede weer is het twee dagen lang aangenaam vertoeven. Bospop 2012 is echter Bospop niet. Het is een allegaartje zonder echte ziel. Voor ondergetekende geen man overboord want ik lust wel een portie rootsmuziek, maar hopelijk is volgend jaar alles weer bij het oude. Terug op Sportpark Boshoven dus, met voldoende stevige bands, al dan niet van de oude stempel, lekker samengepakt en figuurlijk vechtend om een pilsje. Ik kijk er nu al naar uit. Laat ik nu echter eerst mijn licht schijnen op de voor Aardschok relevante muzikale feiten van deze 32e editie.
ZWARTE CROSS
20 – 22 JULI – EVENEMENTENTERREIN DE SCHANS – LICHTENVOORDE
Ditmaal waren er 156.218 bezoekers, zowaar 4000 meer dan in 2011. Zondag passeerden maar liefst 65.000 mensen de kassa. Zwarte Cross is en blijft het meest publieksvriendelijke festival van Nederland met voor elk wat wils. Cross, muziek, dans, disco, theater, kindvermaak, stunts, kermis, bejaardenbingo? Je vindt het er allemaal. Ook qua klantvriendlijkheid staat de Cross op eenzame hoogte, want men doet er alles aan om het de gast zo aangenaam mogelijk te maken. Op cateringgebied is het aanbod enorm en bovenal verantwoord. Er is dit jaar zelfs een sterrenrestaurant aanwezig. Ook het uiterst vriendelijke ‘sfeerbeheer’ verdient een pluim. Opnieuw louter lofuitingen aan het adres van de organiserende ‘Feestfabriek’. Een feestje bouwen, dat kunnen ze! Je komt oren en ogen tekort. Stan Novak doet verslag. De plaatjes zijn geschoten door Stefan Schipper, Eugene Straver en Metal Mike.
DOKK’EM OPEN AIR
29 & 30 JUNI – FESTIVALTERREIN – RAARD/BORNWIRD
Het Friese Dokk’em Open Air heeft in de afgelopen jaren nogal wat verschillende vormen aangenomen. Er werd niet alleen regelmatig van weiland gewisseld, maar ook de muzikale inhoud, frequentie en het aantal dagen heeft veel veranderingen doorgemaakt. Na drie jaar op rij kunnen we dan eindelijk echt spreken van een jaarlijks terugkerend evenement in plaats van een tweejaarlijks. Voor het eerst lijkt deze (zevende) editie qua opzet op de vorige, wat meteen impliceert dat het festival op organisatorisch vlak stabiliteit heeft bereikt. Evenals vorig jaar wordt er afgewisseld tussen twee identieke podia aan de beide uiteinden van een grote tent. Behalve dat de oppervlakte van de tent en het buitenterrein zijntoegenomen, heeft de metalmarkt meer deelnemers, is er iets meer keuze in eten en zijn er meer festivalbanken geplaatst. Zo blijkt maar weer dat met voorzichtig groeien helemaal niets mis is en dat het nergens voor nodig is om zo maar een bulk van een festival uit de grond te stampen. Dat kleinschaligheid zijn charmes heeft, wordt dit weekend weer eens dik onderstreept. De vrijdag telt zo’n 1200 bezoekers en op de zaterdag wordt dit bijna verdubbeld naar 2300.