In de Aardschok van November 2012 lees je alles over:
BARONESS — KAMELOT — STONE SOUR — BETWEEN THE BURIED AND ME — CRADLE OF FILTH — TIAMAT — DORO — GRAVEYARD — GEOFF TATE — MOB RULES — ILL NIÑO — THE SWORD — SOUNDGARDEN — DAUGHTRY — DE TIENDE VAN — BLACK COUNTRY COMMUNION — NO TURNING BACK — OLDE YORK — BORN FROM PAIN — TECH 9 — RAZORBLADE — BONECRUSHER — COHEED AND CAMBRIA — RICHIE SAMBORA — MY DYING BRIDE — STEALING AXION — SISTER SIN — ORDEN OGAN — WINTERSUN — THE DARKNESS — GOD SEED — PIG DESTROYER — ANTROPOMORPHIA — THERION NEEMT DE TIJD
BARONESS
NA DE CRASH
Op 15 augustus wordt de muziekwereld opgeschrikt door het nieuws dat de toerbus van Baroness in Engeland van de weg is geraakt en van een brug is gevallen. Negen passagiers raken ernstig gewond, waaronder drie bandleden. Zanger/gitarist John Baizley breekt een arm en een been. Voor het eerst blikt hij terug op het drama dat de band trof.
KAMELOT
MET KAREVIK ALS KATALYSATOR
Het is 10 juli als de Europese metalpers zich verzamelt in Peppermint Park te Hannover. In dit complex van studio’s, oefenruimtes en eetgelegenheden is het voltallige Kamelot aanwezig om de première van het nieuwe album ‘Silverthorn’ van commentaar te voorzien. Na de luistersessie spelen toetsenist Oliver Palotai en nieuwbakken zanger Tommy Karevik samen de ballad “Song For Jolee” voor het journaille. Aardschok zit enkele minuten later met Karevik en bandleider/gitarist Thomas Youngblood aan tafel.
STONE SOUR
DE SPRONG NAAR VOLWASSENHEID
De ambities zijn groot bij Stone Sour. De komende tijd verschijnen kort na elkaar liefst twee albums, ‘House Of Gold & Bones – Part 1’ eind oktober en ‘Part 2’ in mei 2013. Samen vormen ze een conceptalbum, waarbij zanger Corey Taylor zich liet inspireren door het baanbrekende werk van Pink Floyd. Het verhaal gaat vooral over hemzelf, over wat hem de afgelopen jaren is overkomen en wat dit voor gevolgen had.Robert Haagsma
BETWEEN THE BURIED AND ME
TIJDREIZIGERS
Na in Amerika al jarenlang een act van formaat te zijn, begint nu ook eindelijk Europa te zwichten voor Between The Buried And Me. Het onlangs verschenen vijfde album ‘The Parallax II: Future Sequence’ is met zijn 72 minuten en op het gehoor minstens zo veel stijlen een flinke uitdaging. En alsof dat nog niet genoeg is, is het ook nog eens deel 2 van een doordacht concept. Zanger/toetsenist Tommy Giles Rogers geeft tekst en uitleg.
CRADLE OF FILTH
MONSTERS IN VELE GEDAANTES
Wanneer een band meer dan twintig jaar bestaat, ligt routine op de loer. Vandaar dat Cradle Of Filth voor het nieuwe album ‘The Manticore And Other Horrors’ koos voor een nieuwe aanpak. De manier van opnemen was ditmaal anders, terwijl er geen ruimte was voor het gebruikelijke conceptverhaal. Verder is het een album zoals eigenlijk alleen Cradle Of Filth het kan maken. Een gesprek met zanger en boegbeeld Dani Filth.Robert Haagsma
TIAMAT
STILLEVEN
Na vier jaar wachten komt op 2 november het nieuwe Tiamat-album ‘The Scarred People’ uit. De fans mogen in hun handjes knijpen. De CD is namelijk niet alleen erg goed, er was bijna geen nieuw Tiamat-album geweest. “Ik ben een hele lange tijd niet met muziek beziggeweest”, meldt frontman Johan Edlund. “We hebben ons als band echt serieus afgevraagd of er nog wel een nieuw album moest komen.”
DORO
FÜR IMMER
Ze mag dan inmiddels tot de ‘oudjes’ van de metalmuzikanten gerekend worden, Doro’s gedrevenheid en enthousiasme nemen zeker niet af. Bijna dertig jaar staat de Duitse zangeres al in de spotlights en ze zou niet anders willen. Als er één artiest is die leeft voor de muziek, het podium en haar fans, dan is het de sympathieke Duitse wel. Ook op haar nieuwe album gaan de vuistjes de lucht weer in.
GRAVEYARD
DUISTERNIS AAN HET EIND VAN DE TUNNEL
De derde plaat van Graveyard heet ‘Lights Out’. Die titel is geen eerbetoon aan UFO, al zou je dat van zo’n stel jaren-zeventig-adepten wel verwachten. De woorden hebben betrekking op de sombere teneur van de teksten op het album. Het gaat slecht met de wereld, vindt de Zweedse formatie. En het zal er alleen nog maar beroerder op worden. De contradictie is dat het de band zelf uitgesproken voor de wind gaat. Een gesprek in Amsterdam met zanger en gitarist Joakim Nilsson.
GEOFF TATE
SCHEIDEN DOET LIJDEN
We hebben het de afgelopen zomer allemaal uitgebreid op internet en in Aardschok kunnen volgen: de soap rondom Queensrÿche-zanger Geoff Tate en zijn voormalige bandleden, bassist Eddie Jackson, gitarist Michael Wilton, drummer Scott Rockenfield en gitarist Parker Lundgren. Queensrÿche, een van de meest invloedrijke progressieve metalbands ooit, is verwikkeld in een lelijke scheiding, waarvan het einde nog niet in zicht is. In november 2013 wordt namelijk pas definitief een vonnis uitgesproken over het gebruik van de bandnaam. Tot die tijd doen beide kampen hun ding onder de naam Queensrÿche. Tate heeft zich inmiddels omringt met nieuwe supermuzikanten en zijn voormalige bandmaten hebben Todd La Torre (Crimson Glory) als vocaal boegbeeld ingezet. Intussen werkt Tate er ook hard aan om zijn solocarrière nieuw leven in te blazen. De opvolger van zijn titelloze debuut uit 2002 heet ‘Kings & Thieves’ en komt eind oktober uit. Aanleidingen genoeg om de zanger eens te bellen.
MOB RULES
DUITS REALISME
Hoewel je het met zo’n bandnaam wel zou verwachten, heeft de Duitse melodieuze rockband Mob Rules niets te maken met Black Sabbath. Met ‘Cannibal Nation’ zijn de Duitsers al aan hun zevende plaat toe en gitarist Sven Lüdke vertelt er van alles over.
ILL NIÑO
APOCALYPTISCH ALBUM
Met het nieuwe ‘Epidemia’ van Ill Niño keert de latin metalgroep naar eigen zeggen weer terug naar de roots. Het zesde werkstuk moet weer hetzelfde gevoel losmaken als het revolutionaire debuut ‘Revolution, Revolucíon’. Dat betekent niet dat er geen nieuwe ontwikkelingen zijn te bespeuren. Zanger Cristian Machado heeft het met zijn hondsbrutale grunts namelijk wel heel erg op zijn stembanden gekregen. En dat is eigenlijk niet zo verwonderlijk met een duister thema als de apocalypse. De enthousiaste oprichter en drummer Dave Chavarri praat Aardschok bij.
THE SWORD
LANGZAAM UIT HET DAL
Het Amerikaanse kwartet The Sword had jarenlang de wind in de rug. De albums werden goed ontvangen. Een tournee als voorprogramma van Metallica introduceerde de band bij een immens publiek. Niets leek fout te kunnen gaan. Tot het noodlot met een duivels genoegen zand in het radarwerk wierp. De nieuwe plaat ‘Apocryphon’ is de weerslag van een moeilijke periode, die de band ternauwernood overleefde.
SOUNDGARDEN
BEEST VAN EEN BAND
De hereniging van Soundgarden werd op 1 januari 2010 wereldkundig gemaakt. Drie jaar later en zestien jaar na de split komt de groep uit Seattle eindelijk op de proppen met het nieuwe album ‘King Animal’. Zanger Chris Cornell en bassist Ben Shepherd zijn vanzelfsprekend uitermate tevreden met het nieuwe materiaal, dat naar eigen zeggen een typische Soundgarden-album is. Aardschok spreekt de heren op een steenworp afstand van de Arc de Triomphe in Parijs.
DAUGHTRY
DE WERELD AAN DE VOETEN
Chris Daughtry is het springlevende bewijs dat American Idol niet alleen maar plooibare popsterretjes oplevert. In 2006 schopte de Amerikaan het als volwaardige hardrockzanger tot de finales. In dat jaar debuteerde hij met ‘Daughtry’, waarna hij op tournee ging met de band die ook zijn achternaam droeg. Terwijl het succes in eigen land zich verder uitbreidde, werd het in Europa wat stil. De zanger wil die situatie zo snel mogelijk veranderen.
DE TIENDE VAN
TEN
Belangrijkste man binnen Ten is zanger, componist en producer Gary Hughes, die ook een succesvolle solocarrière heeft. ‘Heresy And Creed’ is de tiende plaat van deze Noord-Engelse melodieuze rockband en de verwachtingen zijn hooggespannen.
BLACK COUNTRY COMMUNION
SPELEN OF STOPPEN
Het is een vrij unieke situatie. De nieuwe plaat moet nog uitkomen, maar de band lijkt de handdoek al in de ring geworpen te hebben. Black Country Communion, de supergroep rond Glenn Hughes, Joe Bonamassa, Jason Bonham en Derek Sherinian, heeft een paar prachtige jaren achter zich. Het gebrek aan optredens lijkt de band echter fataal te worden. En dat terwijl ‘Afterglow’ nog niet eens in de winkel ligt. Glenn Hughes lucht zijn hart over deze bizarre situatie.
NO TURNING BACK
WERELDBAND
Na vijftien jaar keihard werken is No Turning Back uitgegroeid tot een van de populairste hardcorebands van Europa, en ook in Azië, Zuid-Amerika en Amerika is de band een fenomeen. Het zevende album ‘No Regrets’ staat op het punt van uitkomen en na al die jaren spat de frustratie en agressie er nog steeds van af. Zanger Martijn kijkt met trots naar het verleden en blikt vooruit op de toekomst.
OLDE YORK
HOMMAGE AAN NYHC
In 2009 verscheen het debuutalbum ‘Empire State’ van de Newyorkse hardcoreband Olde York. Een regelrechte knaller waarop de band een hommage bracht aan de roots van NYHC, een stijl die op dat moment in de luwte verkeerde. Het tweede album ‘Shallow World’ verscheen onlangs via het Nederlandse WTF Records en is wederom een machtig goede plaat die doet denken aan Sick Of It All, Maximum Penalty, Leeway, Madball en Agnostic Front. Gitarist Blake is net terug uit Brazilië voor de opnames van een videoclip met Sepultura. Blake is namelijk videoproducer en reist de hele wereld rond.
BORN FROM PAIN
TOEKOMSTMUZIEK
Onlangs bestond ‘s lands beste metalcoreband vijftien jaar. Born From Pain liet die mijlpaal echter ongemerkt voorbijgaan. Wel verscheen er een nieuw album, ‘The New Future’ getiteld. Sociaalkritisch als altijd is de relevantie van Born From Pain groter dan ooit. De wereld gaat immers gebukt onder een financiële crisis en alle daarmee gepaard gaande problemen. Bandleider Rob Franssen is bezorgd, maar desondanks goed gehumeurd.
TECH 9
DE TWEEDE JEUGD
Als je al ruim 25 jaar op het podium staat, bestaat de kans dat je verzadigd raakt. Tech 9 daarentegen lijkt herboren op het nieuwe album ‘Bite The Bullet’. De furie en emoties spatten ervan af. Zanger Hein Hendriks is dan ook nog lang niet klaar met Tech 9.
RAZORBLADE
EINDELIJK RESPECT!
Razorblade bracht onlangs zijn zesde album ‘Days Of Glory’ uit. Naarmate de jaren verstrijken, klinkt de band alsmaar rijper en interessanter. De mix van hardcore – in de stijl van Sheer Terror en Blood For Blood – en de straatsound van Templars, Discipline en Troopers zorgt op dit nieuwe album voor een explosieve cocktail. Het onbekende Nederlandse bandje van weleer is uitgegroeid tot een act met fans over de hele wereld. Voor zanger Wouter is Razorblade dan ook meer dan een uit de hand gelopen hobby.
BONECRUSHER
PUNK LEEFT!
Bonecrusher is de revelatie van de Amerikaanse punkrockscene. Hun rauwe en brutale sound is met geen andere band te vergelijken. Bovendien is zanger Raybo – een unieke frontman – weer terug op het oude nest. Onlangs verscheen ‘Boulevard Of Broken Bones’. Raybo geeft tekst en uitleg.
COHEED AND CAMBRIA
ADAM EN EVA IN OUTER SPACE
Met ‘The Afterman: Ascension’ is het eerste deel van Coheed And Cambria’s tweedelige album ‘The Afterman’ verschenen. Zoals altijd heeft zanger/gitarist Claudio Sanchez een stripverhaal aan de muziek opgehangen. Deze keer zijn het niet Coheed en Cambria, een soort Adam en Eva in een sciencefiction-setting, maar is het Sirius voor wie de hoofdrol is weggelegd. Hij doet een schokkende ontdekking over The Keywork, de energie die de planeten in het universum van Coheed And Cambria met elkaar verbindt.
RICHIE SAMBORA
NOOIT TE OUD OM TE LEREN
De roddelmedia hebben een flinke boterham verdiend aan het privéleven van Richie Sambora. De gitarist had het de afgelopen jaren namelijk niet makkelijk. Zijn huwelijk met Heather Locklear liep op de klippen, en meerdere vluchtige affaires volgden. Zijn vader overleed en de fles kwam in beeld. Hij werd betrapt op rijden onder invloed, en checkte in bij een afkickkliniek. Je zou bijna vergeten dat Sambora een fantastische gitarist is. Niet alleen bij Bon Jovi, maar ook op eigen houtje. Uiteindelijk leverden de privé-perikelen ook iets heel moois op: Sambora’s gloednieuwe album ‘Aftermath Of The Lowdown’. Begin oktober stond hij tweemaal in een uitverkochte Melkweg. Een gesprek met een nuchtere muzikant.
MY DYING BRIDE
MELANCHOLIE EN WANHOOP
Net op het moment dat ik mij afvraag hoe ik de komende wintermaanden weer door moet komen, valt het nieuwe album ‘A Map Of All Our Failures’ van My Dying Bride bij mij op de deurmat. Het is de ultieme soundtrack voor de komende gure, regenachtige dagen. Ik blijk niet de enige die het nieuwe album met open armen ontvangt. De populariteit van My Dying Bride is de laatste jaren enorm gegroeid. Zelf begrijpt zanger Aaron Stainthorpe ook niet waar zijn band dit aan te danken heeft, maar met veel plezier staat hij de hordes journalisten te woord.
STEALING AXION
DJENTLEMEN
Bij de term ‘djent’ kun je denken aan veelsnarige gitaren, afgedempte riffs en de moeilijk te timen ritmes van bands als Meshuggah en Textures. Op debuut ‘Moments’ trekt Stealing Axion de stijl nog verder door en voegt het kwartet er betoverende melodieën en ambientinvloeden aan toe. Het metalgeluid van de toekomst? Progressive? Het zal de mannen een worst wezen. Aardschok belt met bassist Phil Willmarth voor een introductie.
SISTER SIN
IN HET KIELZOG VAN DORO
Sister Sin is een van de vele bandjes die al een aantal jaren hard werken om te ontsnappen aan de dagelijkse sleur en de verwachtingen van de grijze mensenmassa in Zweden. Sister Sin heeft daarbij ook een duidelijke missie en dat is old-school heavy metal terug op de kaart zetten. Met de derde CD ‘Now & Forever’ hoopt de band zelfs op een definitieve doorbraak en een overvol toerschema. Zangeres Liv Jagrell vertelt Aardschok over de laatste feiten, waarom het zo leuk is om in een band te spelen en waarom ze een hekel heeft aan opnemen.
ORDEN OGAN
OGAN üBER ALLES
Als je de recente geschiedenis van Orden Ogan bekijkt, verwacht je niet dat frontmant Sebastian ‘Seeb’ Levermann momenteel in de slechtste periode van zijn leven zit. Twee jaar geleden leverde zijn powermetalgezelschap met succes het derde album ‘Easton Hope’ af. Daarna werd er volop getoerd en kregen de Duitsers in binnen- en buitenland stevig voet aan de grond. Anno 2012 staan de heren klaar om met het ijzersterke ‘To The End’ Europa en Amerika definitief te veroveren. Achter het succes gaat echter een harde werker schuil, een die het bepaald niet getroffen heeft.
WINTERSUN
KOMT TIJD KOMT RAAD
Soms zit het mee, soms zit het tegen. Over dat laatste kunnen ze bij Wintersun meepraten. Zeven jaar geleden begon het Finse meesterbrein Jari Mäenpää (tevens ex-Ensiferum) aan de opvolger van het succesvolle, titelloze debuut uit 2004, nog onwetend van de talloze tegenslagen die het album zouden teisteren. Van uitstel kwam gelukkig geen afstel, want anno 2012 is het eindelijk zover: de release van ‘Time’ is aanstaande. De frontman van Wintersun heeft echter wel wat uit leggen.
THE DARKNESS
OPSTAAN EN WEER DOORGAAN
Naar eigen zeggen spendeerde Justin Hawkins op een gegeven moment zo’n 50.000 pond per jaar aan drank en drugs. Het luidde het einde in van The Darkness. Nu de man met de zo karakteristieke falsetto-stem weer clean is, heeft hij de band weer uit het slop getrokken. Met ‘Hot Cakes’ is er een goednieuw album, en The Darkness toert, opmerkelijk genoeg, met Lady Gaga. Aardschok spreekt Hawkins in Amsterdam.
GOD SEED
HAUTE CUISINE BLACK METAL
‘I Begin’. Aldus de toepasselijke titel van het album dat de Noorse black metalband God Seed met een flinke vertraging op de mensheid loslaat. Het is het wachten waard geweest, want de band levert hiermee een van de sterkere extreme metalalbums van het jaar af. Het is niet alleen een nieuw begin voor God Seed, maar zeker ook voor frontman Gaahl. Aardschok voelt hem aan de tand.
PIG DESTROYER
GRIND VOLGENS HET BOEKJE
Na jarenlang een vaste releasefrequentie te hebben gehanteerd van drie jaar, bleef het na het verschijnen van ‘Phantom Limb’ in 2007 geruime tijd stil rond Pig Destroyer. Bezettingswisselingen en het bouwen van een nieuwe studio zorgden voor forse vertraging in de totstandkoming van een nieuw album. “Niemand overleden, geen filmmateriaal, maar wel een hoop gebeurd”, aldus frontman Scott Hull. Als nieuweling ‘Book Burner’ iets duidelijk maakt, is het wel dat de grindcoreband uit Virginia sterker uit de strijd gekomen is. Met dank aan Misery Index-drummer Adam Jarvis en een terugkeer naar de muzikale basis.
ANTROPOMORPHIA
DE ROMANTIEK VAN NECROFILIE
De geschiedenis van de Tilburgse formatie Antropomorphia gaat terug naar het eind van de jaren tachtig, toen drummer Marco Stubbe en zanger/gitarist Ferry Damen de band Dethroned Empire oprichtten. Enkele jaren later voegde bassist Marc van Stiphout zich bij het gezelschap en veranderde de bandnaam in Antropomorphia. In 1993 bracht de band een mini-CD uit, maar verdween daarna min of meer van de radar. Drieëntwintig jaar nadat de band is opgericht verschijnt nu dan eindelijk het eerste volledige album van Antropomorphia. Aan Ferry de vraag wat er tussen 1993 en 2012 precies is mis gegaan?
THERION NEEMT DE TIJD
Therion bestaat 25 jaar. Tijd voor een feestje, zou je zeggen, maar bandleider Christofer Johnsson had afgelopen maand een minder aangename mededeling voor zijn fans: “We werken momenteel aan een rockopera. Dit gaat enkele jaren in beslag nemen, dus de komende tijd hoeven jullie geen regulier Therion-album en uitgebreide tournees van ons te verwachten.” Een wat vervelend bericht, maar de pijn werd eind september verzacht. De band gaf onder andere in Eindhoven en Groningen geweldige ‘afscheidsconcerten’. Bij deze shows was er ook nog eens een onverwacht nieuw album te koop: ‘Les Fleurs Du Mal’.