In de Aardschok van Mei 2014 lees je alles over:
DRAGONFORCE — EPICA — STREAM OF PASSION — XANDRIA — BLACK STONE CHERRY — DEVIL YOU KNOW — SEBASTIAN BACH — SABATON — HELSTAR — EDGUY — MARS RED SKY — INSOMNIUM — PET THE PREACHER — WINGER — MEKONG DELTA — PANTERA — PENDEJO — PORTRAIT — WAMI — METAL AND WINE — SINBREED — KILLER BE KILLED — PRONG — ENTHRONED — WHITECHAPEL — VALLENFYRE — LOUDBLAST — AUTOPSY — ABORTED — DEATHDESTRUCTION — PYRRHON
DRAGONFORCE
EEN NIEUW GELUID
Half augustus verschijnt het nieuwe DragonForce-album ‘Maximum Overload’. Waar het bij de multinationale, hyperactieve shredmetalformatie ooit alleen leek te gaan om de hoogte van de BPM is er sinds het in 2012 verschenen ‘The Power Within’ het een en ander veranderd. Het tempo is nog altijd moordend, maar de heren hebben de weg vrij gemaakt voor muzikale inspiratie die verder reikt dan het neoklassieke power metalgenre. Dat is te horen tijdens het voorproeven van ‘Maximum Overload’ in de Jens Bogren-studio’s in een regenachtig maar onverminderd charmant Stockholm.
EPICA
KLAAR VOOR DE KOMENDE TIEN JAAR
Na de succesvolle terugblik op de afgelopen tien jaar middels ‘Retrospect’ is Epica met het nieuwe album ‘The Quantum Enigma’ klaar voor het komende decennium. De keuze voor een nieuwe werkwijze, nieuwe producer en nieuwe mixer heeft goed uitgepakt. Ook andere zaken, zoals het moederschap, hebben een positieve invloed gehad. Zangeres Simone Simons en gitarist Mark Jansen aan het woord.
STREAM OF PASSION
DOE-HET-ZELFBAND
Wat doe je als je compleet overhoop ligt met je platenlabel en geen uitweg meer ziet? Stream Of Passion koos ervoor om z’n eigen weg te gaan en door middel van een crowdfundingcampagne een nieuw album op te nemen: ‘A War Of Our Own’. Dat vraagt om uitleg. Voorafgaand aan een optreden in Zwolle staan frontvrouw Marcela Bovio en bassist Johan van Stratum Aardschok graag even te woord.
XANDRIA
VAN TWEE WALLETJES
In de loopbaan van het Duitse Xandria zijn twee zaken opvallend. Ten eerste de vrij drastische muzikale koersverandering die de band met het voorgaande album ‘Neverworld’s End’ maakte. Daarnaast het aantal zangeressen dat Xandria versleten heeft. Er werd gestart met Lisa Middelhauve. Kerstin Bischof volgde haar in 2009 op, maar besloot na amper een jaar al weer te vertrekken. In 2010 werd frontvrouw Manuela Kraller aangetrokken, maar zij heeft vorig jaar, net voor de opnames van het nieuwe album ‘Sacrificum’, de band verlaten. Nu is het de beurt aan de Nederlandse Dianne van Giersbergen.
BLACK STONE CHERRY
MUZIEK ALS MOEDERTAAL
Het leek er de afgelopen drie jaar op dat de Amerikaanse southern rockband Black Stone Cherry niets anders deed dan toeren, toeren en nog eens toeren. Tussen alle shows door heeft de band gelukkig ook tijd gevonden om een nieuw album te maken. Op 6 mei verschijnt ‘Magic Mountain’. Na de ietwat gladde voorganger ‘Between The Devil And The Deep Blue Sea’ keert de band op de nieuwe langspeler terug naar zijn southern rockroots. Voorafgaand aan hun show in Utrecht spreekt Aardschok met frontman Chris Robertson en bassist Jon Lawhon over de totstandkoming van de nieuwe plaat.
DEVIL YOU KNOW
EEN NIEUW BEGIN
Na zijn vertrek bij Killswitch Engage zag het er niet goed uit voor Howard Jones. Op een dag ontwaakte hij met hersenschade uit een coma. Een ernstige vorm van suikerziekte, luidde de diagnose. De zanger zonk weg in een moeras van eenzaamheid tot er op een dag een uitnodiging op zijn deurmat plofte. Devolved-drummer John Sankey en All Shall Perish-gitarist Francesco Artusato beoogden hem als frontman van hun nieuwe band Devil You Know. Jones en Artusato praten ons bij over hun debuutalbum ‘The Beauty Of Destruction’.
SEBASTIAN BACH
GEEFT ‘M VAN KATOEN
Sebastian Bach werd wereldberoemd als de blonde, rebelse hunk van Skid Row. Miljoenen albums gingen als zoete broodjes over de toonbank en de hitsingles „Youth Gone Wild” en „18 And Life” worden nog altijd als klassiekers beschouwd. Na de breuk in 1996 is het nooit meer goed gekomen tussen Bach en zijn voormalige bandmaten. Een reünie zit er nog steeds niet in, een onderwerp waar de boomlange frontman het ook niet over wil hebben in interviews. Bach richt zich liever op zaken die er voor hem wel toe doen. Zijn spiksplinternieuwe album ‘Give ‘Em Hell’ bijvoorbeeld.
SABATON
VOLKSHELDEN
Het vorige album ‘Carolus Rex’ lag nog niet eens in de winkel of vier van de zes bandleden van Sabaton besloten hun heil elders te zoeken. Het is sindsdien weer rustig rond de Zweedse formatie. De band toerde met een nieuwe bezetting de wereld over en bestierde een eigen cruise en festival. En binnenkort is er ook een nieuw album: ‘Heroes’. Sabaton is een succesverhaal met in de hoofdrollen een hardwerkende band en zijn loyale fans.
HELSTAR
OUDER EN WIJZER
Inmiddels is Helstar al meer dan dertig jaar actief, maar zanger James Rivera wil voorlopig nog van geen ophouden weten. Sterker nog, hoewel ‘This Wicked Nest’ al de achtste studioplaat is, is de Texaanse band naar zeggen van de bescheiden zanger ‘eindelijk pas op de juiste weg’. Het voorgaande ‘Glory Of Chaos’ (uit 2010) was achteraf beschouwd voor veel Helstar-fans namelijk een tikkeltje té hard. Op ‘The Wicked Nest’ laat Helstar horen de definitieve koers gevonden te hebben.
EDGUY
DE KROON OP HET WERK
Tobias Sammet zit nooit stil. Van Edguy naar Avantasia en weer terug, album na album, toer na toer, de eindeloze stroom van creativiteit houdt de sympathieke Duitser constant in touw. Het is halverwege de ochtend wanneer de opgewekte Tobias zich telefonisch meldt vanuit Fulda, een gehucht gelegen tussen Frankfurt en Erfurt. De frontman is van nature een ochtendmens en heeft dan ook geen enkele moeite om alles te vertellen over het nieuwe Edguy-album ‘Space Police – Defenders Of The Crown’.
MARS RED SKY
PSYCHEDELISCHE DELICATESSE
Met het tweede album ‘Stranded In Arcadia’ klopt het uit Bordeaux afkomstige Mars Red Sky stevig op de deur van de psychedelische scene. Zware doomgrooves contrasteren heftig met vluchtige etherische klankpaletten en zalvende zanglijnen, maar vormen samen een wonderlijk dynamisch geheel. Het is een bedwelmende amalgaan die met name liefhebbers van jarenzeventigprog en ceremoniële doom zal bekoren. Aardschok spoort zanger/gitarist Julien Bras op om meer te weten te komen over dit goed bewaarde geheim. De introverte bandleider zet zijn beste Engels op om de zaak toe te lichten.
INSOMNIUM
FINSE DEGELIJKHEID
Al zeventien jaar leveren de Finnen van Insomnium op stoïcijnse wijze hun bijdrage aan de wereld van melodieuze death metal. Met het nieuwe ‘Shadows Of The Dying Sun’ wordt die traditie doorgezet, maar niet alles is hetzelfde gebleven. Bassist en zanger Niilo Sevänen praat ons bij.
PET THE PREACHER
GEEN EENDAGSVLIEG
Waar een klein land al niet groot in kan zijn. Neem Denemarken. Het werd Europees kampioen voetbal, leverde een Tour de France-winnaar, is toonaangevend op gebied van film en televisie en spreekt ook muzikaal zijn woordje mee. Denk aan topacts als Mercyful Fate, Pretty Maids en Volbeat en moderne metalbands als Raunchy, Hatesphere en Mercenary. Op doom- en bluesgebied blijft het veredeld schiereiland tot op heden een beetje achter, maar ineens is daar Pet The Preacher, een trio dat beide stijlen op overdonderende wijze samenbrengt. Zanger/gitarist Christian Hede Madsen (27) brengt via Skype zijn boodschap over.
WINGER
OP WEG NAAR BETERE TIJDEN
Hoewel er inmiddels alweer vijf jaar verstreken zijn sinds het verschijnen van de vorige plaat ‘Karma’ heeft Kip Winger niet stil gezeten. Hij heeft zich naast solo-optredens ook op zijn klassieke carrière gericht. Toch heeft hij kans gezien om met ‘Better Days Comin’’ het zesde Winger-album af te leveren. De zanger, multi-instrumentalist en naamgever van de band geeft Aardschok een update.
MEKONG DELTA
CONCEPTMETAL
De band Mekong Delta, ooit opgericht om Metallica de loef af te steken, was regelmatig gehuld in mysterie. Zo gebruikten de Duitse bandleden valse namen om serieuzer genomen te worden en verdween de band tussen 1998 en 2007 zonder enig spoor van de landkaart. Inmiddels doet multi-instrumentalist, songschrijver en producer Ralph Hubert niet geheimzinnig meer en is hij sinds 2007 weer behoorlijk actief met de progressieve metalact. Het nieuwe album ‘In A Mirror Darkly’ pakt de draad weer op waar ‘Wanderer On The Edge Of Time’ (2012) was gebleven.
PANTERA
FAR BEYOND DRIVEN
De band had er een lange aanloop voor nodig, maar in 1994 openbaarde zich op ‘Far Beyond Driven’ dan eindelijk het definitieve geluid van het Amerikaanse kwartet Pantera: de groovende tempo’s, de gortdroge gitaarakkoorden en de van agressie druipende zang. Het album katapuleerde de band naar de eredivisie van de internationale metal. Het waren dan ook euforische tijden, aldus bassist Rex Brown. Al verschenen de eerste wolken al wel aan de horizon. Naar aanleiding van het uitkomen van een 20-jarige jubileumeditie blikt Brown nog één keer terug op woelige tijden.
PENDEJO
VIVA LA VIDA
Wie onwetend de platen van ¡Pendejo! – ‘Cantos A La Vida’ uit 2010 en het gloednieuwe ‘Atacames’ – tot zich neemt zal nimmer bevroeden dat het hier een Nederlandse band betreft. De Spaanse invloeden druipen immers aan alle kanten van de woest kolkende stonerrock af. Of beter gezegd, Latijns-Amerikaanse invloeden want uit die contreien haalt ¡Pendejo! en frontman El Pastuso in het bijzonder zijn inspiratie. De Nederlander met Colombiaanse roots heeft wat uit te leggen en eenmaal op gang is het alsof een vulkaan tot uitbarsting komt.
PORTRAIT
VROEGER WAS ALLES BETER
Wie ‘Crossroads’ van Portrait beluistert, waant zich weer even in die goede oude tijd. Een tijd waarin bands als Mercyful Fate, King Diamond en Judas Priest de toon zetten in wat door velen beschouwd wordt als het gouden tijdperk van de heavy metal. Natuurlijk gaat het hier over de jaren tachtig. De Zweden van Portrait hebben er hun oren goed te luisteren gelegd en laten anno 2014 die tijden herleven met een release waar menig nostalgicus bibberende traanbuisjes van zal krijgen. Aardschok spreek met gitarist Christian Lindell.
WAMI
POOLS PRETPROJECT?
De veteranen Doogie White (zanger – Rainbow, Yngwie Malmsteen), Vinny Appice (drummer – Black Sabbath, Dio) en Marco Mendoza (bassist – Thin Lizzy, Whitesnake) hebben de handen ineengeslagen met een zestienjarige gitarist uit Polen genaamd Iggy Gwardera. Wat bezielde hen om de hardrockband WAMI op te starten?
METAL AND WINE
Wat hebben AC/DC, Motörhead, Blind Guardian, Kiss, Slayer, Nightwish en Doro gemeen, behalve het feit dat ze allemaal een stevig potje muziek kunnen maken? Ze hebben alle één of meerdere dranken op de markt gebracht. Aardschok reist af naar de locatie waar al die vloeibare lekkernijen samenvloeien, bij de firma Metal And Wine in Düsseldorf, en spreekt daar de wijnhandelaar en metalfan Michael Spreckelmeyer.
SINBREED
BAND MET EEN MISSIE
In 2010 debuteerde SinBreed met ‘When Worlds Collide’. Nu, vier jaar later, ligt de opvolger ‘Shadows’ in de winkel. Oprichter, gitarist en producer Flo Laurin vertelt trots over de missie van de Duitse power metalformatie die ruim tien jaar geleden begon als Neoshine, maar om juridische redenen in 2008 de naam moest veranderen. In SinBreed dus.
KILLER BE KILLED
DEMONEN DE DEUR UIT
De bezetting van Killer Be Killed liegt er niet om. Aan het roer staat zanger en gitarist Greg Puciato, de frontman van The Dillinger Escape Plan. Hij heeft om zich heen verzameld: Max Cavalera van Soufly op gitaar en zang, Troy Sanders van Mastodon op bas en zang en Dave Elitch van The Mars Volta op drums. Hun titelloze debuutplaat vloeit voort uit de verontrustende ervaringen van Puciato. „Het scheelde weinig of ik zou dood zijn geweest, in de cel zijn geëindigd of ik had mijn dagen in een psychiatrische instelling moeten slijten.” De man met bovenarmen zo dik als boomstammen vertelt.
PRONG
ALLES BIJ HET OUDE
Tommy Victor maakte als geluidsman van het legendarische punk-, wave- en hardcorepodium CBGB’s in Brooklyn iedereen van dichtbij mee. Midden jaren tachtig achtte hij de tijd rijp om genres als industrial, thrash metal en NY-hardcore op te laten gaan in één unieke stijl. Hij deed dat met Prong, de band waarmee hij in 1994 zijn grootste commerciële succes vierde met de klassieke plaat ‘Cleansing’. Op de kop af twintig jaar later verschijnt ‘Ruining Lives’, Prongs tiende studioalbum. Het is een plaat die dichtbij ‘Cleansing’ staat en ook nu weer elementen uit de thrash, postpunk, industrial en hardcore vereent.
ENTHRONED
GEMOTIVEERD EN VASTBERADEN
Het Belgische Enthroned heeft al een lange carrière achter zich. Dit jaar bestaat het black metalinstituut maar liefst 21 jaar. Het gloednieuwe ‘Sovereigns’, de tiende langspeler tot nu toe, behoort tot het betere werk dat de heren hebben voortgebracht. Het is ondertussen al negen jaar geleden dat Aardschok de vriendelijke bandleider Nornagest voor het laatst sprak, dat was rondom het verschijnen van het zesde volledige album ‘XES Haereticum’. We vragen hem om de draad vanaf dat moment op te pakken.
WHITECHAPEL
GEWOON: METAL
Whitechapel laat zich niet langer leiden door wat de fans verwachten. En met het deathcore-etiket hebben ze het ook wel gehad. ‘Our Endless War’, het vijfde album van het sextet uit Tennessee, staat weer gewoon vol met rechttoe rechtaan death metal, blastbeats en dikke grooves. Gitarist Zach Householder legt uit waaarom.
VALLENFYRE
RAUW EN ZWARTGALLIG
Zijn eerste solo-uitstapje is Paradise Lost-gitarist Greg Mackintosh blijkbaar zo goed bevallen dat hij ons met ‘Splinters’ op 12 mei het tweede album van zijn band Vallenfyre voorschotelt. Het is wederom een loodzware death metalplaat geworden waar de bewondering voor Celtic Frost, maar ook de vroege Engelse death/grindscene van afdruipt. Doom- en grindstukken wisselen elkaar moeiteloos af en de overmatig aanwezige feedback illustreet dat de band een broertje dood heeft aan een gladde, gepolijste sound. Mijn eerste vraag aan Greg is dan ook of zijn noisegate-pedaal vlak voor de opnames misschien is gestolen. Het duurt even voor het kwartje valt, maar dan vertelt hij lachend dat het inderdaad de bedoeling was om de nieuwe plaat zo vies en rauw mogelijk te laten klinken.
LOUDBLAST
KOSTBARE ERFENIS
Loudblast is een van de belangrijkste Franse metalbands. Vooral de pure death metalalbums ‘Disincarnate’ en ‘Sublime Dementia’ uit de vroege jaren negentig bezorgden het kwartet veel fans. Op latere platen sloeg de groep uit Lille wat aan het experimenteren, wat niet altijd even goed uitpakte. Loudblast zweeg zelfs een lange tijd, maar sinds 2002 is de band weer volop actief. Het nieuwe album ‘Burial Ground’ is zelfs een uitschieter in positief opzicht. Het kwam echter onder moeilijke omstandigheden tot stand, vertelt gitarist Drakhian.
AUTOPSY
KNAGEN AAN KADAVERS
‘Tourniquets, Hacksaws And Graves’ is het derde album van Autopsy sinds de wederopstanding in 2009. Het geluid van de Amerikaanse death metalband is inmiddels in steen gebeiteld. De heren zelf willen niets anders. En de fans verwachten niets anders. Toch beschouwt de band rond zanger en slagwerker Chris Reifert ‘Tourniquets, Hacksaws And Graves’ niet als een zoveelste vervolg op het oude werk. „De stijl mag bekend zijn, de songs zijn nieuw”, aldus de buitengewoon goedgemutste drummer.
ABORTED
DEATH METALMANIFEST
Deathgrindcollectief Aborted is een band in beweging. In zijn twintig bestaansjaren zag de groep rond frontman Sven de Caluwé de lineup zo’n zes keer volledig veranderen. Toch ontwikkelde de act zich tot een van de vaandeldragers van het genre. Geen van de zeven langspelers stelde teleur. En dat doet ook ‘The Necrotic Manifesto’ niet, een plaat die zich ontpopt als een van de meest gevarieerde werken uit het oeuvre.
DEATHDESTRUCTION
MISSIE GESLAAGD
De aanwezigheid van (ex-)leden van Evergrey, Hammerfall en Transport League maakt DeathDestruction op voorhand een interessante band. Het collectief werd opgericht om stoom af te blazen en tapt muzikaal uit een veel zwaarder vaatje dan bovengenoemde bands. Zowel het titelloze debuut als de nieuwe langspeler ‘II’ zijn opgetrokken uit straffe thrashriffs, groovende ritmes en bijtende zang. Nu vrijwel alle genoemde bands uit het zicht zijn verdwenen staat het vizier volledig gericht op deze nieuwe uitdaging. De nieuwe brulboei Tony Jelencovich vertelt het hele verhaal.
PYRRHON
CREATIEVE IMPROVISATORS
Met ‘The Mother Of Virtues’, het tweede album van de band, schotelt Pyrrhon de luisteraar zware kost voor. Bizarre songstructuren, dwarse harmonieën en chaotische climaxen kenmerken de muziek van deze obscure death metalband uit New York. Het bij tijd en wijle ontbreken van ritme en melodie en de aanwezigheid van een overdaad aan noise in de sound doet een affiniteit met meer vrije muziekstijlen vermoeden. Gitarist Dylan DiLella bevestigt dit en vertelt uitgebreid over de methodes van zijn band.