DEATH ANGEL
The Evil Divide
(Nuclear Blast/PIAS)
Stephan Gebédi
87
Nog niet al te lang geleden leverden thrash metal-grootheden als Slayer en Megadeth ijzersterke nieuwe albums af. Nu is het de beurt aan Death Angel om de eer van de Bay Area hoog te houden en dat doen de mannen zeer overtuigend. Hun live-reputatie staat natuurlijk niet ter discussie; elke zaal of elk festivalterrein wordt jaar in jaar uit zonder moeite platgespeeld, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik met uitzondering van ‘The Ultra-Violence’ en ‘Act III’ qua plaatwerk nooit de grootste Death Angel-fan op aarde ben geweest. ‘The Evil Divide’ is echter zonder meer een uitstekende plaat geworden met veel melodie, die desondanks nergens zoetsappig klinkt. Van pure thrash metal tot melodieus werk, Death Angel draait er zijn hand niet voor om. Zo is de eerste single „Lost” bijvoorbeeld een zeer fraai en tegelijk toegankelijk nummer waarin Mark Osegueda een vocale topprestatie neerzet. Het smakelijke gitaarwerk dat over het gehele album te horen is, mag ook niet onvermeld blijven. Gave riffs en mooie solo’s, maar bovenal sterke, geïnspireerde nummers. Luister maar eens naar „The Moth”, „Hatred United, United Hate” of „The Electric Cell”. Het tempo ligt op de gehele plaat vrij hoog, maar ook in de midtempo nummers lukt het de band om de nummers lekker swingend en spannend te laten klinken. De laatste albums van Death Angel waren al niet verkeerd maar met ‘The Evil Divide’ doen de heren er nog een schepje bovenop en leveren ze een dijk van een album af waarop geen enkele misser staat. Wat mij betreft één van de drie beste platen die Death Angel tot nu toe heeft uitgebracht. Dit zou zomaar jaarlijstmateriaal kunnen zijn.