AYREON
The Source
(Music Theories/Mascot/Bertus)
Diederick RR 9660
85
De werken die Neerlands trots Arjen Lucassen onder de naam Ayreon uitbrengt, zijn zoveel omvattend dat het recenseren ervan nooit volledig recht doet aan alle interessante aspecten van zo’n release. Dit geldt ook weer voor het nieuwe dubbelalbum ‘The Source’. Als ik stil ga staan bij de geweldige prestaties van alle zangers en zangeressen, het indrukwekkende werk van alle muzikanten, bij het concept achter het album en de relatie tussen het concept en de huidige ontwikkelingen in de wereld om ons heen, zijn we minstens drie pagina’s verder. Daarnaast kan de schepper (nog wel zonder hoofdletters hoor) dit het beste zelf uitleggen. Zie daarvoor onze interviews met Arjen over ‘The Source’. Terugkijkend op de laatste jaren wordt duidelijk hoe inspirerend het werk van Lucassen is geweest voor andere muzikanten en componisten. Ayreon wordt bijna maandelijks aangehaald bij het bespreken van weer een nieuwe metal-opera. Maar laat duidelijk zijn: zoals het hoort met invloedrijke artiesten, veegt het grote voorbeeld nog steeds de vloer aan met de volgers. ‘The Source’ bevat opnieuw een mooi verteld verhaal, inclusief een Twin Peaks-achtig einde. Een vertelling die trouwens als prequel dient voor eerdere Ayreon-verhaallijnen. Het geheel krijgt extra zeggingskracht door het werkelijk fenomenale artwork van de Franse kunstenaar Yann Souetre. Zien is geloven! Wat me ook goed bevalt, is dat geen van beide CD’s de 45-minuten grens haalt, waardoor ‘The Source’ vrij compact aanvoelt. Is er dan niets op aan te merken? Oh jawel hoor. De frivole ‘Middeleeuwse’ thema’s op viool en fluit die volgens Ayreon-traditie regelmatig opduiken, beginnen soms wel erg op elkaar te lijken. Daarom vind ik het persoonlijk erg lekker dat het gitaarwerk zwaarder en harder uitvalt dan op eerdere albums en een sterk tegenwicht biedt aan de akoestische elementen. Dit alles ondersteund door een opmerkelijk open en transparant geluid waarin alle details van knallers als „Star Of Sirrah” en „Planet Y Is Alive” goed tot hun recht komen. Een ander hoogtepunt is de lange opener „The Day That The World Breaks Down” met een opmerkelijke rol van Michael Mills (Toehider) die je in het middenstuk terugbrengt naar de beginjaren van Queen door zijn gevlochten zanglijnen en door een bereik dat niet onder doet voor dat van Big Freddy. Dit is slechts één voorbeeld zonder andere bijdragen tekort te doen. Al met al: ‘The Source’ is een op en (vooral) top Ayreon-album.