THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA
Sometimes The World Ain’t Enough
(Nuclear Blast/ADA)
Diederick RR9660
80
Met hun vorige album ‘Amber Galactic’ scoorde The Night Flight Orchestra vorig jaar een vrij onverwachte hit in metalkringen. De pastiche-powerrock vol invloeden uit de jaren tachtig bleek probleemloos de geharde gehoorbuizen van metalfans in te glijden en omdat je ijzer moet smeden als het heet is, volgt amper een jaar later het volgende retro-rock-bombardement van TNFO. Slim en goed getimed, want dit soort muziek past immers beter bij de zomer dan bij gure wintermaanden. De openingssong „This Time” was het album al vooruitgesneld en laat de band op zijn best horen: een lekker uptempo nummer met pit, lekkere gitaarsolo en een zomers Florida-gevoel. Of bedenk ik dat laatste erbij omdat het tweede nummer „Turn To Miami” heet? In ieder geval staat dit album weer vol met songs die zo op de soundtrack van een jarentachtig-tv-serie hadden kunnen staan. Wat te denken van „Barcelona”, dat je amper meer uit je kop krijgt? Of „Paralyzed”, dat je door het funky dansritme en door de vrolijke keyboards eigenlijk zou moeten verafschuwen. Want ja, als de jaren tachtig herleven, dan zijn wij headbangers natuurlijk weer vreselijk anti-disco! Het clubje rond zanger Björn Strid komt er echter mee weg omdat alles met een knipoog en met veel overtuiging wordt gebracht. Luister maar eens naar de afsluitende song van ruim negen minuten waarin disco, new wave en stadionrock heerlijk versmelten. Toch maakt ‘Sometimes The World Ain’t Enough’ iets minder indruk dan ‘Amber Galactic’. De belangrijkste reden hiervoor is dat de nummers over de gehele linie net wat minder sterk zijn dan op de voorganger(s). Wat ook meespeelt, is dat de gitaar minder prominent aanwezig is en dat de muziek door de grotere rol voor achtergrondzangeressen en synthesizers verder richting pop is opgeschoven. Niettemin een heerlijk album om je oren even mee af te kunnen koelen!