LAMB OF GOD
Lamb Of God
(Nuclear Blast)
Robbie Woning
85
Als gevestigde bands een titelloze plaat maken, markeert dat nogal eens een muzikale koerswijziging of nieuwe start. Bij Lamb Of God lijkt het er meer op dat de mannen hun nieuwste plaat vooral als hun meest complete en definitieve plaat zien. Vijf jaar na het vorige album is ‘Lamb Of God’ dan ook een zeer veelzijdige en rijke plaat geworden, waarin zowel de agressie en geldingsdrang van de vroege albums als de ervaring van twintig jaar touren, schrijven en obstakels overwinnen doorklinkt. Het enige nieuwe aan de plaat is drummer Art Cruz, die de ontslagen/vertrokken oer-slagwerker Chris Adler opvolgt. Veel invloed op de muziekkoers heeft de wissel niet gehad. De nieuwkomer slaat er minstens zo gretig, soepel en fanatiek op los als zijn voorganger. En de Amerikaanse band brengt bovenal de vertrouwde, gecontroleerde en zanggedreven moderne metal waarmee in twee decennia een brede fanschare is verworven. Veel zwaar dreunende midtempo’s dus, waarop frontman Randy Blythe met verschillende stemklanken zijn boosheid, frustratie en kritiek op de wereld ventileert. De eerste paar nummers van de plaat knallen enorm, al zet „Checkmate” met zijn stoner-intro je als luisteraar wel eerst even op het verkeerde been. Een track als „Reality Bath” steekt mooi subtiel in elkaar en bevat een paar riffs en thema’s die in verschillende gedaantes terugkeren. Het vette en dreigende „Resurrection Man” maakt ook indruk. Het dreunt wat trager dan de meeste nummers voort en krijgt halverwege een coole nu metal-bijklank. De drive en kwaliteit blijven ook in latere tracks overeind. Zo geven de drukke riffs in het enigszins Metallica-achtige „Routes” een heerlijke urgentie. Verder is het diepe en contrastrijke „Bloodshot Eyes” een heerlijke, boze track die het ongetwijfeld live erg goed gaat doen. En daar zit voor deze mannen natuurlijk wel een frustatiepunt. Want terwijl elke muzikant met zo’n energieke plaat zo snel mogelijk de bühne op zou willen, is de zorgvuldig uitgestippelde tour met Megadeth, Trivium en In Flames uitgesteld. Het is te hopen voor de mannen dat ze hun nieuwe kunsten zo snel mogelijk alsnog op podiums mogen vertonen.