In de Aardschok van november 2020 lees je alles over:
ARMORED SAINT — FATES WARNING — DEVIN TOWNSEND — EPICA — MOLASSESS — ACE FREHLEY — HAMMERFALL — EVILDEAD — LEAVES’ EYES — THE UNGUIDED — MEMORIES OF OLD — BLUE ÖYSTER CULT — IRON ANGEL — DRACONIAN — SOLITARY — FREAKS AND CLOWNS — DEFTONES — PALLBEARER — SPIRIT ADRIFT — DÉLUGE — BLACK SABBATH — 40 JAAR NEW WAVE OF BRITISH HEAVY METAL — SIX FEET UNDER — BENEDICTION — INSIDIOUS DISEASE — SÓLSTAFIR — MORS PRINCIPIUM EST — SKELETAL REMAINS
ARMORED SAINT
HET HEILIGE MOETEN IS ERAF
Afgezien van de inleidende doedelzakklanken biedt ‘Punching The Sky’, het achtste studioalbum van Armored Saint, weinig nieuwe invalshoeken. En dat is goed zo. De in 1980 opgerichte vriendenclub uit Los Angeles heeft namelijk een zeer plezierige, geheel eigen sound en stijl. In 1992 viel Armored Saint van de radar, maar sinds in 2000 de comeback werd ingezet met het heerlijke ‘Revelation’ verschenen er, zij het met flinke tussenpozen, een aantal prima studioplaten. Met name het in 2015 verschenen ‘Win Hands Down’ was een bijzonder overtuigend album. Mede daardoor staat Armored Saint anno 2020 weer stevig op de kaart.
FATES WARNING
HOME SWEET HOME
Sinds het verschijnen van ‘Darkness In A Different Light’ in 2013 hebben de progmetalpioniers van Fates Warning de wind weer in de zeilen. Na ‘Theories Of Flight’ uit 2016 is ‘Long Day Good Night’, het dertiende studioalbum, inmiddels een feit. Het is een collectie van dertien gevarieerde nummers met alle bekende elementen van de band en een paar nieuwe klanken. Zanger Ray Alder vertelt over de spannende opnames en het diverse resultaat.
DEVIN TOWNSEND
KONING QUARANTAINE
Volgens Devin Townsend hebben artiesten in coronatijd een keuze: ze gaan zitten mokken of ze gaan door met creëren. De multi-getalenteerde Canadese muzikant doet het tweede. En hoe! Met streamingconcerten, podcasts, instrumentale gitaarimprovisatie-albums en meer lijkt de Canadees actiever dan ooit. Als kers op de taart levert hij ook nog de fantastische live-DVD/CD ‘Order Of Magnitude – Empath Live Volume 1’ af. Aardschok spreekt via videobelsysteem Zoom met Townsend over diens quarantainepraktijken.
EPICA
VAN ALPHA TOT OMEGA
De internationale metalpers verzamelde zich op 26 september in de kleine zaal van 013 om een eerste indruk op te doen van ‘Ωmega’, het achtste studioalbum van Epica, een album dat door invloed van het coronavirus anders tot stand kwam dan eerdere werkstukken. Het epicentrum van de productie lag weliswaar in de Sandlane Recording Facilities te Gilze, maar de partijen van Simone Simons werden bijvoorbeeld in de buurt van Stuttgart ingezongen. Gelukkig konden de orkestrale stukken door het Praagse philharmonische orkest en het kinderkoor dat in een kerk in Overlangel een bijdrage leverde aan het loodzware „The Skeleton Key”, nog opgenomen worden voor de lockdown zijn intrede deed.
MOLASSESS
THE DEVIL LIVES
Op 16 oktober verschijnt ‘Through The Hollow’, het langverwachte debuutalbum van Molassess. Een gezelschap dat bij elkaar gebracht is voor wat een eenmalig optreden tijdens Roadburn 2019 zou zijn, maar al voor die show werd door de bandleden besloten dat het daar niet bij zou blijven. Zangeres Farida Lemouchi en bassist Job van de Zande praten met Aardschok bij een stevige bak koffie aan een keukentafel in Eindhoven over het ontstaan van de band, het album en natuurlijk over de illustere voorganger.
ACE FREHLEY
ODE AAN DE GITAARAKKOORDEN
Zijn vorige coverplaat ‘Origins Vol.1’ verscheen in 2016 en werd alom goed ontvangen. Met een 23e plaats in de Amerikaanse albumlijst bleek het ook nog eens verdienstelijk te verkopen. Nooit eerder eindigde een soloplaat van Ace Frehley zo hoog. Dus dook de voormalige KISS-gitarist opnieuw in zijn muzikale geheugen, met als resultaat een plaat vol nieuwe versies van songs van Led Zeppelin, Mountain, Deep Purple, The Beatles, Cream, Jimi Hendrix en The Animals. The Spaceman over dit nieuwe eerbetoon aan zijn jeugdhelden.
HAMMERFALL
CAMERA, ACTION…
Ze waren net lekker bezig, de heren van Hammerfall. Het laatste album ‘Dominion’ lag een half jaar in streamingbakken, festivals waren achter de rug en de clubshows werden rap achter elkaar weggewerkt. En toen de noodstop. De leegte. De alles ‘on hold’. Maar in Hammerfallia laat men zich niet kisten. Het zit niet in de volksaard. Geluk bij een ongeluk: Er lagen al plannen voor een DVD. Een volwaardige Hammerfall-show stond al op de harde schijf. Geen beter moment om ‘Live! Against The World’ uit te brengen dan dit concertloze najaar. We spreken erover met gitarist Oscar Dronjak.
EVILDEAD
AMERIKA BRANDT!
Sinds de eeuwwisseling heeft de ene na de andere trash metalband die in de jaren tachtig furore maakte zich terug gemeld aan het front. Al dan niet met een nieuwe plaat. Zo kwam vorig jaar Sacred Reich ineens op de proppen met het eerste studioalbum in 23 jaar. Nog bonter maakt Evildead het. Op 30 oktober verschijnt het comebackalbum van de thrashers uit Californië, ‘United $tate$ Of Anarchy’ getiteld. Tussen deze plaat en de vorige gaapt een gat van maar liefst 29 jaar!
LEAVES’ EYES
HET EINDE VAN EEN TIJDPERK
De Duitse formatie Leaves’ Eyes draait al weer ruim vijftien jaar mee. We weten inmiddels dan ook wat we van dit gezelschap kunnen verwachten. Het nieuwe, veertien nummers tellende album ‘The Last Viking’ stelt dan ook niet teleur. Integendeel, Leaves’ Eyes is met behulp van zangeres Elina Siirala boven zichzelf uitgestegen. Samen met frontman Alexander Krull staat de Finse ons te woord tijdens een gezellige Skypesessie.
THE UNGUIDED
ONE HAPPY FAMILY
De Zweedse melodieuze metalcoreband The Unguided begon als een project uit onvrede van de ex-Sonic Syndicate-leden Richard en Roger Sjunnesson (respectievelijk screams en slaggitaar/keyboards), Roland Johansson (leadgitaar, zang) en John Bengtsson (drums), aangevuld met Cipher System-bassist Henric Liljesand. In 2011 maakten de heren met het debuut ‘Hell Frost’ een vliegende start en vervolgens ronselden ze al snel een trouwe maar ook kritische fanschare. Ook bleek de lineup gaandeweg toch niet onverwoestbaar. Nu is er het alweer vijfde studioalbum ‘Father Shadow’. Reden voor Aardschok om de sympathieke brulboei Richard Sjunnesson weer eens te ondervragen.
MEMORIES OF OLD
GEHEUGENSPELLETJES
Medio september verscheen het uitstekende debuutalbum ‘The Zeramin Game’ van het Engelse Memories Of Old, één van de power metalpareltjes van 2020. In eerste instantie zou dit interview plaatsvinden met bandleider en mastermind Billy Jeffs, maar ter elfder ure wordt zijn plaats ingenomen door toetsenist Anthony Thompson. In de weken voorafgaand aan het interview circuleerde er al een bericht dat Billy zou zijn opgenomen vanwege psychische problemen.
BLUE ÖYSTER CULT
COMEBACK VAN DE COWBELL
Het vorige Blue Öyster Cult-studioalbum ‘Curse Of The Hidden Mirror’ verscheen in 2001. De Amerikaanse formatie stortte zich sindsdien gretig op het lucratieve livecircuit, waar de classic rockhits als „(Don’t Fear) The Reaper”, „Cities On Flame With Rock And Roll” en „Godzilla” er jarenlang ingingen als koek. In interviews lieten de bandleden ook weten dat de lust om nieuwe platen te maken hen vergaan was. Wie zat er immers nog op te wachten? De heren draaiden echter bij. Anno 2020 ziet dan toch nieuw werk van Blue Öyster Cult het levenslicht: het weldadig vertrouwd klinkende ‘The Symbol Remains’. Aardschok sprak met oer-lid en gitarist Donald Brian Roeser alias Buck Dharma.
IRON ANGEL
GEKETEND
Medio jaren tachtig maakte het Duitse Iron Angel kortstondig furore met drie prima albums die muzikaal het midden hielden tussen speed en power metal. Met name het tweede album ‘Hellish Crossfire’ (1985) kon rekenen op goede kritieken en dito verkoopcijfers. Vanwege de gebruikelijke muzikale meningsverschillen viel de band eind 1986 echter uit elkaar. Na een korte opleving in 2007 volgde er een heuse reünie in 2017 en verscheen nog in hetzelfde jaar het matige comebackalbum ‘Hellbound’. Veel beter is de onlangs verschenen opvolger ‘Emerald Eyes’. We praten erover met Maximilian Behr, die sinds de herstart op de drumkruk zit.
DRACONIAN
TIJDVERSPILLERS
Echt productief kunnen we de Zweedse gothic/doom metalband Draconian niet noemen. ‘Na ‘Sovran’ hebben we vijf jaar moeten wachten op de opvolger ‘Under A Godless Veil’. Het klinkt behoorlijk cliché, maar de hoge kwaliteit van dit album doet de lange wachttijd gelukkig snel vergeten. Aan het woord is zanger Anders Jacobsson.
SOLITARY
THRASH FOREVER
In het Verenigd Koninkrijk is de laatste jaren een heuse thrash metalrevival gaande. Onslaught heeft zojuist z’n beste plaat ooit uitgebracht en bij Engelse thrashpioniers als Xentrix en Gama Bomb is het heilige vuur sinds kort ook weer opgelaaid. Een relatief nieuwe naam is die van Solitary. De band uit Preston verraste drie jaar geleden vriend en vijand met het furieuze ‘The Diseased Heart Of Society’. Wat bleek? Solitary bestaat al ruim 25 jaar, maar bleef lange tijd onder de radar van Aardschok. Nu is er het al net zo sterke ‘The Truth Behind The Lies’ om ons met de neus op de feiten te drukken. Hoogste tijd voor een babbel met zanger/gitarist Richard Sherrington.
FREAKS AND CLOWNS
JAREN TACHTIG ANNO NU
Ongeveer tegelijk met deze Aardschok verschijnt ‘Justice Elite’, het tweede album van ‘de andere band’ van drie leden van Astral Doors. Reden om contact te zoeken met de muzikale duizendpoot van Freaks And Clowns, drummer Johan Lindstedt.
DEFTONES
TERUG IN BALANS
Na het gefragmenteerde ‘Gore’ uit 2016 is Deftones nu terug met het gefocuste ‘Ohms’. Gitarist Stephen Carpenter was weer meer betrokken bij de totstandkoming en voor de productie zocht de band zijn heil weer bij de vertrouwde producer Terry Date. Aardschok belt met zanger/gitarist Chino Moreno over de recente ontwikkelingen, twintig jaar ‘White Pony’ en het belang van een collectieve aanpak.
PALLBEARER
DOOMDENKERS
‘Forgotten Days’ had eigenlijk al voor de zomer moeten verschijnen. Net voor het festivalseizoen. De plaat was er klaar voor. Door de bekende omstandigheden komt het vierde Pallbearer-album nu pas eind oktober uit. Maar los van het lange wachten, is dat eigenlijk helemaal geen slechte zaak. Platen van dit Amerikaanse doom metalgezelschap zijn gemaakt voor het najaar. Donker, grauw en vies koud. Een dosis nostalgie en een sprankje hoop. ‘Forgotten Days’ is de ideale soundtrack voor de herfst van 2020. Aardschok spreekt erover met bassist en medeoprichter Joseph Rowland.
SPIRIT ADRIFT
LICHT NA DE DUISTERNIS
In 2015 begonnen als een eenmansproject van Nate Garrett om een zeer slechte, negatieve periode uit z’n leven van zich af te schrijven, is het Amerikaanse Spirit Adrift inmiddels toe aan het vierde uitstekende album in amper vijf jaar. Garrett levert kwaliteit én kwantiteit.
DÉLUGE
TROTSE FILOSOFEN
De Franse keuken wordt gekenmerkt door een zeer grote diversiteit. In de Franse metalscene is dat niet anders. Neem nou het kwintet Déluge uit Metz, dat moeiteloos black metal met post-hardcore, ambient en filosofische teksten combineert. Déluge doet dat zelfs zo goed dat het gerenommeerde platenlabel Metal Blade het tweede album ‘Ægo Templo’ begin november uitbrengt. Aardschok vroeg oprichter/gitarist François-Thibault Hordé om een en ander nader toe te lichten.
BLACK SABBATH
50 JAAR ‘PARANOID’
Op 18 september was het precies vijftig jaar geleden dat het belangrijkste album uit de geschiedenis van de heavy metal verscheen: ‘Paranoid’ van Black Sabbath. Platenmaatschappij BMG zet dat heugelijke jubileum kracht bij met de release van een ‘super deluxe’-uitgave van het album. Normaal gesproken zou dat de perfecte aanleiding zijn geweest om eens ‘Paranoid’ in het zonnetje te zetten middels een uitgebreide aflevering van onze langlopende serie De Klassieker. Ware het niet dat we dat al een keer gedaan hebben!
40 JAAR NEW WAVE OF BRITISH HEAVY METAL
Na de verzamel-elpees behandelen we in deel drie van de NWOBHM-special de belangrijkste albumreleases. In verhouding tot de vloed aan NWOBHM-singles die tussen pakweg 1979 en 1983 van het Britse eiland op ons afkomt valt het aantal langspeelplaten dat tot deze stroming gerekend kan worden vies tegen. Studiotijd kost op dat moment immers een godsvermogen en al die beginnende bands hebben nauwelijks een nagel om aan hun kont te krabben. Neat Records lost dat probleem gedeeltelijk op door een samenwerking met de major MCA aan te gaan, dat de productiekosten van de albums van de meestbelovende artiesten uit de Neat-stal betaalt. Na eerst een single op Neat te hebben uitgebracht verschijnen de debuutalbums van Fist, Tygers Of Pan Tang en White Spirit dus op MCA, zonder veel succes trouwens. De krenten zijn dan al uit de pap gepikt door EMI (Iron Maiden), RCA (Samson), Vertigo/Phonogram (Def Leppard) en Carrere (Saxon). Beginnende labels die hun eigen studio bezitten kunnen wel financieel verantwoord albums produceren. Zo worden in de Impulse Studio van Neat Records de eerste albums van Raven, Venom en Blitzkrieg opgenomen. Ebony Records-eigenaar Darryl Johnston bezit niet alleen zijn eigen Ebony Studios, hij produceert ook alle albums die er opgenomen worden. Naast vijf verzamel-elpees zijn dat bijvoorbeeld de albums van Shy, Grim Reaper, Savage, Chateaux en het Zweedse Syron Vanes. Laten we het overzicht beginnen met de band die ook in 2020 nog de meeste nummers uit de NWOBHM-periode op zijn setlist heeft staan, en dat is niet Iron Maiden of Diamond Head.
SIX FEET UNDER
JUISTE MAN OP DE JUISTE PLAATS
Op 2 oktober verschijnt ‘Nightmares Of The Decomposed’, het inmiddels zeventiende studioalbum van Six Feet Under. Het gezicht en geluid van de band wordt al sinds de oprichting gedomineerd door Chris Barnes, de iconische, bewijnvlekte en bedreadlockte frontman van de band. Die doet momenteel echter geen interviews meer. Gelukkig heeft Six Feet Under tegenwoordig een minstens zo interessante gesprekspartner in de gelederen in de persoon van gitarist Jack Owen. Juist, dezelfde Jack Owen die in 1989 samen met Chris Barnes aan de wieg stond van Cannibal Corpse. Vele jaren later werken beide mannen dus opnieuw samen in een death metalband, die oorspronkelijk werd opgericht als sideproject van Chris Barnes, toen nog zanger van Cannibal Corpse. Daarbij is Cannibal Corpse niet eens de enige legendarische death metalband die Owen ‘versleten’ heeft. Zowel heden als verleden komen dus aan bod tijdens een doodgewoon belletje van Friesland naar Amerika.
BENEDICTION
TERUG OP HET OUDE NEST
Hoewel Benediction altijd in de schaduw stond van stadsgenoot Bolt Thrower, groeide de band, met name met hun eerste drie albums ‘Subconscious Terror’, ‘The Grand Leveller’ en ‘Transcend The Rubicon’ uit tot een gevestigde waarde binnen de death metalscene. Na het vertrek van zanger Dave Ingram naar grote broer Bolt Thrower bleef de band weliswaar stug doorgaan, maar studioalbums verschenen nog maar sporadisch. Toen vorig jaar het nieuws uitlekte dat Ingram was teruggekeerd op het oude nest en Benediction werkte aan een opvolger voor het in 2008 verschenen ‘Killing Music’ waren de verwachtingen dan ook hooggespannen. Het nieuwe album ‘Scriptures’ lost die verwachtingen moeiteloos in. Aardschok zocht contact met de heer Ingram in Kopenhagen, waar de boomlange Brit alweer een aantal jaren woont met zijn gezin. We vragen hem allereerst hoe hij de afgelopen maanden is doorgekomen.
INSIDIOUS DISEASE
WAT IN HET VAT ZIT…
Met een ware sterrenlineup trekt Insidious Disease natuurlijk direct de aandacht. Met (ex-)leden van Dimmu Borgir, Napalm Death, Nile en Morgoth heeft de band de nodige extreme metalervaring in huis. Tot veel productiviteit heeft dat nog niet geleid, want ‘After Death’ is na het debuutalbum ‘Shadowcast’ (2010) pas het tweede album van de band. De band. Inderdaad: mijn gesprekspartner in kwestie laat daar geen twijfel over bestaan. Het woord project komt niet voor in zijn vocabulaire, ondanks het feit dat het grootste gedeelte van zijn eigen tijd wordt opgeslokt door het gevaarte dat Dimmu Borgir heet. Gitarist Silenoz is oprichter van beide bands, die vandaag allebei ter sprake komen. De nadruk ligt uiteraard op Insidious Disease.
SÓLSTAFIR
EINDELOOS LIEFDEWERK
Sólstafir bestaat 25 jaar. Reden voor een ‘solstaviering’. Naar aanleiding van het nieuwe studioalbum ‘Endless Twilight Of Codependent Love’ blikt Aardschok terug op de kwart eeuw durende carrière van de IJslandse band. Zanger/gitarist en oprichter Aðalbjörn ‘Addi’ Tryggvason vertelt uitvoerig over de pieken en dalen.
MORS PRINCIPIUM EST
IN DE ZEVENDE HE(ME)L
De melodieuze death metal van Mors Principium Est verdient de aandacht. Ook het nieuwe studioalbum ‘Seven’ staat weer bol van de lekkere riffs, solo’s en melodieën. Maar hoe sterk je album ook is, je moet het vervolgens nog goed zien te promoten. De Britse, maar in Australië wonende gitarist Andy Gillion is bij Mors Principium Est hier de uitgelezen man voor. Hij schrijft de muziek en zelfs een deel van de songteksten. Daarnaast heeft hij een extravert karakter en een vlotte babbel. De Finse zanger Ville Viljanen daarentegen is introvert, kortaf en – naar eigen zeggen – een mopperkont. Driemaal raden wie Aardschok te spreken krijgt…
SKELETAL REMAINS
VERKAPT SOLOPROJECT
Skeletal Remains is aan een serieuze opmars bezig sinds het voorgaande album ‘Devouring Mortality’ (2018). De band tourde zich suf en het bandlogo dook steeds vaker op in het ‘straatbeeld’ bij metalshows- en festivals. Voor de release van ‘The Entombment Of Chaos’ maakte Skeletal Remains een transfer naar het gerenommeerde label Century Media, iets wat de band vast geen windeieren zal leggen. Het album komt door omstandigheden iets later uit dan gepland, maar is wanneer je dit leest toch eindelijk in ons midden. Bandleider/zanger/gitarist Chris Monroy doet verslag.