CD van de maand december 2020

PYRAMAZE

Epitaph

(AFM Records)
Diederick RR9660
85

Pyramaze is een Deense band die al heel wat jaartjes meedraait. Eerst met Lance King (o.a. Balance Of Power) als zanger, daarna met Matt Barlow (ex-Iced Earth) en vervolgens was er nog een korte flirt met Urban Breed (Serious Black, ex-Tad Morose). Opvallend is dat de band juist z’n beste albums maakte na het aantrekken van de toen nog onbekende Terje Haroy in 2013. Met hem werden de meest recente twee studioalbums ‘Disciples Of The Sun’ en ‘Contingent’ opgenomen, schitterende powerprogalbums voor iedereen die bands als Teramaze, Anubis Gate en DGM kan waarderen. Gelukkig is Haroy ook op het nieuwe ‘Epitaph’ nog steeds van de partij en overtuigt Pyramaze opnieuw op alle fronten. De songs zijn krachtig, melodieus en afwisselend, de zang is top, het gitaar- en keyboardwerk smaakvol en de ritmesectie zorgt ervoor dat alles vol en niet te steriel klinkt. Eén van de sterkste kanten van Pyramaze is de kunst om superaanstekelijke refreinen uit de mouw te schudden. De beste voorbeelden hiervan op ‘Epitaph’ zijn „Steel My Crown”, „Indestruc­table” en „Final Hour”. Maar ook „Transcendence”, waarop Haroy de leadzang deelt met een indrukwekkende Brittney Slayes van Unleash The Archers, behoort tot de hoogtepunten. De langste song, „Time Traveler”, is tot het laatst bewaard en dat is niet voor niets. Op deze uitsmijter komen oudgedienden Lance King en Matt Barlow als gastzangers voorbij en horen we heden en verleden van Pyramaze mooi samenvloeien. Schijnbaar is van oud zeer geen enkele sprake bij een band die bezig is om een indrukwekkend cv op te bouwen en daarom best nog wat meer aandacht mag krijgen.