In de Aardschok van april 2022 lees je alles over:
WATAIN
EEN OPEN DIALOOG MET HET HIERNAMAALS
De Zweedse black metalgrootmacht Watain laat zich door niets en niemand tegenhouden. En dus is er vanaf eind april in de vorm van ‘The Agony & Ecstacy Of Watain’ een gloednieuw studioalbum. De recensie daarvan bewaren we nog even voor de volgende Aardschok, maar we spreken frontman Erik ‘E’ Danielsson nu wel alvast over de totstandkoming van Watains zevende langspeler, de verhuizing naar het bos en zijn overleden vrienden Timo Ketola en Selim Lemouchi.
EVIL INVADERS
BELGISCH BESTE
Vijf jaar na het verschijnen van het uitstekende album ‘Feed Me Violence’ brengt Evil Invaders de opvolger ‘Shattering Reflection’ uit. Het is een album waarop de Belgen, zoals ze zelf zeggen, laten horen dat ze een eigen formule voor extreme heavy metal hebben gevonden. Zanger/bassist Joe Van Audenhove vertelt enthousiast over de achterliggende vijftien jaar en het nieuwe album.
DESTRUCTION
MET NIEUWE BEZEMS
Dat Destruction een bewogen jaar achter de rug heeft mag je gerust een understatement noemen. Afgelopen augustus werd bekendgemaakt dat gitarist Mike Sifringer was opgestapt. Vriend en vijand fronsten de wenkbrauwen. Destruction zonder Mike, kan dat wel? Tenslotte was Mike het enige bandlid dat op alle albums van de band te horen was. Vervolgens was er een breuk met het label Nuclear Blast waar Destruction al meer dan twintig jaar deel van uitmaakte. Als klap op de vuurpijl liep de relatie van frontman Schmier Fink op de klippen. Ondanks alle drama is het de Duitse heren gelukt een nieuw album te maken, dat op 8 april met de titel ‘Diabolical’ wordt uitgebracht. Schmier vertelt hoe hij dat voor elkaar gekregen heeft.
SATAN
EEUWIG JONG
Hoeveel groepen kunnen zeggen dat ze anno 2022 nog bestaan en actief zijn in exact dezelfde lineup als veertig jaar geleden? Het zijn er niet veel. Misschien zelfs maar eentje. Satan is the name, heavy metal is their game. De eeuwig jonge band uit Newcastle upon Tyne heeft onderweg weliswaar een paar keer gewisseld van zanger en bandnaam en weer terug, maar doet het toch nog echt in de bezetting die eind 1982 vorm kreeg. Op 1 april – geen grap – verschijnt hun nieuwe album ‘Earth Infernal’. Tijd om weer eens bij te kletsen met gitarist Steve Ramsey.
AXEL RUDI PELL
ZO TROUW ALS EEN HOND
Als je ergens nog van op aan kunt in deze wereld, is het dat Axel Rudi Pell elke twee jaar met een nieuw studioalbum komt. Tussendoor vindt de Duitse gitarist vaak ook nog ruimte voor een liveplaat, een album met covers of eentje met ballads. Na de release van ‘Sign Of The Times’, begin 2020, ging de wereld op slot en verdween de plaat snel in de vergetelheid. Nu alles weer open gaat is er Pells 21e album ‘Lost XXIII’, wederom gemaakt met z’n vaste crew, bestaande uit zanger Johnny Gioeli, bassist Volker Krawczak, toetsenist Ferdy Doernberg en drummer Bobby Rondinelli. ‘Lost XXIII’ gaat gewoon verder waar ‘Sign Of The Times’ ophield, precies zoals de fans het willen. Aardschok praat met de sympathieke muzikant uit Bochum.
FELSKINN
TEDER SMAAKT BETER
Het Zwitserse Felskinn is het geesteskind van de zanger Andy Portmann, in het dagelijks leven zangleraar. Van een oorspronkelijk soloproject is het met de nieuwe plaat ‘Enter The Light’ nu een heuse, erg goede melodieuze metalband geworden. Daar is wel een weg vol hindernissen aan vooraf gegaan. Portmann geeft tekst en uitleg.
MICHAEL ROMEO
METALMASTERCLASS IN FILMMUZIEK
Omgeven door een batterij aan gitaren in zijn thuisstudio vertelt een uitermate relaxte Michael James Romeo over zijn nieuwe soloalbum ‘War Of The Worlds Part II’, over filmmuziek en over de plannen van de band waarmee hij naam maakte: Symphony X. Maar niet voordat we hem uitgebreid hebben gecomplimenteerd met het fantastische nieuwe album.
AGATHODAIMON
ZEVENMAAL IS SCHEEPSRECHT
Het Duitse Agathodaimon heeft al een lange geschiedenis achter de rug. Voor de oprichting moeten we terug naar het jaar 1995. In de periode die volgt timmert de band behoorlijk goed aan de weg met uitstekende albums als ‘Blacken The Angel’ (debuut uit 1998), ‘Serpent’s Embrace’ (2004) en ‘In Darkness’ (2013). Desondanks gooien de heren er in 2015, twintig jaar na de oprichting, het bijltje erbij neer. Nu meldt Agathodaimon zich plots met het comebackalbum ‘The Seven’. Gitarist en oprichter Sathonys praat ons graag even bij.
WOLF
EN DE JONGENHONDENBANDS
Traditionele heavy metal van oerdegelijke kwaliteit. Dat is Wolf, één van de meest ondergewaardeerde heavy metalbands van nu. En dat terwijl de Zweden sinds het jaar 2000 al acht puike platen op rij maakten. Op 1 april verschijnt het negende. Achter de praatgrage zanger/gitarist Niklas Stålvind schuilt een gevoelige persoonlijkheid die soms moeite heeft met het loslaten van dingen. Tijdens ons videogesprek pakt hij zo nu en dan zijn gitaar erbij om ‘Shadowland’ wat beter toe te kunnen lichten.
CRASH! BANG! WALLOP!
NEW WAVE OF LOW LANDS HEAVY METAL
Op 8 april verschijnt in twee uitvoeringen het project waar twee Limburgse vijftigers de afgelopen drie jaar aan hebben gewerkt. ‘Crash! Bang! Wallop! is een feest der herkenning voor wie in de vroege jaren tachtig zelf ook een puberende hardrockfan was en een absolute aanrader voor eenieder die wil weten hoe het er in die tijd in Zuid-Limburg en omgeving aan toe ging. Maar wie zijn toch Anton Dautzenberg en Vincent Loozen, de mannen achter ‘CBW’, en wat waren hun beweegredenen?
MARILLION
VAN DE REGEN IN DE DRUP
Met de release van ‘An Hour Before It’s Dark’ zijn de progrockers van Marillion alweer toe aan hun twintigste studioalbum. De Engelse veteranen hebben de gedwongen rust en stilte van de lockdown goed benut: ‘An Hour Before It’s Dark’ is een bijzonder sfeervol album geworden. Voor Aardschok voldoende reden om in gesprek te gaan met Mark Kelly, al jarenlang de toetsenist van het gezelschap. Met hem nemen we – naast het nieuwe album – ook maar meteen de toestand in de wereld door, want daar is helaas voldoende reden voor…
THE HELLACOPTERS
TIJDLOZE ROCK-‘N-ROLL
Timing is everything. Wanneer de tijd rijp is gebeuren er mooie dingen. Dat kan zeker gezegd worden over de Zweedse rockband The Hellacopters, die na jaren van afwezigheid geheel onverwachts en vol energie terugkeert met het knallende achtste studioalbum ‘Eyes Of Oblivion’. Het vijftal rockt daarop weer ouderwets de pannen van het dak. Alle reden om weer eens te bellen met zanger/gitarist Nicke Andersson. Het laatste interview in Aardschok stamt tot onze schrik namelijk alweer uit 2003. Om ons collectieve geheugen op te frissen eerst de vraag aan Nicke waarom zijn band in 2008 na veertien uiterst succesvolle jaren afscheid nam met het coveralbum ‘Head Off’. Was de koek op, de rek eruit? De bandbaas blikt nog even terug.
JOE SATRIANI
SPEL ZONDER GRENZEN
In de vorm van ‘The Elephants Of Mars’ verschijnt op 8 april het negentiende studioalbum van wat velen beschouwen als dé gitarist der gitaristen, Joe Satriani. Net als bij veel collega-muzikanten moesten ook bij Satch bij het maken van de plaat de gebruikelijke routines noodgedwongen overboord. Een extra uitdaging lag voor de inmiddels 65-jarige rocker in het gegeven dat hij na een jarenlang verbond met de platenmaatschappij van het Sony-concern vorig jaar de overstap maakte naar het Duitse earMUSIC. Het is dan ook een combinatie van omstandigheden die ertoe heeft geleid dat Satriani met ‘The Elephants Of Mars’ een heus statement afgeeft: niets mag, alles kan! Met als gevolg dat er nooit eerder een Satriani-plaat verscheen die zo divers en ‘out of the box’ klinkt. Vanuit zijn huis in San Francisco staat Satch Aardschok te woord.
MÅNEGARM
EEN FAMILIEAANGELEGENHEID
Dat de meeste Scandinavische bands graag putten uit sagen en andere volksverhalen is geen geheim. Zo ook het Zweedse Månegarm. Half april verschijnt hun tiende langspeler ‘Ynglingaätens Öde’, een conceptplaat gebaseerd op het Oudnoorse gedicht ‘Ynglingatal’. Dit gedicht van maar liefst vierenvijftig verzen vertelt het verhaal van de Ynglinga-dynastie, een Zweeds-Noorse familie van koningen. Vanuit Norrtälje legt frontman Erik Grawsiö ons uit hoe Månegarm in Odins naam bij zo’n thema is gekomen.
THE SPIRIT
VOORBIJ DE COMFORTZONE
Het Duitse The Spirit begon in 2015 als een black/death metalband, zwaar leunend op het geluid van Dissection, getuige ‘Sounds From The Vortex’ (2017). Nadat de band dit debuutalbum in eigen beheer had uitgebracht, werd het al snel opgemerkt en heruitgebracht door het grote Nuclear Blast. Die samenwerking was echter van korte duur; de opvolger ‘Cosmic Terror’ (2020) verscheen op het kleinere AOP Records. Aardschok spreekt met oprichter Matthias Trautes (gitaar/zang) over het nieuwe, derde album ‘Of Clarity And Galactic Structures’, een eigen identiteit in een overvol genre en de moeilijkheid van het vinden van de juiste mensen.
INCITE
DE APPEL EN DE BOOM
Je zou Incite kunnen kennen vanwege de aanstekelijke, ruige en groovy Amerikaanse metal die de band maakt. Of vanwege de in de metalwereld welbekende achternaam Cavalera in de lineup. Zanger Richie is inderdaad een telg uit deze roemruchte familie. Ondanks het feit dat hij voor altijd met zijn beroemde stiefvader geassocieerd zal blijven, zit hij zelf bepaald niet stil. Sinds 2004 timmert hij namelijk aan de weg met Incite, een band die op het punt staat zijn zesde album uit te brengen bij het gloednieuwe label Atomic Fire. Richie is als een kind zo blij weer op tour te zijn, ook al staat hij nu even niet zelf op het podium. Vanuit de States staat hij Aardschok te woord.
BOMBER
CREATURES OF THE NIGHT
Hoewel de naam anders doet vermoeden heeft de Zweedse metalband Bomber geen raakvlakken met Motörhead. De mannen zijn vooral geïnspireerd door de classic hardrock uit de jaren zeventig en tachtig. ‘Nocturnal Creatures’ is hun debuutalbum. Aardschok zoekt contact met zanger/gitarist Anton Sköld voor een introductie.
REDSHARK
TOE-TOE-TOETER OP MIJN WATERSCOOTER
Het Catalaanse kwintet Redshark maakt naar eigen zeggen ‘heavy speed metal’ en laat zich vooral inspireren door het geluid en de klederdracht van de jaren tachtig. Hun debuutalbum heet ‘Digital Race’. Gitarist Javier ‘Javi’ Bono stelt zijn band voor aan Aardschok.
IGNITE
HAPPY LITTLE ACCIDENT
Wanneer de zanger van een band na vijfentwintig jaar opstapt om andere dromen na te jagen, heeft dat impact. Zeker als die zanger – Zoli Teglas in dit geval – qua stem en persoonlijkheid nogal een stempel drukte op de band. Hoe dan de draad weer op te pakken? Voor die vraag kwam Ignite te staan. Met een titelloos zesde album geeft de melodieuze hardcoreband uit Orange County, Californië nu antwoord. Dat doet de groep met Eli Santana als nieuwe frontman, een dijk van een stem en een plaat vol sterke songs. En met zoveel energie dat spreekbuis en bassist Brett Rasmussen verwacht dat er binnen twee jaar weer nieuw werk zal verschijnen.
BILLYBIO
EENMANSZAAK
Billy Graziadei en Aardschok hebben een lange historie, die teruggaat naar de jaren negentig: de dagen van Biohazards glorieuze optredens op Dynamo Open Air en de periode waarin de band klassiekers als ‘Urban Discipline’ en ‘State Of The World Address’ maakte. Inderdaad, BillyBio heeft zijn bandnaam ontleend aan Graziadei’s lidmaatschap van het New Yorkse hardcoreinstituut. Het eind maart te verschijnen tweede album ‘Leaders And Liars’ is de aanleiding voor een nieuwe conversatie met de sympathieke brulboei. Het album laat opnieuw horen waar BillyBio voor staat: een gevarieerde en energieke combinatie van metal, hardcore en punk, geladen met een gemeende boodschap en bekwaam geproduceerd door Billy zelf.
NIGHT DEMON
EEN PRETTIG TUSSENDOORTJE
Hij is een metalhead in hard en nieren. Hij heeft een eigen podcast. Hij is manager van verscheidene bands, waaronder Satan. Hij organiseert true metalfestivals in Californië en Noord-Ierland. Hij is sinds drie jaar de bassist van cultband Cirith Ungol. Maar bovenal is manusje-van-alles Jarvis Leatherby de frontman van het hardwerkende en zwaar door de NWOBHM geïnspireerde powertrio Night Demon. We bellen hem om te vragen naar het nieuwe album ‘Year Of The Demon’. Alhoewel, nieuw?
CALIBAN
HET RECHT VAN DE STERKSTE
Het gebeurt bij vrijwel iedere stijl in ons geliefde metalgenre: een piek van populariteit om vervolgens weer een beetje weg te zakken richting underground. De sterken blijven over, de zwakken vallen af. Zo ook bij metalcore. In een woestenij van heengegane bands is Caliban een overlever. De Duitse veteranen leveren met het grimmige ‘Dystopia’ alweer hun twaalfde album af. Dus trekt Aardschok gitarist Marc Görtz aan de mouw voor een gesprek over ‘Dystopia’, acceptatie binnen de scene en waarom metalcore nooit zal sterven.
SLAEGT
HET JUISTE MOMENT
De black/heavy metal met proginvloeden van Slaegt was tot nu toe misschien wel het best bewaarde geheim van Denemarken. In het ondergrondse werkt het viertal sinds 2011 gestaag aan z’n naamsbekendheid. Naast het vele optreden bracht het viertal drie langspelers, twee kortspelers, een split en een demo uit. Aardschok belt met de praatgrage gitarist/zanger Oskar J. Fredriksen (artiestennaam Asrok) om te praten over het gloednieuwe album ‘Goddess’, de liefde voor gitaarharmonieën en waarom het juiste moment was gekomen om de grote stap naar platenmaatschappij Century Media te maken.
DARK FUNERAL
WIJ ZIJN APOCALYPS
Met verplicht thuiszitten diende zich een unieke kans aan voor Dark Funeral. Niet eerder in z’n bijna dertigjarige carrière kreeg de Zweedse black metalband de mogelijkheid nieuw materiaal te onderwerpen aan stresstests. Zo spoorde het vijftal zwakke punten op en verbeterde die, nog voordat de uiteindelijke opnamen begonnen. Behalve een continuering van wat de groep al jaren doet, zou het zevende studioalbum ‘We Are The Apocalypse’ dus een volmaakte plaat moeten zijn. Of zoals frontman Heljarmadr het nuanceert: „Op zijn minst alles doordacht en tot in de puntjes uitgewerkt.”
MESHUGGAH
ONVERBETELIJK ONVERANDERLIJK
De zelfgekroonde koningen van de technische metal zijn na zes lange jaren terug. ‘Immutable’ heet het nieuwe album en de titel verraadt al dat er weinig veranderd is. De plaat heeft alle voor Meshuggah zo kenmerkende ingrediënten in zich: volop ritme, geen melodie, subliem muzikantschap, agressieve vocalen en een groove waarbij zelfs een houten plank niet stil kan blijven staan. De Meshuggeners van deze aardbol kunnen hun hart dus ophalen; er is weer een album om te ontdekken. We praten erover met meesterdrummer Tomas Haake.