In de Aardschok van juni 2023 lees je alles over:
EXTREME
MORE THAN MORE THAN WORDS
Sinds de start in 1985 is Extreme altijd al een eigenzinnige band geweest. Onder leiding van gitarist Nuno Bettencourt en zanger Gary Cherone bouwde de band uit Boston gestaag aan een trouwe schare fans. In 1991 zetten twee grote hits Exreme wereldwijd op de kaart, achtereenvolgens „Get The Funk Out” en „More Than Words”. Vanaf dat moment ging het hard; veel optreden, lange tours en op gezette tijden een telkens weer sterke plaat. Het afgelopen decennium is het echter relatief stil geweest rond Extreme. De laatste keer dat we met de band spraken is zelfs al vijftien jaar geleden. Hoogste tijd voor een inhaalrace!
GHOST
THE GREAT ESCAPE
Van verrader tot visionair, van provocateur tot profiteur. Als de man van Ghost heeft Tobias Forge door de jaren heen allerlei stempels opgedrukt gekregen. Maar of je nu iets met de goede man hebt of niet, ontzag voor de bizarre workload van de Zweed is op zijn plaats. Iets meer dan een jaar geleden verscheen ‘Impera’, het zesde album van de spookachtige verschijning uit Linköping. Nu is daar ‘Phantomine’. Vijf met zorg geselecteerde coversongs uit de kluis van Forge. Tijd om weer eens aan te kloppen bij de illustere frontman.
ELEGANT WEAPONS
SMAAKVOL MAAR VERNIETIGEND
Toen Richie Faulkner in 2010 Judas Priest binnenstapte, kon hij niet vermoeden wat hem allemaal te wachten stond. De afscheidstournee waarvoor hij aanvankelijk werd gecharterd was dermate succesvol en motiverend dat de band besloot er nog een aantal hoofdstukken aan vast te plakken. De tours bleven komen en met ‘Firepower’ verscheen in 2018 zelfs een nieuwe studioplaat, Priests beste in vele jaren. Ondanks een afgrijselijke bijna-doodervaring (waarover elders in dit stuk meer) en de alsmaar verslechterende gezondheid van oerlid Glenn Tipton lijkt het einde van Judas Priest nog steeds niet in zicht. En nu is er ook nog Elegant Weapons, de band waarmee Faulkner op eigen benen wil gaan staan. En dat is goed nieuws, want debuutalbum ‘No Horns For A Halo’ biedt metal van de bovenste klank.
THE DARK SIDE OF THE MOON
DE SOUNDTRACK VAN EEN WEDDENSCHAP
Dat een weddenschap de start van een nieuwe band betekent is bijzonder. Dat deze band vervolgens bestaat uit mensen die al succesvol zijn in andere formaties is dan mooi meegenomen. Dat ze het vervolgens voor elkaar krijgen in no time een album uit te brengen mag gerust een klein wonder heten. De weddenschap vond plaats tussen gitarist Hans Platz van Feuerschwanz en zangeres Melissa Bonny van Ad Infinitum. De samenwerking die er uit volgde werd bezegeld met de komst van drummer Morten Løwe Sørensen van Amaranthe. Platz vertelt ons de details over het ontstaan van The Dark Side Of The Moon en wordt hierbij onverwacht vergezeld door Bonny en Sørensen.
MYSTIC PROPHECY
DUITSE DEGELIJKHEID
Duitsland is altijd een land van degelijkheid geweest. Of het nu om auto’s of hun manier van aanpak is, laat ik in het midden. Kwaliteit primeert, betrouwbaarheid is de basis en deze visie wordt doorgetrokken in alle facetten van de samenleving en geldt ook voor Mystic Prophecy. De band is binnenkort een kwarteeuw vaandeldrager van de Duitse heavy/power metalscene. Het twaalfde album ‘Hellriot’ is dan ook een mijlpaal in de geschiedenis van de band. Een gesprek met zanger van het eerste uur R.D. Liapakis.
RIVAL SONS
MET DUBBELKLAPPER VOL IN DE AANVAL
Het belooft een goed jaar te worden voor liefhebbers van het Amerikaanse Rival Sons. Het achtste studioalbum van de fijnbesnaarde retrorockers is een feit en we kunnen met gerust hart verklappen dat het werkstuk alle hoge verwachtingen tegemoet komt. In z’n dertienjarig bestaan heeft de formatie uit Los Angeles bluesy, heavy rock op elegante wijze naar het allerhoogste plan weten te brengen en ‘Darkfighter’ onderstreept andermaal die klasse. En dan zal later dit jaar ook nog ‘Lightbringer’ verschijnen, met materiaal uit dezelfde opnamesessies. Twee losse releases in plaats van een dubbelalbum. Zanger Jay Buchanan legt aan Stan Novak uit waarom.
SHAKRA
NIET TE KLOPPEN
In 1997 debuteert Shakra met een titelloos debuutalbum. Dan nog met zanger Pete Wiedmer, die het twee platen later moet opgeven wegens gezondheidsproblemen. In 2003, op het vierde album ‘Rise’ komt zanger Mark Fox de gelederen versterken en vanaf dan gaat het voorspoedig met de carrière van de hardrockende Zwitsers. In 2009 verlaat Fox na onenigheid de band en gaat Shakra verder met John Prakesh. Dat gaat goed tot 2015, waarna Fox weer in de armen wordt gesloten. ‘Invincible’ is alweer het vierde album sinds zijn terugkeer. Aardschok spreekt met de altijd goedlachse zanger.
METAL CHURCH
VERRE VAN UITGEBLUST
Met songs als „Beyond The Black”, „Metal Church”, „The Dark”, „Fake Healer” en „Badlands” leverde Metal Church decennia geleden onvervalste metalklassiekers af. De ijzersterke eerste albums van de Amerikaanse band zijn door de jaren heen dan ook behoorlijk invloedrijk gebleken. De muzikale klimaatverandering van de jaren negentig maakte echter korte metten met de gouden toekomst van Metal Church. Sindsdien verschenen om de paar jaar wel nog verdienstelijke platen en door het rijke verleden bleef de band een graag geziene gast in de clubs en op de festivals. Met ‘Congregation Of Annihilation’ verrast Metal Church nu echter met een ongekend fel, agressief en geïnspireerd album. Hoogste tijd om ‘mister Metal Church’ aan het woord te laten. Aardschok zoomt met Kurdt Vanderhoof.
GOZU
BREEKIJZER UIT BOSTON
De Amerikaanse stoner rockformatie Gozu bouwt al enkele jaren gestaag aan een stevige fanschare. In de vorm van ‘Revival’ (2016) en ‘Equilibrium’ (2018) heeft het kwartet heerlijk groovende platen uitgebracht, die zich kenmerken door een lekker vuige maar funky sound. 2019 was een topjaar voor Gozu, met een geweldige tour, maar vervolgens begon de ellende. Niet alleen was er de totale stilstand vawege corona, ook was er het vertrek van drummer Mike Hubbard. Met ‘Remedy’ blaast de band die negatieve ervaringen finaal van zich af. Aardschok spreekt met de majestueus bebaarde gitarist en zanger Marc Gaffney. Over de nieuwe plaat, de tijd doden op tour en Sylvester Stallone-films.
THULCANDRA
IJZER SMEDEN ALS HET HEET IS
De naam van de band is geïnspireerd op een demo van het Noorse duo Darkthrone, dat zelf de mosterd haalde bij het boek ‘Out Of The Silent Planet’ van C.S. Lewis. Muzikaal hebben de vier Duitsers echter meer te maken met Dissection, Unanimated en Uada en voor de aandachtige luisteraar zelfs hier en daar een vleugje Celtic Frost. Het nieuwe album ‘Hail The Abyss’ combineert ruig en vunzig met sfeervolle emotie. Gitarist en zanger Steffen Kummerer vertelt hoe het komt dat ze deze kwaliteiten zo geraffineerd kunnen brengen.
DIETH
SUPERGROEP? WELNEE…
Drie gerenommeerde muzikanten met allen een andere achtergrond verenigen zich onder de vlag die Dieth heet. Waar de platenmaatschappij de groep graag van het etiket ‘supergroep’ voorziet, prefereert het trio een wat bescheidenere benadering. We hebben te maken met de 36-jarige zanger/gitarist Guilherme Miranda (ex-Entombed A.D.), de 32-jarige drummer Michal Lysejko (ex-Decapitated) en niemand minder dan de 58-jarige bassist David Ellefson (ex-Megadeth). We videobellen met laatstgenoemde over het binnenkort te verschijnen debuutalbum ‘To Hell And Back’. Om te beginnen wil hij gelijk afstand doen van de term ‘supergroep’.
RAY ALDER
OP DE SOLOTOER
In 2019 bracht Ray Alder zijn eerste soloalbum ‘What The Water Wants’ uit, waarop hij moeiteloos, zonder zijn vertrouwde bandmaten van Fates Warning, op een innemende wijze wist te schitteren. Op het nieuwe album ‘II’ pakt de zanger het muzikaal iets anders aan en horen we een wat hardere en progressievere stijl. Ook nu weer is Aardschok onder de indruk en daarom videobellen we met de sympathieke zanger. De van Mexicaanse afkomst maar in Texas geboren Ray Alder woont inmiddels alweer zo’n zeven jaar in Madrid. We zijn benieuwd of hij zich inmiddels een heuse European voelt. Ray schudt meteen ontkennend zijn hoofd.
THE OCEAN
BODEMLOZE INSPIRATIE
De progressieve post-metalband The Ocean brengt consistent uitdagende en avontuurlijke albums uit en tourt er stevig op los. Opgezet door gitarist/zanger Robin Staps in het jaar 2000, is er met ‘Holocene’ alweer de dertiende plaat van dit Berlijnse collectief. Opnieuw hebben we te maken met iets bijzonders. ‘Holocene’ experimenteert namelijk meer dan voorheen met elektronische lagen en uitstapjes. Tijd om gitarist en bandleider Robin Staps (tevens eigenaar van platenmaatschappij Pelagic Records) te spreken over het nieuwe werkstuk, zijn onuitputtelijke bron van inspiratie en de belangrijke rol van triphopgrootheid Massive Attack.
SIRENIA
ODE AAN DE JAREN TACHTIG
De Noor Mortem Veland, ooit in 1995 betrokken bij de start van Tristania, timmert inmiddels al ruim twintig jaar aan de weg met Sirenia. Het album ‘1977’, dat eind mei verschijnt, is de elfde volledige CD van deze band. Een album waar meer dan ooit de liefde voor de pop/rockmuziek uit de jaren tachtig in doorklinkt. Morten, verantwoordelijk voor het schrijfproces, de zang, gitaar, bas, toetsen, vertelt er graag meer over.
GLORYHAMMER
VERVOLG NA EEN VECHTSCHEIDING
Wanneer band en zanger vlak na een albumrelease besluiten om hun wegen te scheiden, is er meestal stront aan de knikker. Zoals in het geval van Gloryhammer. Na het verschijnen van ‘Legends From Beyond The Galactic Terrorvortex’ in 2019 geraakten Gloryhammer en frontman Thomas ‘Laszlo’ Winkler (alias Angus McFife) in een vechtscheiding. Winkler vond nieuw geluk in de vorm van zijn nieuwe alter ego en gelijknamige band Angus McSix en Gloryhammer vond dit in de Grieks-Cypriotische Sozos Michael (alias McFife V). Een prima verdeling van het gemeenschappelijke bezit. We skypen met Gloryhammer-toetsenist Michael Barber. Hij vertelt hoe de zaken er voor staan, nu het vierde album ‘Return To The Kingdom Of Fife’ op uitkomen staat.
AXEL RUDI PELL
ALLE GOEDE DINGEN KOMEN IN ZESSEN
Het is in de metalscene geen gewoonte om een plaat met louter ballads uit te brengen, laat staan zes. Axel Rudi Pell en zijn band verdienen er echter een dikbelegde boterham mee. Al dertig jaar, sinds 1993 om precies te zijn. Aardschok belde met de sympathieke Duitse gitarist om te polsen waarom zijn ‘The Ballads’-albums zo succesvol zijn.
LEE SMALL
EEN GROTE ZANGER
De naam Lee Small zal niet heel veel bellen doen rinkelen. Toch heeft deze sympathieke Engelsman een behoorlijk indrukwekkende discografie op z’n naam staan. Hij begon bij Tom Galley’s Phenomena-project en zong onder andere bij Shy, Lionheart, The Sweet, White Spirit en Signal Red. Daarnaast maakte hij vier soloplaten waarvan ‘The Last Man On Earth’ de meest recente is. Reden genoeg om de man nader te introduceren.
VOMITORY
TERUG AAN HET FRONT
Eens in de zoveel tijd gebeurt het dat een band, zonder het wiel opnieuw uit te vinden, de old-school death metalscene een broodnodige trap onder zijn kont geeft. Ik wil zeker niet beweren dat er de afgelopen jaren geen goede OSDM-albums zijn uitgebracht, maar met ‘All Heads Are Gonna Roll’ brengt het uit de dood herrezen Vomitory toch wel dé death metalklapper van het jaar uit! Tien nummers die stuk voor stuk boeien en de juiste, laaggestemde B-snaar raken. Tien nummers met kop en staart, die ondanks de hoge intensiteit erg pakkend klinken. Het is daarom een bijzonder goede zaak dat het Zweedse viertal zich weer meldt. We praten bij met de sympathieke drummer Tobias Gustafsson.
LEGION OF THE DAMNED
PROOSTEN MET SWINKELS
Legion Of The Damned is al sinds jaar en dag één van de succesvolste Nederlandse thrash metalbands. Na een relatief lange pauze vanwege de pandemie komt de band op 9 juni op de proppen met z’n achtste studioalbum, ‘The Poison Chalice’. Aardschok praat bij met frontman Maurice Swinkels.
CLITEATER
LEKKER KLAARGEKOMEN?
Cliteater is al tientallen jaren een vaste waarde in Grindcoreland. Wanneer de heren met hun orkest beginnen wordt er nog met de gulden betaald, prijkt er een World Trade Centre in de skyline van Manhattan en behoren Pim Fortuyn en Theo van Gogh nog dik tot de levenden. Gepokt en gemazeld door honderden optredens wereldwijd vinden de heren uit het zuiden het wel welletjes en dus bevinden we ons op de laatste bladzijde van het boek dat Cliteater heet. Frontman Joost Silvrants gaat het rustiger aan doen. Of toch niet? Hij blikt terug op 23 jaar Cliteater…
PROGNOSIS
15 & 16 APRIL – EFFENAAR – EINDHOVEN
Waar de vorige twee edities op de vrijdag en zaterdag plaatsvonden, presenteert Prognosis zich dit jaar uitsluitend op twee weekenddagen. Er staan in totaal negentien bands op het programma, verdeeld over twee zalen. Fans en organisatie zouden maar wat graag een grotere kleine zaal ter beschikking hebben, aangezien die ook dit jaar weer een aantal keer zo enorm uitpuilt, dat het lastig is een plaatsje te bemachtigen. Om de verkeersstroom enigszins gelijkmatig te laten verlopen, kiest de organisatie – terecht – voor een overlap in de shows. Gevolg is wel dat je dus altijd een deel van een optreden mist als twee bands tegelijkertijd spelen. Hopelijk wordt hiervoor in de toekomst nog een oplossing gevonden.
METALLICA
Naar aanleiding van het half april verschenen album ‘72 Seasons’ is Metallica begonnen aan een ambitieuze wereldtour, waarbij in de komende twee jaar een vrij beperkt aantal steden wordt aangedaan tijdens een zogenaamd ‘No Repeat Weekend’. De band speelt daarbij telkens twee shows met compleet verschillende sets; geen enkel nummer wordt vaker dan één keer gespeeld. Ook een pop-upstore in de stad, lezingen, signeersessies, films en optredens van aan de band gerelateerde acts op de tussenliggende dag maken deel uit van het concept, genaamd ‘Metallica Takeover’. Amsterdam valt de eer te beurt om als eerste stad gastheer te mogen zijn van het hele circus.
ROADBURN FESTIVAL
20 T/M 23 APRIL – TILBURG
Roadburn zit de laatste jaren in een flinke transformatie. Ooit begonnen als stoner- en doomfestival is Roadburn anno 2023 een heel ander beest. Met name dit jaar werd die gedaanteverwisseling de organisatie niet altijd in dank afgenomen overigens. Mensen drukten online hun teleurstelling uit over de lineup. Artistiek directeur Walter Hoeijmaker kreeg veel negatieve reacties te verwerken. Laat die mensen maar praten, moet hij gedacht hebben, want voortvarend op het mantra van vorig jaar, ‘redefining heaviness’, bewijst Roadburn nog steeds het meest vooruitstrevende heavy festival van Europa te zijn. En het meest diverse, dankzij een flink aandeel bands uit de LGBTQI+ gemeenschap, zoals Pupil Slicer, Body Void en Ashenspire. Ondanks het sterk uiteenlopende aanbod van muziek, valt er ook genoeg te genieten voor de metalfan. Eenmaal op planeet Roadburn aangekomen maakt de eventuele teleurstelling al gauw plaats voor blijdschap.