DOOL
The Shape Of Fluidity
(Prophecy Productions)
Matthijs Kropff
90
In de bij dit album meegeleverde bio wordt het motto van de Griekse filosoof Heraclitus aangehaald: ‘panta rhei’, ofwel ‘alles stroomt, niets blijft hetzelfde’. DOOL heeft deze filosofie op ‘The Shape Of Fluidity’ omarmd. Het heeft een herkenbaar klinkend album opgeleverd, dat tegelijkertijd uitblinkt in muzikale verscheidenheid en tekstuele diepte. De vorm is behouden gebleven, maar de stroom verandert continu. Tekstueel staat de strijd centraal die ieder individu voert om overeind te blijven in de eindeloze, dagelijkse stroom aan informatie, onzekerheden en uitdagingen, waarbij Raven van Dorsts persoonlijke strijd als bron van inspiratie lijkt te hebben gediend. Hoe bewaak je je eigen (gender)identiteit, fysieke integriteit en autonomie in een voortdurend veranderende en geregeld vijandige omgeving? Muzikaal neemt DOOL je vanaf opener „Venus In Flames” mee op een ontdekkingsreis, waarbij de focus meer dan eens per nummer verlegd wordt en er geschakeld wordt tussen dromerig en progressief aan de ene kant en een steviger post-rock- en metalgeoriënteerd geluid aan de andere kant. „Self-Dissect” begint overdonderend, voor er een tandje teruggeschakeld wordt naar een heerlijk melancholisch tweede deel van het nummer, dat in de verte aan Opeth’s progressievere werk doet denken. Het titelnummer is als de meanderende stroom uit Heraclitus’ filosofie, die bij elke volgende bocht een andere gedaante aanneemt, één van de hoogtepunten van het album. Het korte „Evil In You” is een heerlijk afwisselend nummer dat laveert tussen klein en subtiel en uptempo stukken. Misschien wel het allermooiste is het breekbare „House Of A Thousand Dreams”, met een prachtig, langgerekt intro, dat de opmaat vormt richting het stevigere deel van het nummer, met geweldig gitaarwerk. Het eveneens langgerekte „Hymn For A Memory Lost” is beurtelings dreigend en berustend, ook hier viert de afwisseling hoogtij. En zo kunnen we nog wel even doorgaan; het ene hoogtepunt volgt het andere. Resumé? DOOL levert met ‘The Shape Of Fluidity’ een tijdloos album af, dat van begin tot eind klopt. Fantastische songs, weergaloze productie en vakkundige uitvoering, wat een album. Alles stroomt, niets blijft hetzelfde. All those who wander are DOOL.