In de Aardschok van maart lees je alles over:
CRADLE OF FILTH
TERUG VAN NOOIT WEGGEWEEST
Eerlijk gezegd was Cradle Of Filth in het vorige decennium een beetje van mijn radar verdwenen, maar met ‘Existence Is Futile’ verscheen er in 2021 ineens weer een ijzersterk album. De Britse band was daarna ook weer veelvuldig live te zien en zette zich weer terug op de kaart. Met ‘The Screaming Of The Valkyries’ geven Dani Filth en co nu een sterk vervolg aan bovengenoemde plaat. Een overstap naar een nieuwe platenmaatschappij betekent vaak ook een nieuwe start. We vragen de bandbaas naar de huidige stand van zaken in het Cradle-kamp.
DESTRUCTION
TOT WE ER BIJ NEERVALLEN!
In 2023 mocht Destruction, één van de allereerste thrash metalbands überhaupt, veertig kaarsjes uitblazen. Dit jaar gaat het feest vrolijk verder met het veertigjarig jubileum van ‘Infernal Overkill’, het eerste volledige album van de band. Maar allereerst laat de band rond Marcel ‘Schmier’ Schirmer een gloednieuw album op ons los. Ofschoon de 58-jarige frontman aangeeft dat hij inmiddels alles wel een keer heeft meegemaakt, is hij nog steeds razend enthousiast over het muzikantenbestaan en denkt hij nog lang niet aan stoppen. Daarnaast heeft Schmier ook wel het nodige te melden. Zowel over het nieuwe album als de metalscene en de wereld in het algemeen.
EDGE OF PARADISE
GEEN ANGST VOOR ANGST
Edge Of Paradise is een vijfkoppige band uit Los Angeles die de luisteraar mee op avontuur neemt in een sciencefiction-achtig universum. De ontwikkeling van kunstmatige technologie en belangrijke levensvraagstukken worden aan de kaak gesteld en zijn verpakt in grootse en meeslepende, symfonische en industriële metalnummers, met invloeden uit de rock, pop en klassieke muziek. Het nieuwe, zesde studioalbum ‘Prophecy’, dat op 7 maart verschijnt, is tekstueel gezien relevanter dan ooit en een waardige opvolger van het succesvolle ‘Hologram’ (2023). Zangeres en pianiste Margarita Monet is tevens de kunstzinnige visionair achter de band en legt allereerst aan Aardschok uit waarom Edge Of Paradise meer is dan alleen een ‘female fronted’ metalband.
BRAINSTORM
HET VUUR BLIJFT BRANDEN
Als je even de ogen sluit, klinkt het net alsof Torsten Ihlenfeld een jeugdige gitarist is die zijn debuutalbum promoot. Zo enthousiast, zo gepassioneerd; daar kunnen weinig muzikanten aan tippen. Toch werd Brainstorm al in 1989 opgericht en is ‘Plague Of Rats’ inmiddels het veertiende album van de Duitse power metalband. „Wij zijn nog steeds een band on fire!”
JOE SATRIANI
G-KRACHTEN
Reden voor het navolgende gesprek met Joe Satriani is het onlangs verschenen livealbum ‘G3 Reunion Live’, waarop de meestergitarist samen met Steve Vai en Eric Johnson de concerten van de allereerste G3-tour (1996) nog eens dunnetjes overdoet. Maar ook de mislukte Van Halen-tribute, de Sammy Hagar Best Of All Worlds-tour, de toekomst van Chickenfoot en de Europese tour met de SatchVai Band komen ter sprake.
KILLSWITCH ENGAGE
OORZAAK EN GEVOLG
Het is alweer vijfentwintig jaar geleden dat metalcoregrootheid Killswitch Engage de wereld voor het eerst op zijn kop zette met het titelloze debuut. Sindsdien hebben deze vaandeldragers zich ontpopt tot een drijvende kracht achter de hedendaagse metal, met inmiddels klassieke albums als ‘Alive Or Just Breathing’ en ‘The End Of Heartache’. Meer dan vijf jaar na ‘Atonement’ levert het vijftal met ‘This Consequence’ wederom een topplaat af. Een mooie aanleiding om weer eens met frontman Jesse Leach rond de tafel te gaan.
AVANTASIA
DE KUNST VAN HET LOSLATEN
Wat ooit begon als sideproject met een paar semi-interessante gastzangers en -muzikanten, groeide uit tot een op zichzelf staande metal/rockopera. Met optredens in grote zalen en op hoofdpodia van vooraanstaande festivals. Telkens smaakvol, in de juiste proporties en vooral zonder te overdrijven. Het aantal gasten op het binnenkort te verschijnen ‘Here Be Dragons’ is dan ook redelijk beperkt. Het tiende studioalbum van Avantasia klinkt volgens het immer enthousiaste bandbrein ánders. Loslaten lijkt het recept. Tobias ‘Tobi’ Sammet vertelt met volle passie over de plek waar mogelijk draken zijn.
HIMMELKRAFT
GÉÉN SONATA ARCTICA 2.0
Op 7 maart komt een lang gekoesterde wens van Sonata Arctica-zanger Tony Kakko uit. Onder de projectnaam Himmelkraft verschijnt dan zijn eerste soloalbum. Verwacht geen vrolijke power metal à la Sonata Arctica, maar een serieus, bombastisch en theatraal conceptalbum. Tony Kakko vertelt er vol trots over.
DEEP PURPLE
DE KLASSIEKER: ‘BURN’
Voor Glenn Hughes stond 2024 grotendeels in het teken van zijn Deep Purple Legacy Tour. Daarna is het Deep Purple-boek voorgoed dichtgegaan, aldus de 73-jarige bassist/zanger. Toen de Voice Of Rock medio mei optrad in Valkenburg bood dat Aardschok de uitgelezen kans om samen met de man die Deep Purple een halve eeuw geleden nieuwe impulsen gaf die roemruchte periode nog eens na te beschouwen. De nadruk ligt daarbij op ‘Burn’, het eerste en het beste van de drie studioalbums die Hughes in zijn turbulente Purple-periode maakte.
WARBRINGER
BRUUT, BRUTER, BRUUTST
Kleine jongens worden groot. Dat is goed te horen op ‘Wrath And Ruin’ van de uit Los Angeles afkomstige thrashbende Warbringer. Zanger John Kevill geeft ons een kijkje in de grootse thema’s die hem bezig houden en inspireerden voor veel van de nummers op de zevende plaat van zijn band.
WHITECHAPEL
BANG VOOR DE TOEKOMST
Whitechapel stond samen met bands als Jow For A Cowboy, Despised Icon en All Shall Perish aan de wieg van de deathcore. Al in 2006 was de band uit Tennessee erbij om het subgenre vorm te geven. Album na album en tour na tour volgden elkaar sinds de oprichting op. Ondertussen is Whitechapel met ‘Hymns In Dissonance’ toe aan het negende album. De enige positie in de lineup die nogal eens van gezicht veranderde, is die van drummer. Ook na de release van ‘Kin’ (2021) kwam de kruk weer eens vrij. Brandon Zackey heeft die ontstane ruimte opgevuld en is op ‘Hymns…’ voor het eerst op een Whitechapel-plaat te horen. Voor deze gelegenheid is hij ook naar voren geschoven als interviewpartner.
RAGING SPEEDHORN
NIGHTWOLF IN SCHAAPSKLEREN
Sinds de oprichting in 1998 maakte Raging Speedhorn jarenlang de dienst uit in Groot-Brittannië op het gebied van sludge en groove metal. Tot er de klad in kwam en de band in 2008 zelfs uit elkaar viel. In 2014 vond de heropstanding plaats en sindsdien maakt Raging Speedhorn weer elke vier jaar een plaat. De nieuwste en wellicht beste heet ‘NightWolf’. Daar wil Aardschok natuurlijk meer over weten, dus praten we met übersympathieke drummer Gordon Morrison over ‘NightWolf’, touren met Slipknot en meer.
CRYPTOSIS
GRIMMIG
Frank te Riet, Laurens Houtvast en Marco Prij vormen tezamen Cryptosis. Dat doen ze sinds een jaar of vijf, nadat ze eerst jarenlang onder de naam Distillator old-school thrash metal speelden. Met Cryptosis ging het muzikale roer drastisch om. Het bleek een goede zet, want het contrastrijke debuut ‘Bionic Swarm’ zette het trio uit Twente in één klap op de kaart. De opvolger ‘Celestial Death’ verschijnt op 7 maart. De band slaat daarop de vleugels verder uit en is in alle opzichten gegroeid. Aardschok telefoneert met bassist Frank te Riet.
HORIZON IGNITED
DE KRACHT VAN WATER
Het kan verkeren, zei Bredero. Dat het leven wisselvallig is, hebben de Finnen van Horizon Ignited persoonlijk ondervonden. Gedumpt worden door Nuclear Blast, de samenwerking met een belangrijke boekingsagent stopgezet en sukkelen van de ene tegenslag na de andere. Het zestal is echter niet bij de pakken neer gaan zitten. Integendeel. Zanger Okko Solanterä en gitarist Johannes Mäkinen nemen de tijd om alles te verduidelijken.
NEPHYLIM
DE CYCLUS VAN HET LEVEN
Nephylim, opgericht in 2015 te ‘s-Hertogenbosch, is een Nederlandse melodieuze death metalband met een Scandinavische sound. De jongens hebben net een Europese tour met Thulcandra en Sacramentum achter de rug en kijken al uit naar een nieuw hoogtepunt in hun carrière: de release van hun tweede album ‘Circuition’ op 7 maart. Beide gitaristen Kevin van Geffen en Ralph Lentink geven een nadere introductie.
CHEMICIDE
VAN ALLE TIJDEN!
Hoewel deze Costa Ricaanse band sinds 2006 actief is, kennen we ze sinds 2008 onder de naam Chemicide. De traditionele thrash metal die de vier heren sindsdien laten horen is altijd van bovengemiddeld goede kwaliteit geweest en ze krijgen het zelfs voor elkaar om zichzelf met elk nieuw album te verbeteren, zo bewijst ook het nieuwe ‘Violence Prevails’. Zanger/gitarist Fernando ‘Frankie’ Camacho vertelt er meer over.
SANHEDRIN
HETE BLIKSEM, LEKKERRR…
Het Amerikaanse Sanhedrin bestaat dit jaar tien jaar, maar de twee heren en één dame zijn bescheiden genoeg om dat niet groots onder de aandacht te brengen. Ze doen het simpelweg met een nieuw album, getiteld ‘Heat Lightning’. Gitarist Jeremy Sosville en zangeres/bassiste Erica Stoltz blikken even terug, mijmeren over het heden en kijken vooruit naar de toekomst.
JOHN SYKES
29 JULI 1959 – DECEMBER 2024
De laatste keer dat Aardschok sprak met John Sykes was in de herfst van 1993. Het was naar aanleiding van het tweede album van zijn toenmalige band Blue Murder. Sindsdien hebben we talloze malen geprobeerd hem nog eens aan de lijn te krijgen. Zonder succes. Sowieso liet de blonde gitaargod de laatste pakweg tien jaar weinig van zich horen. En nu is hij dood. We blikken terug op zijn leven met één van zijn beste vrienden, Jess Cox. Samen zaten ze tussen 1980 en 1982 in de legendarische NWOBHM-band Tygers Of Pan Tang.
AN EVENING WITH KNIVES
MESSCHERP
In de beginjaren van z’n bestaan heeft An Evening With Knives heel wat tijd gestoken in het volplakken van thuisstad Eindhoven en wijde omgeving met AEWK-stickers. Wat begon als slimmigheidje om snel bekendheid op te bouwen, is na verloop van tijd opgepikt door fans van de band, waardoor de stickers tegenwoordig wereldwijd terug te vinden zijn. Inmiddels zijn we 26.000 stickers verder en staan we aan de vooravond van de release van ‘End Of Time’, het derde album van de band. We bellen met zanger/gitarist Marco Gelissen en bassist Peter van Grunsven.
70000 TONS OF METAL
30 JANUARI T/M 3 FEBRUARI 2025 – MIAMI <-> JAMAICA
Voor de één is het het hoogtepunt van het jaar, voor de ander een gedrocht van een festival. Voor sommigen staat het hele gebeuren haaks op wat de metalcommunity is of zou moeten zijn, voor de ander is het feestje het toppunt van over-the-top en decadent relaxen. Is het een schande dat de metalscene zich leent voor een exercitie met een behoorlijk negatieve impact op de natuur of is dat hypocriet gelul van een wokeclubje dat jaloers is omdat ze het geld niet hebben om zelf aan te haken? Ja, de meningen en gedachten over het varende festival lopen sterk uiteen en een waarheid zal – als er die al is – wel ergens in het midden te vinden zijn.