TIKTAALIKA
Gods Of Pangea
(Century Media Records)
Diederick RR9660
87
In 2022 bracht Charlie Griffiths zijn eerste soloalbum uit. Het album had de titel ‘Tiktaalika’ en onder die noemer verschijnt nu het tweede soloalbum van de Haken-gitarist. Het ‘Pangaea’ uit de titel is de naam van een supercontinent dat 200 miljoen jaar geleden aan het begin van de Jura-periode uiteenviel. Conclusie 1: Griffiths heeft zijn fascinatie voor geologie vanuit het debuut in één streep doorgetrokken naar de opvolger. Conclusie 2 volgt na het beluisteren van ‘Gods Of Pangaea’: de progmetal met thrash-invloeden is omgeslagen naar thrash met progmetal-accenten. Conclusie 3: dat pakt fantastisch uit. De muziek is een regelrechte ode aan de eerste en tweede thrashgolf waarbij boven alles de invloed van Annihilator goed merkbaar is. Vooral in het geweldige „Fault Lines” vliegen de van Jeff Waters bekende gitaarloopjes en -piepjes je om de oren. Op deze song horen we ook de enige nieuwe stem ten opzichte van het debuut en dat is niemand minder dan Rody Walker van Protest The Hero, die hier een glansrol vervult. Terugkerende zangers zijn Daniël de Jongh (Textures) die liefst drie songs voor zijn rekening neemt en schittert in het verslavende titelnummer, Vladimir Lalic (Organised Chaos) die twee topsongs voor zijn rekening neemt en Tommy Rogers (Between The Buried And Me) die het harde „Lost Continent” van vocalen voorziet. Het zijn stuk voor stuk pakkende thrashsongs waar de liefde voor het genre vanaf spat en krachtvoer voor Megadeth-adepten. Het album is door de prog-achtergrond van Griffiths echter een stuk minder eendimensionaal dan 99 procent van de hedendaagse thrashreleases. Zonder te verzanden in gefreubel of te drukke composities, bouwt de Haken-gitarist op ‘Gods Of Pangaea’ genoeg afwisseling in om acht nummers lang te blijven boeien. Daarbij tel ik direct de instrumentale bonustrack mee. Deze spirituele opvolger van Metalica’s „Orion” is één van de niet te missen songs van 2025!