CD van maand Juli 2012

RUSH

Clockwork Angels

(Anthem/Roadrunner/CNR)
www.myspace.com/officialrush
Patrick Lamberts
90

 

 

De rotoren van Rush roteren nog altijd op volle toeren. Op ‘Clockwork Angels’ misschien zelfs als nooit tevoren. Want de symbiose tussen catchy melodieën en avontuurlijk spel lijkt bijna volmaakt. Tel daarbij de – voor Rush-begrippen – soms snoeiend harde, maar altijd rake riffs op en je weet dat dit album zich met klassiekers als ‘A Farewell To Kings’ uit 1977 en ‘Moving Pictures’ uit 1981 kan meten. Een boude bewering. Het is ook bijna ongelooflijk dat een band bij een twintigste (!) album nog zo fris, energiek en gedreven kan klinken. Qua sound en songstructuren ligt dit album in het verlengde van ‘Snakes & Arrows’, maar de basloopjes van Geddy Lee ronken, Neil Pearts smaakvolle drumfills blijven ongeëvenaard en Alex Lifeson bijt zich vast in mooie gitaarpartijen en een solo als een nummer daarom vraagt. Het refrein van ”The Wreckers“ en de brug van ”Halo Effect“ laten de meest melodieuze kanten van Rush horen, en riffs in nummers als ”Carnies“ en ”Seven Cities Of Gold“ doen denken aan Black Sabbath van weleer, maar dan met een moderne sound. Want ook op dat gebied spreekt de ervaring van deze progrockhelden mee. Het concept achter ‘Clockwork Angels’ is gebaseerd op een stroming die ‘steampunk’ heet, een wat meer romantische tegenhanger van ‘cyberpunk’. Het gaat over de toekomst zoals die in het verleden werd gezien en duikt in verhalen die zich afspelen in een tijd dat stoomkracht, uurwerken en alchemie de primaire krachtbronnen zijn. Dat biedt de luisteraar die met de teksten (geschreven door Peart) op schoot zit te luisteren extra diepgang. Afsluiter ”The Garden“, opgenomen met een orkest, is een optelsom van alles dat Rush zo intrigerend maakt: symfonische pracht, felle basriffjes, dromerig toetsenwerk, een geweldige gitaarsolo en steady drums. Alles goed gedoseerd en met een goede flow. Maar eigenlijk draait elk nummer als een klok. Deze mannen zijn nog lang niet uitgespeeld en geven alle jongere progrockgroepen een lesje in effectiviteit, melodieën en eenheid.