In de Aardschok van December 2001 lees je alles over:
AETERNUS, AFTER FOREVER, AMERICAN NIGHTMARE, ANCIENT, ANDY SNEAP, ANGRA, BANE, BLACK SYMPHONY, BRAINSTORM, CENTURIAN, CIRRHA NIVA, IAN PARRY/CONSORTIUM PROJECT, COPYKILL, DEMON, DISLOCATED STYLES, DRY KILL LOGIC, EMPEROR, GRAVE DIGGER, HEAVENLY, HYPOCRISY, I REJECT, IMPALED NAZARENE, INTO ETERNITY, JOSH HOMME, DESERT SESSIONS, MASTERS OF REALITY, MEZARKABUL, MY DYING BRIDE, NO DENIAL, OOMPH!, PENTACLE, PETER PAN SPEEDROCK, PUNGENT STENCH, SALACIOUS GODS, SLAPSHOT, SODOM, SOILENT GREEN, SOLEFALD, THE PROVENANCE, TRISTANIA, UNTIL THE END, ZERO HOUR, STEVE VAI
AETERNUS
SCANDINAVISCHE DARK METAL TERREUR
Robbie Woning
Er zijn in de drukbevolkte scene maar weinig bands die hun invloeden uit de black en death metalwereld zo smaakvol weten te combineren als het Noorse Aeternus. Ongetwijfeld zijn de fans van het eerste uur geschokt, als ze na het sfeervolle, bij vlagen zelfs folky derde album ‘And So The Night Became’, twee jaar geleden ineens geconfronteerd worden met de brute, death metal-achtige opvolger ‘Shadows Of Old’. Een album, waarmee Aeternus op luidruchtige wijze duidelijk maakt, niets met de heersende, melodieuze black metaltrend te maken te willen hebben. De corpse paint wordt live grotendeels afgezworen en de Aeternus-leden laten er in interviews geen misverstand over bestaan, dat Deicide en Morbid Angel hen de afgelopen jaren meer hebben beïnvloed dan welke Noorse of Zweedse band ook. De band kan zijn oude roots echter niet geheel verloochenen, zodat ‘Shadows Of Old’ naast een flinke pot Morbid Angel-adoratie ook zeker de nodige aan Bathory herinnerende Scandinavische sfeermuziek bevat.
AFTER FOREVER
GEGROEID, IN ELK OPZICHT
Anita Boel
Vorig jaar leverde After Forever met ‘Prison Of Desire’ een van de meest sensationele debuut-CD’s ooit af. En met de opvolger ‘Decipher’ gaat de band daar gewoon nog eens dik overheen. De CD schopte het vorige maand tot winnaar van de Soundcheck en liet daarmee zelfs grootheden als Slayer en Ozzy Osbourne achter zich. Superkwaliteit van eigen bodem waar we trots op mogen zijn. Aardschok spreekt met zangeres Floor Jansen en de gitaristen Mark Jansen en Sander Gommans.
AMERICAN NIGHTMARE
GEEN EENDAGSVLIEG
Onno Cro-Mag
De meest spraakmakende band van de laatste twee jaar is de formatie American Nightmare. Opgericht door ex-Ten Yard Fight-gitarist Tim Cosser is de band na ontzettend veel toeren door de U.S.A. uitgegroeid tot een van de talentvolste hardcorebands uit de States. Old school hardcore wordt door de superagressieve stem van Wes Eisold compleet anders neergezet. Na de twee singles op Bridge Nine (en nu als CD onder de titel ‘Year One’ uitgebracht) verscheen dit jaar de debuut-CD ‘Background Music’. Het album slaat in als een granaat binnen de hardcorescene. De band is op dit moment op tournee door Europa. Net voor hun vertrek had ik een gesprek met Tim.
ANCIENT
René Veerkamp
Heeft een band als Ancient nog een introductie nodig? Deze van oorsprong Noorse black metalband rondom Aphazel heeft onlangs haar nieuwste kraker ‘Proxima Centauri’ op de wereld losgelaten en is eind november/begin december ook nog live in de Benelux te zien. Aan Aphazel vraag ik in hoeverre het nieuwe album verschilt van de voorganger ‘The Halls Of Eternity’ uit 1999.
ANDY SNEAP
DE GITARIST DIE PRODUCER WERD
Robbie Woning
Wat is de overeenkomst tussen Machine Head, Testament, Blaze, Obituary, Nevermore, Benediction, Stuck Mojo, Napalm Death, Lock Up, Exodus, Pissing Razors en Cathedral? Juist, deze bands hebben allemaal tenminste één album opgenomen met Andy Sneap achter de knoppen. Ooit begonnen als gitarist van de speed metalband Sabbat, heeft deze 32-jarige Brit zich de laatste vijf jaar ontwikkeld tot een veelgevraagd engineer en producer. Een goede reden om hem tijdens een recent bezoek aan een Duitse studio eens nader aan de tand te voelen.
ANGRA
Michel van de Moosdijk
Na de in Engeland opgenomen en in 1998 uitgekomen CD ‘Fireworks’ ging het mis binnen de Angra-gelederen. Zanger/boegbeeld Andre Matos stapte op met in zijn kielzog de ritmesectie. De gitaristen Kiko Loureiro en Rafael Bittencourt stonden voor de taak om vakbekwame vervangers te vinden. Na het beluisteren van de nieuwe CD ‘Rebirth’ mag de conclusie luiden dat het duo daar zeker in geslaagd is. Sterker nog; ‘Rebirth’ is de beste CD van de Braziliaanse band tot nu toe en dat is vooral op het conto te schrijven van de sterke vocalist Edu Falaschi. Kiko Loureiro legt uit hoe het voelt om opnieuw geboren te worden.
BANE
Onno Cro-Mag
Opgericht in 1995 en nu een van Boston’s beste exportproduct uit de hardcorescene; kortgezegd Bane. De band die zowel de old als new school liefhebber achter zich schaart. Na twee singles was het Equal Vison dat zich meldde en de singles op CD uitbracht. In 1999 verscheen de debuut-CD ‘It All Comes To This’ en de naam was gevestigd. De band toerde in Europa en ook het Europese publiek boog diep voor de afwisselende en gedurfde sound van Bane. Onlangs verscheen het nieuwe album ‘Give Blood’, een titel die niets te maken heeft met de aanslag in NY, vertelt gitarist Aaron Bedard.
BLACK SYMPHONY
ROCK-’N-ROLL EN PROFSPORT
Liselotte Hegt
Wanneer het je als onbekende band lukt om op eigen kracht vijftigduizend exemplaren van je debuut te verkopen, vervolgens in 1998 door het Duitse Rock Hard wordt uitgeroepen tot beste ongetekende band en genomineerd wordt tot beste nieuwe artiest van 1999, waarna zes geïnteresseerde platenbazen op de stoep staan te trappelen en een tournee met Ronnie James Dio volgt, mag je toch wel stevig in je handjes knijpen. Deze droomstart overkwam het Amerikaanse Black Symphony, een band die is geworteld in het jaar 1995 en een torenhoge ambitie nastreeft. Met het nieuwe album ‘Tears Of Blood’ hoopt gitarist en doe-het-zelf-talent Rick Plester minimaal dezelfde verkoopresultaten te boeken, want zijn ultieme doel is om de beste liveband te worden en door te groeien naar een legendarische status. Het is op z’n zachts gezegd een nogal ambitieus en kwetsbaar streven.
BRAINSTORM
ACTUELE DOODSANGST
Robert Haagsma
De angst voor de dood is het thema van de vierde CD ‘Metus Mortis’ van Brainstorm, het zoveelste bewijs dat Duitse heavy metal nog steeds springlevend is. De plaat bevat doortimmerde songs, klinkt uitstekend en de teksten hebben iets om het lijf. „We hebben gekozen voor een herkenbaar thema”, aldus gitarist Thorsten Ihlenfeld van Brainstorm, dat de komende maanden met Grave Digger Europa zal doorkruisen.
CENTURIAN
Stephan Gebédi
De heren van Centurian waren niet echt te spreken over mijn recensie van hun nieuwe CD ‘Liber Zar Zax’. Niet zozeer vanwege het cijfer, maar meer vanwege het feit dat ik ‘inhoudelijk niet genoeg op de nummers zou zijn ingegaan’. Tja, er zijn wellicht bands die het liefst zelf hun eigen CD in Aardschok zouden willen bespreken, maar zo werkt het nu eenmaal niet. Aangezien wij bij Aardschok de vervelendsten niet zijn, krijgt zanger/bassist Jerry hieronder gelegenheid wat dieper op de muziek en teksten van Centurian in te gaan. Maar eerst vroeg ik hem wat er allemaal gebeurd was na het verschijnen van de vorige CD ‘Choronzonic Chaos Gods’.
CIRRHA NIVA
UNIEKE VERSMELTING VAN ROCKMUZIEK EN KUNST
Anita Boel
Anderhalf jaar geleden ontstond bij het Nederlandse Cirrha Niva het idee voor een conceptalbum. Het plan is inmiddels uitgegroeid tot een theatrale rockshow waarin rockmuziek en kunst op een fantastische wijze worden versmolten. De samenwerking met diverse gastmuzikanten, kunstenaars en studenten audiovisuele vormgeving heeft geleid tot een groots en uniek project. De middag voor het optreden op 13 september in de Baroeg in Rotterdam vertelt zanger Arnold Kloek ons alles over ‘Liaison De La Morte’. Aardschok neemt een kijkje achter de schermen en doet natuurlijk ook verslag van het optreden zelf.
IAN PARRY/CONSORTIUM PROJECT
ROCK UNTIL YOU DROP
Robert Haagsma
Een wandeling door de trouwe Oxford English Dictionary inspireerde Ian Parry tot het schrijven van het tweede album voor zijn Consortium Project. De plaat ‘Continuum In Extremis’ vertelt hoe de wereld gered wordt door vrouwen, maar bevat ook zijn ergernissen over de realitysoap Big Brother en zijn zorgen over het broeikaseffect. Het was een internationale onderneming, die dan ook in diverse studio’s verspreid over de hele wereld opgenomen is. „Het verhaal heeft een open einde”, meldt de zanger alvast. „Dus ik heb alvast ruimte gelaten voor een derde deel.”
COPYKILL
Onno Cro-Mag
Het Ruhrpott-gebied in Duitsland staat niet alleen bekend om de grote oi- en punkscene, maar er is de laatste jaren ook een geweldige hardcorescene ontstaan met als uithangborden Drift en Copykill. Sinds een jaar zijn beide bands ook in Nederland en België zeer bekend en spelen ze veel shows op onze bodem. De mix van hardcore met vette metalriffs zit zeer professioneel in elkaar en liefhebbers van bands als Mushmouth, Death Threath en All Out War kunnen uit hun dak gaan met de debuut-CD ‘Victim Or Witness’. Gitarist Boris ziet Nederland als zijn tweede thuisland.
DEMON
NOG ALTIJD CULT
Michel van de Moosdijk
Met de CD ‘Spaced Out Monkey’ maakt de Engelse hardrockband Demon een opmerkelijke comeback. Nog altijd staat de inmiddels zeskoppige formatie onder leiding van zanger Dave Hill, die al vanaf de eerste helft van de jaren tachtig, samen met de inmiddels overleden gitarist Mal Spooner, fungeert als drijvende kracht. Demon steekt ergens rond 1980 de kop op en wordt meegezogen door de New Wave Of British Heavy Metal. Een onterechte kwalificatie, als je de muziek van de band door de jaren heen bent blijven volgen. In de jaren 1981 tot en met 1992 worden er tien platen gemaakt die op een bepaald moment steeds symfonischer worden en fraaie, epische werkstukken kennen. De eerste drie platen (‘Night Of The Demon’, ‘The Unexpected Guest’ en ‘The Plague’) zijn inmiddels opnieuw verschenen en op termijn worden ook de resterende CD’s opnieuw uitgebracht. Dave Hill blikt terug en kijkt vooruit.
DISLOCATED STYLES
WHAT’S IN A NAME?
Gerd Jan Vleugels
Zelden is een bandnaam zo op zijn plaats geweest als in het geval van Dislocated Styles. Het zestal uit Phoenix mengt op zijn debuutalbum elementen uit de metal, rock, hiphop, latin, funk, jazz, roots en soul tot een energiek en bruisend geheel. De band had onlangs de eer ‘Pin The Tail On The Honkey’ aan het Nederlandse publiek voor te stellen en Aardschok maakte van de mogelijkheid gebruik gitarist Chuck Epperly aan de tand te voelen.
DRY KILL LOGIC
WOEDE ALS DRIJFVEER
Gerd Jan Vleugels
Beïnvloed door bands als Sepultura, Tool, Pantera en Fear Factory werd Dry Kill Logic zes jaar geleden opgericht. De band uit het New Yorkse Westchester bracht in 1997 een EP getiteld ‘Cause Moshing Is Good Fun’ uit, een jaar later gevolgd door het debuutalbum ‘Elemental Evil’. Na vele jaren geknokt te hebben in de underground wordt Dry Kill Logic getekend door Roadrunner en kan de band zich opmaken voor ‘The Darker Side Of Nonsense’. Zanger Cliff Rigano stelt het kwartet met veel enthousiasme voor aan Aardschok.
EMPEROR
HET EINDE VAN EEN TIJDPERK
René Veerkamp
In de recensie van Emperor’s laatste CD ‘Prometheus: The Discipline Of Fire & Demise’ in de vorige Aardschok heeft u al kennis kunnen nemen van het feit dat de band er mee stopt en dat deze CD het laatste werkstuk is wat u van Emperor kunt verwachten. Het was volgens mij een oude Chinese keizer die ooit de uitdrukking ‘Zeg nooit Nooit’ voor het eerst gebruikte, maar in dit interview wordt duidelijk dat het besluit om te stoppen wel degelijk een weloverwogen beslissing is geweest. Hoe u ook moge denken over Emperor, het is een feit dat met dit besluit één van de meest interessante en grensverleggende black metalbands van deze planeet verdwijnt en dat is voorwaar geen reden tot blijdschap. Wat blijft is de muzikale erfenis en die is van uitzonderlijke kwaliteit. Tien jaar lang hebben we kunnen genieten van de prachtige black metal van deze Noorse geweldenaars en ik zou geen enkele band kunnen verzinnen die ook maar in de buurt komt van deze creatieve geesten. Het siert de band dat men ons niet laat zitten met een goedkope ‘Best Of’ of een haastig in elkaar gedraaide live-CD, maar dat men met ‘Prometheus: The Discipline Of Fire & Demise’ een niet te evenaren prachtalbum heeft afgeleverd wat nu reeds betiteld kan worden als het beste album van deze eeuw. Mijn eerste vraag aan Ihsahn is natuurlijk waarom Emperor dit treurige besluit genomen heeft en of we écht nooit meer iets van Emperor zullen horen?
GRAVE DIGGER
MAGERE HEIN WAART WEER ROND
Robert Haagsma
De Duitse metalband Grave Digger bestaat 21 jaar. Goed, de band kneep er van 1987 tot 1991 even tussenuit, maar het is toch een hele tijd. De veteranenclub is bovendien allerminst van plan om binnenkort met pensioen te gaan, integendeel, Chris Boltendahl is voor zijn gevoel onlangs weer helemaal opnieuw begonnen. En waar hij de energie vandaan haalt? „Zolang er mensen zijn die naar mijn muziek willen luisteren, ga ik door.”
HEAVENLY
DOET HET OP ZIJN DUITS
Michel van de Moosdijk
Op 28 november is de Franse (en niet Italiaanse, zoals ondergetekende meende te denken) formatie Heavenly te zien als een van de support-acts van Edguy. Plaats van handeling is De Baroeg te Rotterdam. Wedden dat René Veerkamp (als medewerker van de Baroeg verantwoordelijk voor de organisatie van het concert) vooraan het podium staat en uit zijn dak zal gaan van de Helloween/Gamma Ray-achtige melodieuze metal? Hopelijk maakt de band op het Rotterdamse podium een sterkere indruk dan een jaar geleden toen de formatie in Plato te Helmond matig acteerde als voorprogramma van Stratovarius. Gezien het feit dat het tweede album ‘Sign Of The Winner’ voorganger ‘Coming From The Sky’ makkelijk op punten klopt, is het voor Veerkamp te hopen dat Heavenly ook de podiumprestaties aanzienlijk weet te verbeteren. Slagwerker Max is daarvan al overtuigd.
HYPOCRISY
LISTENING SESSION
Stephan Gebédi
Op zaterdag 27 oktober werd op het hoofdkwartier van Nuclear Blast Records in Donzdorf de nieuwe Hypocrisy-CD aan de Europese pers voorgesteld. Ook Aardschok is uitgenodigd voor de luistersessie en zodoende vertrekt ondergetekende op het voor een zaterdag toch wel onchristelijke tijdstip van 6.30 uur richting Schiphol. Onderweg naar het vliegveld lees ik nog even Roman Hödl’s verslag van de Bolt Thrower CD-presentatie in de vorige Aardschok en bereid me op het ergste voor.
I REJECT
HARDCORETALENT UIT ZUID-HOLLAND
Onno Cro-Mag
n 1994 wordt de hardcore-act I Reject opgericht. Beïnvloed door zowel oi als hardcore weet de band de interesse te wekken met hun eigen beheer debuut ‘Punkx, Skins And Hooligans’. Vooral het nummer „Kluivert Moordenaar” wordt een ware culthit. Daarna is de band nog te horen op de verzamel-CD’s ‘Respect Your Roots’ met een geslaagde Sick Of It All-cover, en met vijf songs op ‘New Leaugue Of Hardcore Vol 3’. Labeleigenaar Laurens Kusters (I Scream Records) is zeer gecharmeerd van de jongens uit Delft en Gouda en laat de mannen de CD ‘World Gone Mad’ opnemen. Deze geweldige old school CD is een stap hoger en zal I Reject meer aanzien geven. Zanger Sander van Rhijn kan niet wachten om te gaan toeren met een bekendere act.
IMPALED NAZARENE
STOMPZINNIGE IDIOTEN
René Veerkamp
Dik tien jaar is deze Finse extreme (black) metalband al bezig met een muzikale slachting. Het voor deze oorlogszuchtige tijden tamelijk vreemd genaamde ‘Absence Of War Does Not Mean Peace’, is alweer het zevende studio-album en ook deze keer hebben zanger Mikka en companen weer een prima schijfje afgeleverd. De CD is zonder enige twijfel het meest afwisselende album sinds het omstreden ‘Suomi Finland Perkele’ en voert de band hier en daar naar muzikale sferen waar men nog niet eerder vertoefde. Niet iedere die hard fan zal even enthousiast zijn over dit album, maar dankzij het kwaliteitsniveau van de nummers en de enorme variatie kunnen we toch van een zeer geslaagd product spreken. Als ik Mikka de vraag stel waarom Impaled Nazarene juist nu met een CD op de proppen komt, ontstaat een levendig gesprek over de terroristische aanslagen in Amerika en de oorlog in Afghanistan.
INTO ETERNITY
VERLIEFD OP EUROPA
Stan Novak
De Canadese techno/thrash formatie Into Eternity verbleef onlangs ten behoeve van een negental optredens in Europa en speelde onder andere op het Progpower festival in Baarlo. Het viertal kwam daar uitermate gretig voor de dag en aangezien de band met ‘Dead Or Dreaming’ een overtuigende tweede cd heeft afgeleverd, besloot Aardschok de stand van zaken in dit Canadese kamp eens grondig te polsen. Gitarist Daniel Nargang belt me enkele dagen na het laatste optreden in Scandinavië vanuit Friesland op en laat zijn liefde voor Europa de vrije loop.
JOSH HOMME, DESERT SESSIONS
TESTLAB VOOR QUEENS OF THE STONE AGE
René Vanes
Als er iemand is die het afgelopen decennium zijn stempel heeft gedrukt op Amerikaanse rockmuziek, dan is het Josh Homme wel. De rossige gitarist van Kyuss, Queens Of The Stone Age en initiatiefnemer van een uit de hand gelopen hobby: de Desert Sessions. Gestaag groeiden de sessies in de Desert/Joshua Tree-studio uit van een experimenteel onderonsje tot een loge van songschrijvers. Met ‘7 & 8’ heeft het wisselende Desert Sessions wederom geniale invallen gepresenteerd.
MASTERS OF REALITY
DE EEUWIGE STRIJD VAN CHRIS GOSS
Robert Haagsma
Over de vraag hoe zanger, gitarist, producer en componist Chris Goss terugkijkt op zijn muzikale leven hoeft hij niet lang na te denken. „It’s a fucked up carreer”, stelt hij onomwonden vast. Hij kan er echter inmiddels om lachen. Onlangs verscheen ondanks alle tegenslag en tumult toch weer een nieuwe CD van de Masters Of Reality, ‘Deep In The Hole’. De omvangrijke muzikant is uitgegroeid tot de godfather van de stonerrock en hij heeft een agenda vol productieklussen. „Het leven is goed”, aldus de illustere duizendpoot.
MEZARKABUL
ALIAS PENTAGRAM
Anita Boel
Gaat deze Turkse band in eigen land door het leven als Pentagram, aan de rest van de wereld stellen ze zich tegenwoordig voor als Mezarkabul. ‘Unspoken’ betekent de vierde studio-CD van de heren, waarmee ze naast Turkije ook de rest van de wereld hopen te veroveren. Aan de kwaliteit van het album kan het in ieder geval niet liggen, want die is dik in orde. Het is bassist Tarkan die naar het kantoor van Noise Records in Berlijn is afgereisd. Vanuit daar staat hij de pers telefonisch te woord.
MY DYING BRIDE
MEESTERWERK
Roman Hödl
Het is My Dying Bride wederom gelukt het begrip ‘doom’ opnieuw te definiëren. De nieuwe CD ‘The Dreadful Hours’ is een mengsel van zijn voorganger ‘The Light At The End Of The World’ en het geniale ‘The Angel And The Dark River’-album, en mag gerust een meesterwerk worden genoemd. Een goede reden dus om een gesprek met zanger Aaron Stainthorpe aan te gaan, om zo wat nieuws en achterklap te weten te komen. Voordat ik het met hem over de nieuwe CD ga hebben, gaan we eerst even terug in de tijd. Na een redelijk stabiele periode werd net na het verschijnen van de CD ‘37.788%…’ een behoorlijke beerput opengetrokken, en was er even niet meer veel van het oude My Dying Bride over. Mijn eerste vraag aan Aaron is dan ook om al die ellende eens toe te lichten.
NO DENIAL
Onno Cro-Mag
Zanger Big is een bekend persoon binnen de Nederlandse hardcorescene. Met zijn band Mainstrike (rip) boekte hij zelfs buiten Europa succes. Al tijdens zijn verblijf binnen Mainstrike wilde hij met Pepijn (drums) iets anders doen binnen hardcore. Zijn voorliefde voor NYHC stak hij nooit onder stoelen of banken, maar hij kon dat niet kwijt binnen de Youth Crew stijl van Mainstrike. Onlangs verscheen de CD ‘Soundtrack For Decline’ en dit is meteen een perfect visitekaartje van zijn nieuwe band No Denial.
OOMPH!
IMMER VORWÄRTS
Gerd Jan Vleugels
Ze worden gezien als een belangrijke inspiratiebron voor Rammstein, en stoeien al vanaf de oprichting in 1989 met in het Duitse gezongen, industriële gitaarmuziek. Ondanks het pionierswerk dat Oomph! heeft verricht en de zeven albums die zijn verschenen, hebben de Duitsers nog niet aan het grote internationale succes mogen ruiken. Enkele uren voor het optreden met HIM in Amsterdam benadrukt het trio dat het verder verzetten van muzikale bakens prioriteit heeft. Met het recente ‘Ego’ heeft men in ieder geval een zeer compleet en gevarieerd album afgeleverd.
PENTACLE
ANCIENT DEATH METAL!
Dennis Verboven
Het is alweer drie jaar geleden dat Pentacle een uiterst gedreven indruk heeft gemaakt met zijn debuut ‘…Rides The Moonstorm’. Dit voorjaar laat Nederlands best bewaarde death metalgeheim weer van zich horen middels ‘Ancient Death’, een zes tracks tellende EP die naar mijn bescheiden mening een heel stuk losser klinkt. Moeten de liefhebbers van deze jaren tachtig death metalband zich ongerust maken? Een blik in Aardschoks Komsnertagenda lijkt dat enkel te bevestigen: Pentacle treedt klaarblijkelijk niet vaak meer op. Een telefoongesprek met brulboei/bassist Wannes Gubbels leert dat er eigenlijk niets aan de hand is. Gelukkig maar!
PETER PAN SPEEDROCK
AUF DER ACHSE MIT SUPPE UND WURST?
René Vanes
Het Eindhovens monsterverbond dat tegenwoordig doorgaat onder de naam Peter Pan Speedrock draaft weer op volle toeren. Met de speciale ,,Action’’-single vers in het geheugen presenteert het stoemprocktrio zich eigenlijk ten overvloede opnieuw. De vierde CD ‘Premium Quality Serve Loud’ is een optelsom van hardrock, hardcore, punk en metal ofwel een documentaire over beuken in de rockgeschiedenis. Bassist ‘Lange’ Bartman legt uit hoe eenvoudig Peter Pan Speedrock te bevatten is: „Een van de ingrediënten blijft lol maken, want als je geen lol maakt, dan is het ook maar saai.”
PUNGENT STENCH
DE KRUISTOCHT
Robert Haagsma
Na een winterslaap van zes jaar is het trio uit Oostenrijk terug aan het front met de nieuwe CD ‘Masters Of Moral Servants Of Sin’. De degelijke death metal klinkt vertrouwd en is nog altijd het vehikel voor de satirische teksten van de band rond drummer Alex Wank en zanger en gitarist Martin Schirenc. Het gezelschap richt ditmaal de giftige pijlen op de in Oostenrijk nog immer almachtige Rooms Katholieke kerk. „Ik heb niets tegen religie, tenzij het uitdraait op fanatisme.”
SALACIOUS GODS
DE ZON IS WEG!
Roman Hödl
Het gaat goed met Salacious Gods. Na het debuut ‘Askengris’ levert het vijftal uit Noord-Nederland met de onlangs verschenen opvolger ‘Sunnevot’ een dijk van een plaat af, waarmee de band zich in één klap bij de Nederlandse black metaltop van de lage landen mag rekenen. Een goede reden dus om eens wat meer over deze band te weten te komen. Bij deze een beknopt verslag van een telefonisch gesprek met Salacious Gods-zanger Steakelhorn.
SLAPSHOT
DE LEGENDE UIT BOSTON!
Onno Cro-Mag
Bestaat Slapshot nog wel? Er zijn veel vragen rondom een van de grootste hardcore-acts aller tijden. Na het verschijnen van de CD ‘Greatest Hits, Slashes And Crosschecks’ staat de band weer midden in de belangstelling. Inhoud van de CD: twee nieuwe songs en alle hits opnieuw opgenomen. De legende is opgericht in 1985 en sindsdien een van de belangrijkste hardcorebands uit de geschiedenis geworden. De militante SXE houding van Jack Kelly (Choke) en zijn controverse tegen bendevorming binnen bepaalde scenes zorgde voor opwinding binnen de hardcorescene. Na de opnames van de debuutplaat ‘Back On The Map’ is de bezetting nooit meer hetzelfde geweest, doordat karakters volledig botsten binnen de band. Met CD’s als ‘Step On It’, ‘Sudden Death Overtime’, het overbodige ‘Unconsciousness’ en de old school comeback met ‘16 Valve Hate’ en ‘Olde Tyme Hardcore’ is Slapshot een van de beste hardcore-acts aller tijden geworden. Er heeft altijd een mist van onduidelijkheid rondom Slapshot gehangen en die zal altijd blijven bestaan. Misschien kan Jack Kelly iets van deze mist laten optrekken.
SODOM
GEOBSEDEERD DOOR OORLOG?!
Stephan Gebédi
Toen Sodom’s eerste mini-LP ‘In the Sign of Evil’ in 1984 uitkwam, werd de band door de pers allesbehalve serieus genomen; ik herinner me nog goed de bespreking in de Aardschok waarin onder andere de zin ‘So dom heb ik het nog nooit meegemaakt’ voorkwam. En eerlijk is eerlijk, de bandleden die ruimschoots langs elkaar heen speelden, de rommelige productie en als ‘icing on the cake’ het bloempotkapsel van Tom Angelripper in combinatie met een soort mislukte corpse paint, hielpen er niet bepaald aan mee om de band Sodom serieus te nemen. Inmiddels zijn we zeventien jaar en veertien Sodom-releases verder. De band heeft in die jaren wereldwijd meer dan een miljoen CD’s verkocht en we kunnen dus langzaam stellen dat we Tom en zijn mannen wel degelijk serieus moeten nemen. De nieuwe Sodom-CD. ‘M-16’ is qua stijl een terugkeer naar albums als ‘Agent Orange’ en ‘Better Off Dead’ en handelt over de verschrikkingen van oorlogen in het algemeen. Een zeer actueel album dus en reden genoeg om eens bij te praten met Tom.
SOILENT GREEN
HET RELATIVERINGSVERMOGEN VAN EXTREMEN
René Vanes
Louisiana spreekt ook een woordje mee. In de vorm van de NOLA-extremes (New Orleans, L.A.) en in de vorm van Soilent Green worden grindcore, death metal, black metal en hardcore aan elkaar geregen door swingende, op de groove georiënteerde southern rock en blues. Extreme muziek voor een extreem publiek wordt steeds soepeler geproduceerd. Met een directe link naar Eyehategod verenigt het bonte gezelschap de ondergronds alternatieve metal van Acid Bath en The Dillinger Escape Plan, Coalesce en Brutal Truth met de oude rotten van Morbid Angel, Napalm Death en Extreme Noise Terror. Zanger Benjamin Falgoust II maakt sinds 1993 deel uit van het in 1988 ontstane kwintet. Zijn geraspte vocalen hebben hem niet alleen een prettig hobby-uitstapje naar de band Goatwhore en een tijdelijk extra bandlid in de vorm van de nu al weer opgekraste Ben Stout opgeleverd, maar ook een oeuvre van Soilent Green dat met het laatste wapenfeit ‘A Deleted Symphony For The Beaten Down’ steeds extremer wordt. De praatgrage Falgoust neemt de tijd tussen de audities in voor de opvolging van gitarist Ben Stout om Soilent Green toe te lichten.
SOLEFALD
Roman Hödl
Sinds twee maanden ligt alweer de derde CD van Solefald ‘Pills Against The Ageless Ills’ in de winkels. De muziek op deze zwaar experimentele black metalplaat valt maar moeilijk te verwoorden, want de heren Lazare (die ook in Borknagar speelt) en Cornelius die samen Solefald vormen, maken gebruik van een wel heel breed muzikaal spectrum. Als interviewpartner krijg ik meneer Cornelius vanuit Frankrijk aan de lijn, die niet alleen voor een groot deel van de vocalen, maar ook nog eens voor alle gitaar- en baspartijen verantwoordelijk is.
THE PROVENANCE
LEKKER EIGENWIJS
Anita Boel
Een van de meest verrassende albums van vorige maand was voor mij het debuut ‘25th Hour; Bleeding’ van de Zweedse gothic metalband The Provenance. Deze formatie weet zich te onderscheiden van de grote middenmoot door het veelvuldig gebruik van andere stijlen en heeft met zangeres/toetseniste/fluitiste Emma Hellstrom een wel zeer sterke troef in handen. De bandleden kennen geen muzikale grenzen en hebben schijt aan de rest. Het is drummer/tekstschrijver Joel Lindell die Aardschok van de nodige informatie voorziet.
TRISTANIA
OOK OVERTUIGEND ZONDER MORTEN
Anita Boel
De fans van Tristania hebben flink wat geduld moeten hebben. Het heeft namelijk twee jaar geduurd voordat deze Noorse gothic metalband met de opvolger van ‘Beyond The Veil’ op de proppen kwam. In die tijd heeft zanger/gitarist Morten Veland zijn biezen gepakt, maar de band heeft met ‘World Of Glass’ overtuigend bewezen best zonder hem te kunnen. Na afloop van de onlangs gehouden Europese tournee heeft gitarist Anders Hidle eindelijk even tijd om antwoord te geven op Aardschoks meest brandende vragen.
UNTIL THE END
PLEZIER ALS RODE DRAAD
Onno Cro-Mag
John Wylie (gitarist) heeft bij bands als Morning Again en Where Fear And Weapons Meet gespeeld. Twee jaar geleden begon hij met zijn hobbyband Until The End. Verder is hij eigenaar van het label Eulogy Records. Een bezig baasje dus, die verrast is over het succes van Until The End. Eigenlijk had de band nu in Europa moeten zijn, maar door de situatie in de U.S.A. gaat de band pas in het voorjaar van 2002 op tournee.
ZERO HOUR
DE NIEUWE PROGRESSIEVE BELOFTE
Robbie Woning
De Amerikaanse progressieve metalband Zero Hour begint langzaam de vruchten te plukken van zijn muzikale vasthoudendheid en zijn geloof in het overleven van ‘echte’ metal. Afkomstig uit de Silicon Valley ten zuiden van San Francisco, een gebied dat zich de laatste jaren vooral door Papa Roach, Deftones en Greenday op de muzikale kaart heeft weten te handhaven, heeft het viertal uit San Jose in eerste instantie een behoorlijke achterstand op Zweedse en New Yorkse progressieve bands. Dankzij mond-tot-mondreclame op internet en de toenemende aandacht van de langzaam ontwakende metalpers, is Zero Hour intussen echter begonnen aan een inhaalslag. Het tweede album ‘The Towers Of Avarice’, dat eerder dit jaar via het insider-label Sensory verscheen, werd wereldwijd lovend ontvangen en Zero Hour is door verschillende gezaghebbende critici intussen al getipt als de volgende grote band in het genre. Begin oktober konden fans in de lage landen Zero Hours spannende, complexe muziek voor het eerst live ondergaan. De band deed drie optredens in Nederland en was op het recente Progpower-festival in Baarlo de verrassing van de vrijdagavond. Ondergetekende belde na afloop van de mini-toer met gitarist Jasun Tipton (geen familie) om wat meer over de band te weten te komen.
STEVE VAI
HOGEPRIESTER, HENDRIX-FAN, PLATENBAAS
Robbie Woning
Onder de noemer The Night Of The Guitar zal een internationaal gezelschap van artiesten, op zondag 2 december in de Heineken Music Hall een eerbetoon aan Jimi Hendrix brengen. De Amerikaanse gitarist Steve Vai behoort op deze speciale dag, samen met zijn landgenoten Steve Lukather en Eric Sardinas, tot de grote publiekstrekkers. Aardschok sprak in de aanloop naar het concert alvast met de ‘Highpriest of Guitar’ over de invloed van Jimi Hendrix op zijn muziek, zijn activiteiten als platenbaas, de uitgebreide boxset die binnenkort verschijnt en Steve’s opmerkelijke veilingen van apparatuur ten behoeve van goede doelen.