De winnaar van de Metal Bash 2007 is geen standaard ‘Metal’ band. Chiraw heeft een eigen sound, look en is niet in een ‘hokje’ te plaatsen. Waar veel mensen de mening hebben dat Chiraw ‘gelikt’ klinkt is iedereen er toch ook wel over eens dat het een erg strakke en vette live band is. Ik sprak met spraakwaterval Ric Brand (drummer) en Robin de Groot (zanger) vlak voor hun show in Staddijk te Nijmegen. Twee bijzonder nuchtere Tukkers die met veel passie praten over de muziek die ze maken.
Jullie hebben de Aardschok Metal Bash 2007 gewonnen, de vraag is dan ook ‘Hoe metal is Chiraw’?
Robin: “Ja, hoe metal zijn wij? Wij zijn gewoon een metal band maar we proberen ons wel te onderscheiden van andere bands.”
Ric: “Ja, gewoon ons ding doen, wat is metal? We hebben gewoon veel energie en we willen knallen, alleen maar dingen doen die wij gaaf vinden en voor de rest… fuck it. Of het nu metal klinkt of niet, lekker belangrijk.”
Als ik leden van Chiraw zie lopen dan is ‘Metal’ niet het eerste woord wat er bij me opkomt, eerder een stel doodgewone vrolijke gasten.
Ric: “Ja dat zegt iedereen maar dat is gewoon wie we zijn. Wij zijn geen band die ‘Evil’ is of kwaad. We zijn gewoon hele normale jongens die lol hebben. Ik draag geen ‘Metal’ kleding maar gewoon kleding die ik cool vind, ik weet ook niet wat ‘Metal’ kleding is. Op het podium hebben we gewoon ontzettend veel energie en dat proberen we er uit te rammen. Metal of geen metal, we zijn gewoon wat we zijn.”
Vonden jullie jezelf ook de winnaars van de Metal Bash?
Ric: “Nee, er waren gewoon vier winnaars, vier goede bands. We hadden zelf verwacht dat de Belgen van Spoil Engine zouden winnen.”
Het is toch best bijzonder dat de gehele jury van de Metal Bash unaniem voor Chiraw kiest?
Ric: “Ja, dat was wel heel erg maf maar dat gebeurde ook bij de voorronde in Zwolle en ja… in de finale weer. We weten zelf ook niet waarom.”
Één van de redenen dat jullie gewonnen hebben is dat jullie volgens de jury erg vernieuwend zijn, kun je beschrijven wat er zo vernieuwend is aan jullie?
Ric: “Nee, we doen gewoon ons ding, wat wij mooi vinden en wat wij kunnen spelen. Ik wil alles wel drummen maar ik kan niet alles drummen. Misschien dat de toetsen vernieuwend zijn, hoe we die gebruiken tegenwoordig.”
Die toetsen zijn op zich ook wel bijzonder, heeft de toetsenist veel invloed op de muziek?
Ric: “Nee, eigenlijk helemaal niet. Hij is qua muzikant de jongste van het stel. Hij is bij de band gekomen vanuit het niets. Helemaal zonder ervaring begonnen. Hij is nog steeds aan het leren en dat hoor je bij elk nieuw nummer terug, dan doet hij steeds gavere dingen. Hij gaat steeds meer toetsen spelen en de samples worden ook steeds vetter. We gaan allemaal steeds meer vooruit.”
Mij lijkt het, nu dat je de Metal Bash gewonnen hebt, dat je veel gemakkelijker nieuwe optredens boekt. Klopt dit ook?
Ric: “Ja, dat is absoluut waar. We worden nu veel vaker gebeld en uitgenodigd, we draaien erg lekker nu. Het boeken gaat er een stuk gemakkelijker door.”
In de Aardschok stond dat er wel wat dingen verbeterd kunnen gaan worden voor de Metal Bash, bijvoorbeeld het aantrekkelijker maken voor een breder publiek, hebben jullie hier ideeën over?
Ric: “Betere promotie en misschien een andere locatie? Ik denk dat als je het bij ons in de regio doet (Twente), bijvoorbeeld in de Lantaarn, Lucky, Metropool of Atak, dan heb je gewoon een propvolle zaal. Dat is gewoon hartstikke gaaf. Misschien gewoon een minder grote zaal, gezellig. Het is een wedstrijd maar het gaat om het spelen en wie er dan wint, dat maakt mij geen zak uit.”
Als Metal Bash winnaar, hoe groot is dan de druk als je meedoet aan de Metal Battle?
Robin: “Ja, groot! Je weet niet hoe die mensen tegen je aankijken. Dat is wel apart maar we gingen er gewoon heen met de instelling ‘lekker spelen en we zien wel’.” En… gewonnen? Robin: “Ja! De voorronde dan…”
Ric: “We hebben One Bullet Left, jochies van gemiddeld 14 jaar, enorm lopen promoten om die te laten winnen. Wij hebben nu zoiets dat we niet meer aan wedstrijden willen meedoen maar goed, we kunnen nu wel weer in Leeuwarden spelen in een mooie zaal. Dat is dan ook wel weer leuk. Maar die wedstrijden hoeven voor mij nu niet meer. Fuck it, gewoon een gave avond met bands en niet meer die competitie man. Ik wil gewoon veel dingen meemaken en op veel plekken spelen waarvan ik vroeger dacht ‘Wow… daar zou ik wel eens willen spelen’.”
Robin: “Lekker lol maken, daar gaat het toch om?”
Als ik kijk naar vorige winnaars van de Metal Bash dan heb je bands als Form die op Dynamo Open Air hebben gestaan, Dimension Seven die met Machine Head in Tsjechië hebben gespeeld en Textures wat nu echt een grote band is in Europa. Wat zal de status van Chiraw zijn over een jaar?
Ric: “Geen fucking idee… Echt niet.”
Hebben jullie dan niet dezelfde ambities?
Ric: “Natuurlijk, spelen met die handel, overal en altijd! Hoe groter de show hoe beter maar klein is vaak ook wel fucking vet. Gewoon kijken hoe ver we kunnen komen. Jullie hebben trouwens best wat vette shows staan. Ric: “Dat klopt, het is wel een beetje geluk hebben. We zijn nu net met een nieuw management bureau in zee gegaan, Ev’Hands uit Hellendoorn, zij doen onder andere de programmering van De Lantaarn en Dauwpop. Het zijn professionele jongens, niet van die gasten die alleen maar lullen maar lui die doen. We kijken gewoon wat het wordt, ze zijn in ieder geval erg serieus en ze willen het groot aanpakken.”
Over jullie cd, Resurrection, jullie hebben een hele lading goede reviews gehad terwijl de cd gewoon in de repetitie ruimte is opgenomen.
Ric: “We hebben de cd opgenomen samen met een vriend van ons die tevens ook de geluidsman van Jovink is. Hij heeft een hoop apparatuur dat we in de oefenruimte hebben gepropt en daar hebben we gewoon alles opgenomen. Thuis hebben we alles gemixt en er heeft nog iemand geholpen met de mastering.”
Ik vind het erg netjes klinken voor een opname in de oefenruimte.
Ric: “Zolang je maar iemand hebt die er een goed oor voor heeft dan kun je op veel plekken opnemen. De drums en bas zijn op één dag opgenomen, de gitaar op één dag, de zang op één dag en de toetsten zijn tijdens het mixen thuis gedaan.”
Op Resurrection staan 5 nummers waarvan ik persoonlijk nummer 5, System, erg ‘gelikt’ vind. Was dit ook de bedoeling?
Ric: “Nee, System is trouwens wel een nummer wat veel aangevraagd word maar eigenlijk spelen we ‘em nooit omdat we dat nummer niet willen spelen.”
Dat is jammer want dat vind ik persoonlijk het beste nummer op de cd.
Ric: “Het beste nummer? Daar zijn we absoluut niet mee eens.”
Hebben jullie dan al zoveel nieuwe nummers dat je nummers van de cd niet meer speelt?
Ric: Ja, absoluut, we hebben acht nieuwe nummers klaar en nummer negen is in de maak. Vaak spelen we maar twee of drie nummers van de cd en vanavond spelen we er maar één. Alleen Insomnia.”
In het cd boekje staat dat de teksten worden geschreven door Robin en gitarist Gep.
Robin: “Ja dat klopt, ik schrijf zelf het merendeel van de teksten maar Gep komt meestal met zinnetjes als we aan het jammen zijn en ik zelf geen idee heb waar ik over moet schrijven.”
Waar gaan de teksten van Chiraw over?
Robin: “Mijn teksten gaan over de leuke en de niet leuke dingen van het leven. Ik schrijf over de gebeurtenissen die ik zelf mee maak. Daar schrijf ik over. Het klinkt misschien erg ‘corny’ maar ik schrijf over de liefde, over dingen uit mijn jeugd en over spirituele vragen eigenlijk.”
Jullie worden met veel verschillende bands vergeleken, wat vinden jullie het vervelends om mee vergeleken te worden of wat juist niet vervelend?
Ric: “I don’t care.”
Robin: “Inderdaad, maakt mij ook niks uit. Noem ons wat je wil, luister er naar, vind het leuk of niet, geef het een naam of geen naam. Fuck it, wij doen ons ding wel.”
Ric: “Voor de meeste mensen moet het beestje toch een naam hebben, Fuck it!”
Vaak merk ik dat elke keer weer die afschuwelijke term ‘Nu-metal’ weer valt. Wat vind je zelf van ‘Nu-metal’?
Ric: “Daar ben ik niet zo’n voorstander van, als ik die term hoor dan word ik toch altijd een beetje kriebelig. Mensen die deze term gebruiken weten vaak niet waar ze over praten. Die zien een paar jongens in normale kleding staan en horen ‘gewone’ zang en harde zang en die denken dan bij zichzelf ‘He… Nu-metal’. Die mensen luisteren vaak ook niet verder.”
Robin: “En Emo… ik wil niet dat we Emo band genoemd worden.”
Jullie bestaan pas sinds 2006 dus de conclusie is dan ook dat jullie erg hard gaan. Denken jullie dat dezelfde stap nog een keer in een jaar tijd gemaakt kan worden?
Ric: “Dat denk ik niet, je weet het natuurlijk nooit maar wat we nu in een jaar tijd gedaan hebben… de Metal Bash winnen en zo, dan vraag ik mezelf wel eens af wat de volgende stap zal zijn. Een deal binnenslepen?
Waarom niet?
Ric: “Ja, misschien gebeurd dat ook wel maar ik ben gewoon zelf zo nuchter dat ik altijd eerst wil zien en dan pas geloven. Als je jezelf dat soort dingen in je kop gaat halen dan kan het alleen maar tegenvallen. En nu is alles wat je meemaakt gewoon gaaf.”
Is er nog iets wat jullie kwijt willen?
Robin: “Dit jaar gaan we de studio in om een nieuwe cd op te nemen.”
Ric: “We hebben studiotijd gewonnen maar we gaan eerst zelf iets opnemen. De studio waar we tijd voor hebben gewonnen is pas vanaf Augustus beschikbaar en we willen eigenlijk zo snel mogelijk opnemen. Nu moeten we gewoon aan de bak, we moeten opnemen. Je moet het ijzer smeden als het heet is!”
Na dit interview gaf de band een zeer strak optreden, helaas zonder toetsenist Gijs die door de griep geveld was. Er is een grote stap voorwaarts gemaakt en ik voorspel hierbij een grote toekomst voor deze sympathieke band die het absoluut verdiend om een grote band te worden. Misschien iets voor Fields of Rock dit jaar?
Web: www.chiraw.nl
Mike Cress.