De Aardschok in Juli 2000

In de Aardschok van Juli 2000 lees je alles over:
DEFTONES, A PERFECT CIRCLE, MOTÖRHEAD, AYREON DEEL 2, VENOM, DYNAMO OPEN AIR, BAD RELIGION, NIGHTWISH, RORY GALLAGHER, BLAZE BAYLEY, ALICE COOPER, GLENN HUGHES, IN FLAMES, SILENT FORCE, ROGER MIRET, AWKWARD THOUGHT, ANGEL DUST, ALCHEMIST, PRIMORDIAL, ALTAR


DEFTONES


De Deftones zijn volwassen geworden. De Deftones hebben eentotaal andere CD gemaakt. De Deftones zijn commercieel geworden.De Deftones zullen nooit commercieel worden. Er is de afgelopenmaanden veel gezegd en geschreven over ‘White Pony’, het derdealbum van Deftones. Het vijftal uit Sacramento, Californiëgaat sinds enkele jaren samen met Korn door het leven als de grondleggervan de heersende ‘new metal’-stroming. Tegen wil en dank, zo blijktuit een onderhoud met Deftones-zanger Chino Moreno. Hij heeftal sinds de release van het vorige album ‘Around The Fur’ eenhekel aan die term en heeft dan ook geprobeerd om zich met hetnieuwste Deftones-album zo ver mogelijk te verwijderen van allesdat naar ‘new metal’ ruikt. Chino praat klare taal. Dat er vantevoren al zoveel over de nieuwe CD geschreven werd, komt vooraldoordat iedereen zo vreselijk nieuwsgierig is en hem continu vroegwelke kant zijn band op zou gaan. "Ik moest dergelijke vragentoch beantwoorden en wilde ook eerlijk blijven. Het is vanaf hetbegin duidelijk geweest, dat ‘White Pony’ niet zomaar een volgendeCD zou worden. We hebben ditmaal nog harder getracht, om muziekte schrijven die buiten elke bestaande, heersende stijl zou vallen.Vanzelfsprekend is het ook strategisch een belangrijk album."Er hangt inderdaad nogal wat af van ‘White Pony’. De eerste tweealbums van Deftones werden goud in de Verenigde Staten (500.000exemplaren verkocht) en deden het ook in Europa en Japan buitengewoongoed. Veel mensen zijn bovendien razend benieuwd of de band erinzal slagen om de tweede generatie ‘new metal’-bands artistiekvoor te blijven.


A PERFECT CIRCLE


A Perfect Circle is geen nevenproject. A Perfect Circle isgeen hobbyband. A Perfect Circle representeert niet het eindevan wat dan ook. A Perfect Circle representeert ook niet het beginvan wat dan ook. A Perfect Circle is geen religie. A Perfect Circleis geen politieke beweging. A Perfect Circle is de voortzettingvan vele buitengewone muzikale ideeën. En A Perfect Circleis nu al de grootste verrassing op muziekgebied van dit jaar.


MOTÖRHEAD


De Britse metalband Motörhead stond vorig jaar met hetuitbrengen van de dubbel-CD ‘Everything Louder Than Everyone Else’al stil bij zijn 25-jarige jubileum. Dat was echter een jaartjete vroeg, moest ook bassist en zanger Lemmy Kilmister destijdserkennen. Daarom doet het trio het nog maar eens over, alleenwordt de feestvreugde ditmaal verhoogd met een nieuwe studioplaat,het ouderwets klinkende ‘We Are Motörhead’.


AYREON DEEL 2


In onze vorige uitgave heeft Arjen Anthony Lucassen uitgebreidverhaal gedaan over de totstandkoming van zijn dubbele release’Universal Migrator Part I: The Dream Sequencer’ en ‘UniversalMigrator Part II: Flight Of The Migrator’. In dit tweede deelbladeren we nog wat nauwkeuriger door de spannende materie. Endaar hoort natuurlijk het foto-album en een doos vol correspondentiepapierenvan de gastmuzikanten bij, vindt Arjen. The story continues…


VENOM


Voor iemand die zijn brood verdient met het bezingen van nachtelijke,occulte rituelen klinkt Venom-zanger Cronos om tien uur ‘s ochtendsopvallend uitgeslapen. Komt het doordat meneer zo ongeveer woontin de sportschool? Of roert de obstinate frontman wellicht, zoalsboze tongen op de Aardschok-redactie beweren, tijdens het ontbijtnog iets anders dan zoetjes door zijn koffie? Hoe dan ook, vergelekenmet veel andere gevestigde artiesten is Conrad Lant, inmiddelszevenendertig jaar jong, een aangename gesprekspartner. Hij neemtdirect de leiding in het gesprek, doorspekt zijn relaas met allerleisappige anekdotes en noemt al vroeg op de dag een aantal dingenprecies bij hun naam. Een interessante conversatie over het sterke,nieuwe Venom-album ‘Resurrection’, het ontslag van drummer Abaddon,het geheugenverlies van Lars Ulrich en de talloze veel te serieuzecollega’s in de metalscene.


DYNAMO OPEN AIR


Voor het eerst sinds het bestaan van Dynamo Open Air vindthet festival plaats buiten Noord-Brabant. Het van oorsprong aanEindhoven gelieerde festival kan in eigen omgeving niet meer terechten is al enkele jaren op zoek naar een geschikte locatie. Na eeneenmalige terugkeer naar de Kunstijsbaan te Eindhoven en een eenmaligverblijf in Mierlo (dat gepaard gaat met enorme vervoersproblemen),richt de organisatie zich onder andere op de stad Tilburg en laterhet Drentse Assen. Het TT-circuit lijkt de geschikte locatie bijuitstek, maar door allerlei omstandigheden kan D.O.A. daar in2000 niet terecht (wellicht wel in 2001?). Gelukkig biedt Nijmegende helpende hand en blijkt het fraaie Goffertpark een welkome redderin nood. Het nadeel is dat D.O.A. dit jaar slechts uit ééndag kan bestaan en dat kamperen taboe is. Een kleine 21.000 festivalgangersvinden de weg naar Nijmegen. Maar eenmaal daar aangekomen duikthet eerste probleem op. De mensen moeten door een vrij kleineingang en worden gefouilleerd. Dat levert onnodige lange wachttijdenop en velen missen daardoor de eerste bands van de dag. Eenmaalbinnen blijken de drank- en eetprijzen verhoogd te zijn. Driepiek voor een klein glaasje fris of bier, zes piek voor een broodjekroket of frikandel, twaalf piek voor een halfgare pannenkoek.Het is bij de beesten af. Er is dan wat eten betreft wel volopkeus, de prijzen zijn aan de (te) hoge kant. Verder staan hoofdpodiumen de festivaltent dermate slecht opgesteld dat de festivalbezoekervan twee kanten bestookt wordt door een vaak abominabel geluid.Maar goed, het weer is ons allen grotendeels goed gezind, al komtdaar later op de dag rigoureus verandering in. Aardschok stuurteen stevige bezetting richting Nijmegen om aldaar het vijftiendeD.O.A. in woord en beeld vast te leggen. Stefan Schipper (SS),Silvy Roos (SR), Ruud Balk (RB) en Ralf Collaris (RC) schietende plaatjes, Anita Luderer (AL), Alain Bogaert (AB), Gerd Jan Vleugels (GJV),Erik Westerveld (EW), Liselotte Hegt (LH), René Veerkamp (RV),Robbie Woning (RW), Ron van Hal (RvH) en René Vanes (RVS)luisteren aandachtig naar de verrichtingen van de optredende bands.


BAD RELIGION


Bad Religion is een band vol tegenstrijdigheden.Waar de doorsnee veteraan punkmuzikant zich vooral verwant voeltmet de man op straat, richt Bad Religion zich juist op het vermaardeintellectuele deel van de mensheid. Als mid-dertigers leggen zeeen opmerkelijke jeugdigheid en fanatisme aan de dag. Integriteiten het ‘Do It Yourself’-principe staan bovendien al twintig jaarlang hoog in het vaandel, terwijl de band toch enkele miljoenenCD’s verkocht en momenteel zelfs toert met de comedy-punkers vanBlink 182. De nieuwe tiende CD ‘A New America’ verenigt opnieuwalle contradicties. Zanger Greg Graffin geeft tekst en uitleg,dus houd het woordenboek binnen handbereik.


NIGHTWISH


Als je een album als ‘Oceanborn’ weet te fabriceren, dan moet je wel heel wat in je mars hebben om een evenzo geslaagdeopvolger te maken. Met ‘Wishmaster’ komt Nightwish echter welakelig dicht in de buurt van zijn voorganger. Tuomas Holopainen,het muzikale brein achter Nightwish, heeft wederom zijn gevoelen fantasie de vrije loop gelaten, en met succes. Ondanks de grotedruk die er op de band lag, is ‘Wishmaster’ een uitstekende opvolgergeworden. Een vervolg waar je als band trots op mag zijn. Op hetongebruikelijke tijdstip van maandagmorgen 10.00 uur staat TuomasAardschok telefonisch te woord.


RORY GALLAGHER


Artiesten komen en gaan, popmuziek is een vluchtig bedrijf.Er zijn echter muzikanten die het verdienen om nooit vergetente worden. Een daarvan is de Ierse gitarist Rory Gallagher. Hijoverleed alweer vijf jaar geleden, maar veel van zijn fans zullenhem altijd blijven herinneren als een geweldig gitarist, onvermoeibaarpodiumbeest, smaakvol songschrijver en sympathiek persoon. Enhet lijkt te lukken om de rossige muzikant voor de vergetelheidte behoeden. Veel is te danken aan de inzet van zijn broer DonalGallagher, die er op toezag dat de hele catalogus van zijn broerop een goede manier opnieuw werd uitgebracht.


BLAZE BAYLEY


Toen bekend werd dat zanger Blaze Bayley ontslagen was bij Iron Maiden, stond de Engelse psychiatrie hemhandenwrijvend op te wachten. Vergeefs, zo bleek al snel. Bayleyverdreef zijn zielenpijn namelijk niet met behulp van anti-depressivaen beroepszeveraars; hij zocht zijn heil in het schrijven vannieuwe nummers en het formeren van een nieuwe band – simpelwegBlaze genaamd.


ALICE COOPER


Na zes jaar ‘stilte’ is er nu dan eindelijk weer eens een nieuwstudio-album van de koning van de horror. ‘Brutal Planet’ is eenconceptalbum en is eufemistisch uitgedrukt tekstueel nogal depressiefen vaak zelfs luguber. Is dit album nu fictie of realiteit enwaarom duikt producent Bob Ezrin na zeventien jaar afwezigheidweer op? Verder zingt Alice Cooper op dit album als een jongegod. Er is dus genoeg gespreksstof. Als ik tegenover Alice plaatsneem,in het Conrad hotel vlakbij Chelsea Harbour in good old swingingLonden, blijkt hij weer aardig wat te vertellen te hebben.


GLENN HUGHES


Glenn Hughes heeft zich de afgelopen twaalf tot achttien maandengeprofileerd als een workaholic. Eerst is er de CD ‘The Way ItIs’, later treffen we hem aan op werk van Billy Sheehan’s projectNiacin. Hij doet mee op de aanstaande CD van Erik Norlander (LanaLane/Ayreon), heeft opnamen gemaakt met de Italiaanse gitaristDario Mollo (Mollo/Martin), werkt samen met Pat Travers en sleuteltook aan een nieuwe Hughes/Thrall-CD. Dat is nog niet alles. Deheer Hughes heeft sinds de zomer van 1999 een eigen platenfirma(Pink Cloud Records) waarop hij via internet inmiddels de CD ‘FromThe Archives Vol. I Incense And Peaches’ uitgebracht heeft. Entussen alle bedrijven door verschijnt er deze maand ook weer eennieuwe studio-CD, getiteld ‘Return Of Crystal Karma’. De vraagis waar al die bedrijvigheid vandaan komt.


IN FLAMES


In Flames klaagt niet. Heeft daar geen zin in, geen tijd vooren al helemaal geen reden toe. Elke nieuwe CD die de Zweedse metalbandtot nu toe uitbracht leidde immers tot meer interviews, meer publiek,meer verkochte CD’s en aantrekkelijkere tournees. Gitarist BjörnGelotte praat ons bij over het onwaarschijnlijke succes en vergeetdaarbij niet om iets zinnigs te zeggen over de nieuwe CD ‘Clayman’.


SILENT FORCE


Gitarist Alex Beyrodt is in het dagelijks leven actief bijSinner. Ook heeft hij deel uitgemaakt van de toer line-up vanPrimal Fear. En hij was, samen met Jaded Heart-zanger MichaelBormann, de stille kracht achter de formatie The Sygnet (inmiddelsuit elkaar). Nu is volgens Alex de tijd rijp om definitief uitde schaduw te treden. Twee jaar heeft hij in alle stilte gewerktaan een concept en een nieuwe band die luistert naar de naam SilentForce. De CD ‘The Empire Of Future’ klinkt indrukwekkend, nietin het minst door de zangcapriolen van ene DC Cooper. Deze ex-frontmanvan Royal Hunt, die verleden jaar indruk maakte met zijn eerstesolo-CD, staat bij Silent Force achter de microfoon. Geen wonderdat Beyrodt in zijn nopjes is.


ROGER MIRET


Jeugdsentiment brengt soms het beste boven in muzikanten. Eengloednieuw bewijs daarvoor verscheen onlangs in de vorm van ‘TheWorldwide Tribute To The Real Oi’, waarop diverse bands uit binnen-maar vooral buitenland een eerbetoon afleveren aan het adres vande favoriete muzieksoort uit hun jonge jaren, de punkvariant oi.De verzamel-CD werd samengesteld door Roger Miret, zanger vanAgnostic Front uit New York en Onno Cro-Mag, redacteur van ditblad.


AWKWARD THOUGHT


De band Awkward Thought bestaat al sinds 1994. Deze formatieuit New York was zijn tijd toen ver vooruit, want in die jarenwas de mix van punk en hardcore nog maar weinig te horen. Onderleiding van frontman John Franco wordt pas in 1997, na meerderebijdragen aan verzamelplaten, een single opgenomen. Toch heefthet daarna nog drie jaar geduurd voordat Awkward Thought de studioinging voor zijn debuut. Als je het eindresultaat ‘Mayday’ hoort,valt het maar moeilijk te begrijpen waarom we zo lang op dit albummoesten wachten. De muziek valt het beste te omschrijven als ‘SheerTerror on speed’. Awkward Thought combineert old school hardcoremet pure punk en creëert hiermee een sound die je maar zelden hoort.


ANGEL DUST


Sinds het ‘fin’ van de vorige ‘siècle’ waart het reünie-virusnog immer onbekommerd door metalland. Niet alleen grote bandsverrassen vriend en vijand met hun plotselinge wederopstanding,ook minder bekende acts dragen hun steentje bij. In 1998 beslootzelfs het Duitse Angel Dust om een einde te maken aan haar opdat moment al tien jaar durende lijkstijfheid. Sterker nog: deband bracht de laatste twee jaar maar liefst drie CD’s uit. Tijdvoor een praatje dus.


ALCHEMIST


Op het gebied van harde muziek heeft Australië weinigte melden. AC/DC en Silverchair zijn zo’n beetje de belangrijkste ‘harde’ bandsdie bij een groot publiek bekend zijn. Het enorme continent heeft daarentegenwel een redelijke undergroundscene waar brute en lekker lompe metalbandsals Destroyer 666, Lord Chaos, Disembowelment en Sadistik Exekutionhun crustcore-gang gaan. En dan is er nog het metalbuitenbeentjeAlchemist, dat een eigen fanschare heeft. Onlangs slaagde Alchemisterin om eindelijk ook buiten Australië een CD uit te brengen,te weten het nieuwe ‘Organasm’. Zanger/gitarist Adam Agius geeft de filosofie van de band weer.


PRIMORDIAL


Het vorige album ‘A Journey’s End’ was niet bepaald het meest toegankelijkealbum van deze Ierse heren. Met de nieuwe CD ‘Spirit The Earth A Flame’heeft de band zonder enige twijfel het meest aansprekende en bestgestructureerde album tot op heden gemaakt. De mystiek van deKeltische en Ierse tradities druipt van de plaat af en met eenhernieuwd enthousiasme en een extra injectie stevige metal wordt een CD afgeleverd die niet onopgemerkt voorbijmag gaan. Zanger Alan Nemtheanga Averill kijkt terug op de carrièrevan de band en is hoorbaar ingenomen met de nieuwe CD.


ALTAR


Een fraaie versie van "The Trooper", oorspronkelijkvan Iron Maiden, is het enige nieuwe nummer op de Altar-CD ‘UntilHeaven Forbids’ die onlangs verscheen. Op de plaat staan verderlive-opnamen en een demo uit 1992. "We zijn een nogal trageband als het om schrijven van materiaal gaat", licht zangerEdwin Kelder toe. "Vandaar dat er een gat dreigde te vallentussen onze vorige plaat en een nieuwe. Dat hopen we met ‘UntilHeaven Forbids’ te overbruggen. Het is een martkvullertje, maartoch denk ik dat veel mensen blij zijn dat deze opnamen op demarkt komen."