12-08-2006 was het weer zover; Metrofestival in Kalshnikov, Terneuzen. Het was zalige middag en avond. (De minder hefitge muziek wordt niet besproken in dit stuk.) De line up bestond uit o.a. LYN, la Revolta Esthetique, with Pride en the Gecko Brothers.
Om circa kwart voor drie arriveert ondergetekende bij Kalshnikov, in de binnenstad van Terneuzen. Buiten op het plein staat een (gelukkig overdekt) podium waar Lyn alles in orde brengt, en binnen op het podium is la Revolta Esthetique zijn spullen aan het klaar zetten. Hoewel het , zoals gewoonlijk als er iets leuks te doen is, het slecht weer is met af en toe een regenbui, is het terrein al aardig gevuld met bezoekers. Snertweer mag immers de pret niet bederven!
Om drie uur aan LYN de taak om het festival te openen. Dat doen ze goed, moet ik zeggen. Ik deze band nog nooit zo goed zien spelen. De in Terneuzen inmiddels bekende band zet een strakke set neer. Zanger Valentino (aka Valentono) is helaas niet gezegend met een portie zangtalent, maar entertainen kan hij als geen ander! Zijn opmerkingen toveren bij de grootste zuurpruimen nog een glimlach op het gezicht. De band wordt dan ook warm ontvangen en het is me een raadsel waarom ze zo vroeg ingepland staan.
Daarna snel naar binnen, want la Revolta Esthetique gaat beginnen. Deze electro-punk driemansformatie weet het publiek op het randje te overtuigen. Helaas blijven veel van hun nummers steken in de categorie 'aardig'. Het hoogtepunt van het optreden, is wat mij betreft als de drummer een nummertje zingt. Deze blijkt over een redelijke stem te beschikken. Het catchy liedje doet je gelijk mee willen brullen, wat een hoop goed maakt.
Masonic Youth is zeker de opvallendste band die ik ooit zag. Ze kunnen wel op een hoop meer bijval rekenen als de vorige band. Deze in gehavende outfits gehulde muzikanten spelen Obscure Noise, een muziekstijl waar je van je maar één ding kan zeggen: You hate it or Love it. Gedurende het hele optreden komt er geen gitaar of drumstel aan te pas; vrijwel alles bestaat uit samples. Het publiek applaudiseert luid, voor het merendeel omdat ze zich zo hilarisch gedragen. Amusement van de bovenste plank, dat wel!
Als ik terug naar buiten loop is With Pride al volop aan het spelen. Wat een band! Corey Tailor kan nog wel een puntje zuigen aan de grunts van dat vrouwtje! Alle bandleden weten goed raad met hun instrumenten. With Pride zet overtuigend een zalig strak optreden neer, zonder meer het beste van de avond. Pure Metal!
The Gecko brothers schotelen ons een stevige portie rock voor. De muziek galmt over het plein, waar iedereen van geniet. Vooraan is inmiddels een flinke pit ontstaan. Deze mannen (met cowboyhoeden) weten wat Rock and Roll is. Rock met kloten, zal ik maar zeggen! Geweldige prestatie heren, puik werk!
Helaas aan alle leuke dingen komt een eind. De rockbands zijn op, maar met een tevreden gevoel gaan de rockliefhebbers naar huis. Het was een geweldige middag en avond. Volgend jaar weer!
Sander Aerts