JOLLY
The Audio Guide To Happiness
(InsideOut/EMI)
www.myspace.com/jollyband
Patrick Lamberts
93
Wat een aangename verrassing, deze tweede langspeler van Jolly. De band maakt een grote stap voorwaarts ten opzichte van het toch ook al bovengemiddelde debuut ‘Forty-Six Minutes, Twelve Seconds Of Music’. De gevarieerde, maar solide sound op het in twee fasen ingedeelde ‘The Audio Guide To Happiness (Part 1)’ is een fijne mengelmoes van lichte progrock en donkere metal met pop- en symfo-elementen. Alsof Pink Floyd, Meshuggah, Tool, Radiohead en Kevin Gilbert met elkaar in de oefenruimte tot een overeenkomst zijn gekomen. Dat resulteert in enkele spannende composities met instrumentale uitspattingen, zoals ”The Pattern“, maar ook in donkere, trippy liedjes, zoals ”Dorothy’s Lament“ en zelfs radiovriendelijke tracks als de ballad ”Storytime“ en ”Joy“. De vierkoppige band steekt niet onder stoelen of banken de luisteraar naar een gelukkiger gemoedstoestand te willen tillen. Net als bij de voorloper wordt op dit album gebruikgemaakt van zogenoemde binaurale tonen, waarmee menselijke hersengolven worden gestimuleerd (mits je een hoofdtelefoon gebruikt!). De uitwerking van binaurale tonen is wetenschappelijk bewezen. En inderdaad, vanaf het spacey intro ”Guidance One“ wordt er een weg van muzikaal genot voor je geplaveid. In welke mate die binaurale tonen echt bijdragen aan de vreugdevolle ervaring van het beluisteren van ‘The Audio Guide To Happiness (Part 1) doet er eigenlijk niet eens toe. Dit is hoe dan ook verplichte kost voor iedere rockliefhebber die het avontuur niet schuwt. Laat deel twee maar komen. Jolly good times!