In de Aardschok van Juni 2011 lees je alles over:
ARCH ENEMY — QUEENSRYCHE — PAIN — TYR — JOURNEY — DEF LEPPARD — BLACK COUNTRY COMMUNION — ZOROASTER — PAGAN’S MIND — SHINING — PENDRAGON — AMORPHIS — WOLVERINE — MANIGANCE — MAYAN — HET BITTERZOETE LEVEN VAN — SISTER — TORNADO — VOGELFREI — SWINGIN’ UTTERS — THE HAVERBROOK DISASTER — HUDSON FALCONS — AUTOPSY — ORIGIN — IPSISSIMUS — MORBID ANGEL — ANAAL NATHRAKH — RED FANG
ARCH ENEMY
ODE AAN DE ANARCHIE
Het internationale gezelschap Arch Enemy popelde de afgelopen jaren om een album met nieuw werk op te nemen, maar tournees en CD’s met oude songs zaten in de weg. Nu is er dan toch ‘Khaos Legions’. Het is een ode aan de onafhankelijke geest. De plaat laat horen dat in muzikaal opzicht de rek er bij Arch Enemy nog lang niet uit is. Integendeel. De agressie is als vanouds. Het spel, met name van de gitaarspelende gebroeders Amott, is weer van een zeldzaam niveau. Een gesprek over ‘Khaos Legions’ met zangeres Angela Gossow en gitarist Michael Amott.
QUEENSRYCHE
EEN NIEUWE WERKELIJKHEID
Ze laten zich inspireren door Lady Gaga, schrijven compacte liedjes en maken voorlopig geen conceptalbums meer. In plaats daarvan is het vizier gericht op de iPod-generatie. Wat is er aan de hand met de mannen van Queensrÿche? Een gesprek met zanger Geoff Tate en drummer Scott Rockenfield. ,,We leven in een geweldig opwindende tijd.”
PAIN
TOE AAN VAKANTIE!
Het zevende Pain-album ‘You Only Live Twice’ opent met een lange, felle scream. Een schreeuw van zowel frustratie als opluchting, zo blijkt uit dit interview met Peter Tägtgren. Opluchting dat het album ein-de-lijk klaar is, frustratie omdat het een vervelend staartje krijgt voor de – zo lijkt het althans voor de buitenwereld – bijzonder productieve Zweed. ‘Ik ben kort geleden in therapie gegaan.’
TYR
Onbevreesde TYRrannie
In een genre dat soms van de clichés aan elkaar hangt, is het Faeröerese Tyr altijd een positieve uitzondering op de regel geweest. Al sinds ‘How Far to Asgaard’ (2002) brengen Heri Joensen en zijn kompanen eigenzinnige en ijzersterke albums uit, die zowel in het viking- als in het progressieve metalgenre hoge ogen gooien. Inmiddels behoort het gezelschap tot een van meest succesvolle bands in vikingregionen en het nieuwe ‘The Lay Of Thrym’ zal die positie alleen maar versterken. Muzikaal is Tyr toegankelijker dan ooit, zonder concessies te doen aan de complexiteit van de composities. Overstijgt het gezelschap zichzelf opnieuw? Frontman Heri Joensen licht toe.
JOURNEY
De reis gaat verder
Journey heeft wereldwijd meer dan 100 miljoen platen verkocht en is inmiddels aan de zoveelste jeugd begonnen. Dat heeft geresulteerd in de CD ‘Eclipse’, een plaat geschreven door Jonathan Cain en Neal Schon, met bijdragen van zanger Arnel Pineda. Gitarist Neal Schon vertelt gepassioneerd over de plaat, de enorme populariteit en toekomstplannen van Journey en terloops ook nog over twee nieuwe soloplaten die hij heeft opgenomen.
DEF LEPPARD
EN GEWENST
Het einde van een tijdperk, het begin van een nieuw. Def Leppard heeft een live-CD/DVD gemaakt getiteld ‘Mirrorball’ en stopt daar als lekkermakertje een drietal nieuwe nummers bij. Zanger Joe Elliott praat ons bij over de allereerste officiële liveplaat van een band die inmiddels ruim dertig jaar bestaat.
BLACK COUNTRY COMMUNION
Glenn Hughes: Born to rock.
Black Country Communion heeft ondanks de drukke agenda’s van de verschillende bandleden inmiddels een tweede plaat gemaakt. Negen maanden na het debuut ligt ‘2’ al in de winkel. Zanger, bassist, belangrijkste songschrijver en woordvoerder Glenn Hughes maakt een tussenstop op Schiphol om te vertellen over ‘2’ en zijn binnenkort te verschijnen autobiografie ‘Deep Purple & Beyond: Scenes From The Life Of A Rock Star’, waarin hij zichzelf figuurlijk helemaal blootgeeft.
ZOROASTER
DE VRUCHTBARE GROND VAN GEORGIA
De Amerikaanse staat Georgia bracht ons de afgelopen jaren al Baroness, Mastodon en Kylesa. Zoroaster is een relatief nieuwe naam die voortkomt uit diezelfde vruchtbare muziekscene. Het trio is al een aantal jaren actief, maar hun vierde album ‘Matador’ is de eerste die ook in dit deel van de wereld uitkomt. Zoroaster speelde onlangs ook op Roadburn, waar de mix van sludge, doom en psychedelica goed ontvangen werd. Een gesprek met zanger en gitarist Will Fiore.
PAGAN’S MIND
GEEN BEWIJSDRANG MEER
Nieuw label, nieuwe kansen. Pagan’s Mind heeft, nu er een krabbel is gezet bij Steamhammer/SPV, gekozen voor een wat toegankelijker geluid en mikt daarmee op een bredere doelgroep. Op ‘Heavenly Ecstacy’ vind je geen geforceerd gepriegel. Melodie staat even hoog op de rangorde als metal. Gitarist Jorn Viggo Lofstad over deze verschuiving van stijlen.
SHINING
GEOBSEDEERD DOOR HET DUISTER
Hij is al jarenlang een grootgebruiker van drugs. Zijn hoofd is een vat vol psychische aandoeningen. Tijdens optredens gaat hij regelmatig op de vuist met bezoekers en bandleden. Zichzelf verminken is een van zijn hobby’s. Niklas Kvarforth kan van veel beschuldigd worden, maar niet dat hij een grijze muis is. Onlangs verscheen het nieuwe album van zijn band Shining: ‘VII – Född Förlorare’.
PENDRAGON
TUSSEN PROG EN ROCK
Het Engelse Pendragon schommelt op het nieuwe album ‘Passion’ tussen prog- en hardrock. Bandleider Nick Barrett wil zijn geesteskindje aan een breder publiek presenteren en wil voorlopig even af van het label neoprog-band. Ondertussen heeft hij echter wel een van de beste neoprogalbums van deze eeuw geschreven. Dat vraagt om uitleg.
AMORPHIS
DE MUZIEK VERTELT HET VERHAAL
Op het moment dat het album ‘Skyforger’ op uitbrengen stond, sprak Amorphis-boegbeeld Tomi Joutsen voor het laatst met Aardschok. Sindsdien is er echter een hoop gebeurd. De band bracht vorig jaar een DVD en een bijzonder compilatie-album uit. Om dan nog niet eens te beginnen over ‘The Beginning Of Times?’, het tiende studioalbum van Amorphis dat deze maand zal verschijnen.
WOLVERINE
EEN COMPLETE NACHTMERRIE
Een aantal jaren geleden zag het er allemaal nog rooskleurig uit voor het Zweedse Wolverine. Het ontwikkelde zich in korte tijd van een lokaal death metalbandje tot een internationaal gerespecteerde progressieve, sfeervolle metalband, en werd bejubeld om de albums ‘The Window Purpose’ (2002), ‘Cold Light Of Monday’ (2003) en het laatste wapenfeit ‘Still’ (2006). Onzichtbaar waren echter de interne strubbelingen die al lange tijd gaande waren. Het kostte de band uiteindelijk bijna de kop. Drummer Marcus Losbjer verbreekt de stilte en praat over de totstandkoming van de langverwachte nieuwe CD ‘Communication Lost’.
MANIGANCE
Op zoek naar nieuwe wegen
Het Franse Manigance maakt een mengeling van prog- power en traditionele heavy metal. ‘Recidive’ is hun vijfde CD en wederom geheel in de Franse taal, waarmee het lijkt of het vijftal de groeimogelijkheden bewust beperkt. Gitarist François Merle hangt aan de telefoon en komt terloops met opmerkelijk nieuws.
MAYAN
Dat ‘Quarterpast’ het deze maand het tot Eremetaal schopte zegt veel over de kwaliteit van dit album. In een Soundcheck waar de topplaten over elkaar heen struikelen eindigt MaYaN op een verdienstelijke tiende plaats met een album dat veel luisterbeurten nodig heeft om je bij de strot te pakken. Kort voor de CD-presentatie in Paradiso spreekt Aardschok met grunter/gitarist en bandleider Mark Jansen.
Metal Mike
HET BITTERZOETE LEVEN VAN
BLACK STONE CHERRY
Vijf jaar geleden verraste het jonge Black Stone Cherry met een ronkende, titelloze debuutplaat. De opzwepende southern rock en de krachtige strot van zanger Chris Robertson konden rekenen op unaniem lovende reacties. Op de opvolger ‘Folklore And Superstition’ viel het al af te horen dat de vier mannen uit Kentucky het op de derde langspeler over een modernere boeg zouden gooien. ‘Between The Devil And The Deep Blue Sea’ bruist nog steeds van energie, maar spitst zich vooral toe op memorabele refreinen. Gitarist Ben Wells doet het verhaal van een band die letterlijk en figuurlijk volwassen wordt.
SISTER
Mötley Crüe meets Rancid meets GG Allin
De laatste jaren is er een ware golf aan goede sleazerock/glam/punkmetalbands uit Zweden gekomen. Crashdiet, Babylon Bombs, Hardcore Superstar… om er maar een paar te noemen. Nu is daar Sister bijgekomen; een kwartet uit Stockholm dat in dezelfde vijver vist en daar punkinvloeden aan toevoegt. Bassist Rikki stelt de band voor.
TORNADO
Amsterdamn, Helsinki
Tornado’s debuut ‘Amsterdamn, Hellsinki’ verschijnt halverwege juni. Hoewel de titel op het eerste gezicht op een flauwe woordgrap lijkt, is er wel degelijk een logische verklaring voor. De thrashformatie bestaat uit twee Amsterdammers – zanger Joey Severance en gitarist Michiel Rutten – en verder uit leden van Amoral, een metalband uit de Finse hoofdstad. Een goedgebekte Joey Severance zet het al even bevlogen debuut luister bij.
VOGELFREI
Eervolle Wraak!
Vogelfrei is absoluut mijn favoriete Duitse band, dankzij consistente kwaliteitsalbums als ‘Stiefeljungs’ (1999), ‘Mutmacher’ (2001) en ‘Zwischen Sehnsucht Und Rebellion’ (2004). De sound van Vogelfrei is met geen andere band te vergelijken en de stem van zanger Ricky Alex bezorgt me telkens weer kippenvel. Ik had de hoop al opgegeven om ooit nog iets nieuws van Vogelfrei te horen, omdat Alex de scene totaal beu was en in 2005 de handdoek in de ring gooide. Tot mijn grote verbazing kreeg ik kort geleden echter de eerste tracks binnen van de nieuwe CD ‘Der Dämmerung Entgegen’ die onlangs is uitgekomen. Zanger Ricky Alex lijkt herboren.
SWINGIN’ UTTERS
OMDAT BLOED KRUIPT…
Het was al zeven jaar geleden dat Swingin’ Utters voor het laatst een album uitbracht. Desondanks behoort het gloednieuwe ‘Here, Under Protest’ tot de betere Utters-albums. Oprichter/gitarist Darius Koski hangt al om half zeven ‘s ochtends met Aardschok aan de telefoon omdat even later zijn dienst in de fabriek begint.
THE HAVERBROOK DISASTER
DUITSLANDS HOOP IN BANGE DAGEN
The Haverbrook Disaster komt weliswaar uit Karlsruhe, maar dat hoor je aan debuut ‘Hopeward Bound’ niet af. Bovendien is het album ook nog eens geproduceerd door Zeuss in de legendarische Planet Z-studio (Hatebreed, Shadows Fall, Bleeding Through) en is de geweldige hoes ontworpen door Dan Muntford (A Day To Remember, Gallows). Zanger Andy begint zijn gesprek met Aardschok met het bespreken van de fundering van zijn band.
HUDSON FALCONS
‘UITERLIJK VERTOON INTERESSEERT ONS GEEN MOER!’
Hudson Falcons uit New Jersey is met de albums ‘Desperation And Revolution’ , ‘For Those Whose Hearts And Souls Are True’, ‘La Famiglia’ en het voorlaatste album ‘Desire To Burn’ al jaren een buitenbeentje in het punkgenre. Hun liefde voor Bruce Springsteen, Bob Dylan en Mink DeVille is net zo groot als die voor Ramones, Stiff Little Fingers en Sham 69. De vijfde CD ‘Dancing Underneath The Moonlight’ is wederom een lust voor het oor. Zanger/gitarist Mark Linkskey is net terug van zijn nachtdienst, maar is niet te beroerd voor een gesprek met Aardschok.
AUTOPSY
HELEMAAL TERUG EN ZIEKER DAN OOIT!
Nadat hij het legendarische debuutalbum ‘Scream Bloody Gore’ van Death vakkundig heeft dichtgetimmerd, richt drumslager Chris Reifert in 1987 zijn eigen band Autopsy op. Met ‘Severed Survival’ en ‘Mental Funeral’ levert de band twee rauwe en smerige death metalalbums af die tot op de dag van vandaag gelden als klassiekers. De opvolgers ‘Acts Of The Unspeakable’ en ‘Shitfun’ kunnen de klasse van de eerste twee platen echter niet evenaren en in 1995 houdt de band het voor gezien. Een aantal leden gaat verder onder de naam Abscess en maakt daarmee een lekkere mix van punk en death metal. In 2004 laat gitarist Danny Coralles nog stellig weten dat Autopsy voltooid verleden tijd is: “Toen de band nog bestond speelden we geregeld voor een handvol mensen en nu de band er niet meer is zijn we opeens ‘cult’ geworden en wil iedereen een reünie. Als Abscess morgen de naam verandert in Autopsy verkopen we opeens tien keer zoveel platen, maar zo werkt het niet voor ons.” Maar op Koninginnedag 2011 zit ik met diezelfde Coralles, alsmede drummer/zanger Chris Reifert, gitarist Eric Cutler en bassist Joe Trevisano in een kleedkamer van 013 te Tilburg waar toch heel duidelijk de naam AUTOPSY op de deur prijkt?
ORIGIN
‘DEATH METAL MAAKT ME BLIJ’
Met ‘Antithesis’ legde Origin de lat ontzettend hoog voor zichzelf. Bovendien kreeg de Amerikaanse death metalband in de tussentijd ook nog eens te maken met line-upwijzigingen (waaronder twee keer een nieuwe zanger), verhuisde de helft van de band en wisselde Origin van label en management. Toch veegt het vijfde album ‘Entity’ gewoon weer de vloer aan met zijn voorganger. Mike Flores, een van de beste bassisten in de scene, praat Aardschok bij.
IPSISSIMUS
ERVAREN DEBUTANTEN
Hoewel Metal Blade een van de grootste metallabels is, is het niet bang om af en toe risico’s te nemen. Ipsissimus is daar een mooi voorbeeld van, want de felle, technische black metal van het Amerikaanse trio klinkt allesbehalve commercieel. De opvallend goedlachse drummer Haimatokharmes staat Aardschok te woord.
MORBID ANGEL
Elke dag een nieuwe start
In 2004 keerde zanger/bassist David Vincent na negen jaar afwezigheid terug bij Morbid Angel. Dat er nu pas een nieuw album ligt, komt door het vele toeren dat op zijn comeback volgde. En vervolgens kreeg drummer Pete Sandoval het aan zijn rug. Hij is inmiddels weer voorzichtig aan het drummen, maar op ‘Illud Divinum Insanus’ neemt Tim Yeung (ex-Hate Eternal) zijn taken waar. Het achtste album van de death metalpioniers uit Tampa, Florida heeft een bijna industriële drumsound en telt een paar onconventionele tracks, maar is ook weer onmiskenbaar Morbid Angel. Vanuit een, zoals meestal, zonovergoten Tampa staat Vincent Aardschok telefonisch te woord.
ANAAL NATHRAKH
ÉÉN BROK FRUSTRATIE
‘Passion’ is de perfecte titel voor het zesde album van Anaal Nathrakh, waarmee het Britse extreme duo de intensiteit en gedrevenheid van zijn eerste platen weet te benaderen. Toch doelt zanger Dave ‘V.I.T.R.I.O.L.’ Hunt op een heel andere betekenis van het woord ‘passie’ dan die meestal wordt gehanteerd.
RED FANG
MOORDGASTEN
Vorige maand leverde Red Fang met ‘Murder The Mountains’ een geweldige stonerrockplaat af. Met hun tweede album maken de Amerikanen vooral liefhebbers van The Melvins, Black Sabbath en Queens Of The Stone Age erg blij. Inmiddels gaat de groep in Amerika op behoorlijke prestigieuze tournees mee, maar hier weten we nog maar weinig over Red Fang. We polsen de sympathieke drummer John Sherman.